BMW E38, Mercedes W140 czy Lexus LS400 - które z tych aut jest najlepsze?

Z czasem ciężka bryła W 140 opatrzyła się, a zalety auta przekonały nawet największych sceptyków i krytyków. Model W 140 produkowano do 1998 r., kiedy zastąpiony został czwartą generacją klasy S, czyli W 220 – autem mniejszym, lżejszym, o radykalnie zmienionej stylistyce.

Najtańsze wersje modelu W 140 kosztowały na początku lat 90. 80-90 tys. DM, a najdroższe z silnikami V12 ok. 200 tys. DM.

Mercedes W 140 – co wybrać, ile zapłacić?

Jaką wersją warto zainteresować się dziś, jeśli myślimy o klasyku W 140? Uważam, że w przypadku klasycznych aut z górnej półki trzeba stosować zasadę: „jak się bawić to z orkiestrą”, czyli nie wybierać najtańszych wersji, lecz poszukiwać tych najdroższych, z najbogatszym wyposażeniem i najmocniejszymi silnikami. Będą oczywiście droższe, ale jednocześnie bardziej zadbane, z wszelkimi „bajerami”, poza tym mają one większy potencjał – ich ceny będą nadal rosły, a w przypadku sprzedaży takiej wersji uzyskamy za nią dobrą cenę.

Z tych powodów radziłbym skupić się na poszukiwaniu wersji 600 SE/SEL z lat 1991-93 z silnikiem V12 o mocy 408 KM. Szczególnie dotyczy to kolekcjonerów, którzy zechcą takie auta sprowadzić z zagranicy – mają one 30 lat, a więc są już zabytkami i zwolnione są z opłat (dotyczy UE), a przy imporcie z USA czy z Japonii zapłacimy tylko 8 proc. cła.

Za auta młodsze, od roku 1994 sprowadzane spoza UE musimy uiścić już pełne opłaty (VAT, akcyza, cło).

Według najnowszego cennika Oldtimer Markt za Mercedesa W 140 z silnikiem V12 w stanie 3 (widoczne ślady zużycia, ale bez braków) zapłacimy ok. 10 tys. euro (44 tys. zł). Auta w stanie 2 (niewielkie ślady zużycia) wyceniane są na 22 tys. euro (ok. 96 tys. zł), a w stanie 1 (pojazd jak z fabryki, bez śladów zużycia) 36 tys. euro (ok. 160 tys. zł).

Na polskim rynku ceny są bardziej „rozstrzelone” – znajdziemy Mercedesa W 140 V12 za 30 tys. zł i za ponad 100 tys. zł. Trzeba się liczyć z wydatkiem 70-80 tys. zł. Na „okazje” nie ma co liczyć, tanio kupisz – potem wydasz mnóstwo pieniędzy na doprowadzenie auta do dobrego stanu.

BMW 7 E38 – atrakcyjne do dziś

Konkurentem Mercedesa S W 140 było BMW 7 E38 3. generacji oferowane w latach 1994-2001. To również bardzo luksusowa limuzyna, w wersji Long mierząca 5125 mm, ale – w odróżnieniu od Mercedesa W 140 – z lekką, sportową karoserią, której kształt nie zestarzał się do dziś. Z bogatej gamy silników warto zwrócić uwagę na dwie jednostki: 4-litrową V8 o mocy 286 KM (740i) oraz topową 5,4 litra V12 o mocy 326 KM (750i). Pierwszą warto wybrać jeśli zamierzamy używać BMW E38 na co dzień. Jest bowiem kompromisem między dobrymi osiągami a trwałością. Topową V12-tkę warto wybrać, jeśli szukamy auta kolekcjonerskiego, które będzie służyło do okazjonalnych wyjazdów, przejażdżek, udziału w zlotach i konkursach elegancji. W obu przypadkach warto szukać wersji Long, która jest dłuższa o 142 mm od zwykłej.

BMW 750iL będzie oczywiście droższe w zakupie oraz w utrzymaniu, ale jest bardziej cenione przez kolekcjonerów, o czym się przekonamy już na pierwszym czy drugim zlocie klasyków.

Na co zwrócić uwagę w BMW 7, które zamierzamy kupić? Zrezygnujmy z wersji zasilanych LPG oraz z diesli. Wybierając silnik V8 lub V12 zwróćmy uwagę czy nie ma wycieków spod pokrywy zaworów i czy górny krócieć chłodnicy nie ma pęknięć. Bolączką „siódemek” są też pękające sprężyny przedniego zawieszenia i rdza na tylnej klapie. Oczywiście, podobnie jak w przypadku Mercedesa W 140, bierzmy pod uwagę tylko egzemplarze bezwypadkowe lub te, które mają udokumentowaną naprawę w solidnym warsztacie. Zwróćmy uwagę na kompletne wyposażenie seryjne i dodatkowe, ale zrezygnujmy z egzemplarzy po tuningu.

BMW E38 - ceny. Ile trzeba wydać na E38 w dobrym stanie?

Ceny są nieco niższe niż w przypadku Mercedesa W 140. Tańsze były również auta nowe. W 1994 r. 740i kosztowało 110 tys. DM, wersja Lang była o 10 tys. euro droższa. Topowe 750i kosztowało 148 tys. DM, a w wersji Long 168 tys. DM.

Aktualny cennik Oldtimer Markt podaje, że za auto w stanie 3 trzeba zapłacić ok. 8 tys. euro, czyli 35 tys. zł (740i). Wersja Long będzie o tysiąc euro droższa. Za topową wersję 750i zapłacimy ok. 8 tys. euro, a za 750iL – 10 tys. euro (44 tys. zł). Za egzemplarz w stanie 2 w wersji przedłużanej (740iL), trzeba wyłożyć 14 tys. euro, czyli ok. 61 tys. zł, lub 17 tys. euro – 75 tys. zł (750iL). BMW 7 E38 w „jedynce” z silnikami jak wyżej wyceniane jest na 25-26 tys. euro (110 – 115 tys. zł).

Na polskim rynku oferta BMW E38 jest dość bogata, ale topowych wersji jest mało. Jeśli już są to kosztują w granicach 60-70 tys. zł.

Lexus LS 400 – legendarna niezawodność

Lexus LS 400 to legendarne auto słynące z niezawodności i wysokiego komfortu jazdy. Jest to pierwszy model firmy powołanej przez Toyotę, aby konkurować w segmencie aut luksusowych. Przy opracowywaniu nowego modelu Toyota nie oszczędzała – przygotowania LS 400 w końcówce lat 80. kosztowały miliard dolarów. Łącznie nad projektem pracowało 1400 inżynierów, 60 designerów i 2300 techników. Zbudowano 450 prototypów auta, które podczas prób przejechały 4,3 miliona kilometrów. Zbudowano i przebadano 973 prototypy silników, w efekcie wybrano jednostkę V8 o pojemności 4 litrów. Silnik był idealnie wyważony i bardzo cichy – we wnętrzu LS 400 przy prędkości 100 km/h panował hałas o nasileniu zaledwie 58 dB.

LS 400 miał bardzo bogate wyposażenie seryjne, m.in. pneumatyczne zawieszenie, elektryczne sterowania siedzeń, lusterek, kolumny kierownicy, a nawet pasów bezpieczeństwa. Legendarna okazała się trwałość i niezawodność modelu. LS 400 wielokrotnie zwyciężał w amerykańskim rankingu niezawodności aut i satysfakcji klientów.

Pierwsza generacja LS 400 pojawiła się w 1989 r., ale pod uwagę warto brać drugą generację z lat 1994-2000. W Europie Lexus LS 400 pojawił się w 1990 r., ale do Polski pierwszy egzemplarz trafił w 1993 r. Auto było bardzo drogie, obłożone wysokim cłem, więc na rynku pojawiało się rzadko. W późniejszych latach trochę Lexusów trafiło do Polska za sprawą tzw. mienia przesiedlenia (osoby wracające na stałe do kraju z zagranicy mogły bez cła przywieźć swój dobytek, w tym także samochody).

Lexus LS 400 – oferta niewielka, ceny wysokie

Dziś znaleźć Lexusa LS 400 w dobrym, kolekcjonerskim stanie jest trudno. Ofert na polskim rynku jest mało, znaleźliśmy ok. 20 ogłoszeń. Ceny są zróżnicowane – od ok. 40 do 85 tys. zł. Zdarzają się auta sprowadzone z Japonii, ale ich cena jest znacząco wyższa. Trudno też znaleźć ciekawy egzemplarz w Niemczech czy generalnie w Europie Zach. Lexus nie jest tam popularny do dziś. Pozostaje więc Japonia i firmy sprowadzające auta z tamtego rynku, ale tu trzeba wykazać się cierpliwością, nie rzucać się na pierwszy egzemplarz w dobrym stanie, tylko szukać okazji cenowej i auta w stanie idealnym.

Dużo LS 400 było na rynku amerykańskim, ale po 30 latach ich stan będzie kiepski. Amerykanie nie dbali tak o auta jak Japończycy. Jeśli mamy ofertę z USA to trzeba bardzo dokładnie sprawdzić auto, jego stan techniczny i to czy nie miało szkody całkowitej.

BMW E38, Mercedes W140 czy Lexus LS400 – który wybrać?

Które z opisanych aut luksusowych najlepiej nadaje się na klasyka? Każde z nich, ale nie dla każdego kolekcjonera. Osoby ceniące przede wszystkim stateczność i luksus powinny wybrać Mercedesa W 140 w wersji 6-litrowej. Nie bez znaczenia będzie łatwa dostępność części zamiennych i serwisów.

Osoby ceniące luksus, ale z żyłką sportową powinny zwrócić uwagę na BMW 7 E38 w wersji 740i lub 750i, najlepiej z przedłużoną karoserią. Sylwetka „siódemki” do dziś pozostaje atrakcyjna, wnętrze zapewnia luksusowe podróżowanie, wybór aut jest duży, a dostępność serwisów – łatwa.

Lexusa LS400 powinny wybrać osoby ceniące luksusową jazdę i niezawodność samochodu, indywidualiści którzy chcą się wyróżnić rzadkim okazem klasyka. Części zamienne i serwis zapewnią autoryzowane serwisy (jest ich blisko 20) oraz warsztaty niezależne specjalizujące się w obsłudze Lexusa i Toyoty.

Niezależnie od tego, który z opisanych modeli wybierzecie, jeśli będzie w stanie kolekcjonerskim zapewni wielką radość z jazdy i puchar na każdym zlocie czy konkursie elegancji klasyków.