- Volkswagen Caddy IV generacji to samochód po wieloma względami poprawiony względem średnio udanego poprzednika
- Mimo nowoczesnego wyglądu, sama konstrukcja auta jest jednak dość przestarzała
- Na szczęście w wersji produkowanej między 2015 a 2020 rokiem, Volkswagen zastosował już same udane silniki
Zanim jednak zaczniemy opowieść o jakości i wytrzymałości produkowanego pod Poznaniem Volkswagena, warto napisać, że Caddy czwartej generacji w bardzo niewielkim stopniu różni się od trzeciej odsłony modelu. Volkswagen upiera się, aby auta produkowane między 2015 a 2020 rokiem, określać mianem czwartej generacji modelu, ale spokojnie można nazwać to głębokim liftingiem. Bez zmian pozostała bowiem płyta podłogowa PQ35, w której ostatnia cyfra oznacza generację Golfa, w której ją zastosowano. Tak, Caddy IV pamięta czasy Golfa V! Oczywiście podwozie 3. i 4. generacji Caddy różni się od aut osobowych Grupy VW, tym, że z tyłu nie ma wielowahaczowego zawieszenia, które zastąpiono resorami piórowymi.
Volkswagen Caddy nawet w wersjach osobowych, nie potrafi ukryć swojego dostawczego pochodzenia – podczas jazdy jest tu dość głośno, a bez obciążenia zachowanie tyłu na dziurach pozostawia sporo do życzenia. Do tego wyposażenie, jak na kilkuletni samochód, potrafi być bardzo ascetyczne. Prezentowane auto z 2018 roku, które obecnie wycenione jest na ponad 20 tys. euro, ma raptem klimatyzację, ekran dotykowy, dodatkowe szybki w drzwiach przesuwanych i seryjny w tym modelu system Front Assist (który potrafi m.in. sam wyhamować auto jadące do 30 km/h, gdy kierowca nie zauważy przeszkody). Dobrze, że w wersjach osobowych drzwi przesuwane są z obydwóch stron!
Na plus zaliczyć należy za to zdolności przewozowe – wersje osobowe mogą mieć 5 lub 7 miejsc; Caddy jest dostępne w dwóch wersjach rozstawu osi (Maxi jest dłuższe o 47 cm). Odmiana podstawowa, według danych producenta może przewozić od 750 (liczone prawdopodobnie do linii wysokiego dachu) do 3030 l; w Maxi zmieścicie do 3880 l lub jak podają inne źródła nawet nieco ponad 4100 l.
Volkswagen Caddy IV – jakość wykończenia
To, co denerwowało w poprzedniku to kiepska jakość wykończenia – Volkswagen Caddy III miały zbyt cienką warstwę lakieru, co powodowało, że w miejscach uszkodzeń mechanicznych na karoserii mogła pojawić się korozja; dużo zastrzeżeń zgłaszano także do wykończenia wnętrza (zwłaszcza przed liftingiem); ot typowe problemy Grupy VW z początku lat 2000.
W przypadku najnowszej generacji narzekań jest zdecydowanie mniej, ale pamiętajmy, że to jeszcze w miarę świeże auta, które w najgorszym wypadku mają 8 lat, w najlepszym zaś 3. Prezentowany na zdjęciach pięcioletni egzemplarz ma już kilka problemów, na szczęście, póki co są one relatywnie niewielkie. Przede wszystkim rolki w bocznych drzwiach przesuwanych kwalifikują się już w nim do wymiany, na szczęście nie występuje tu żadne przetarcie lakieru – a od niego zaczynała się zwykle korozja w poprzedniku. Nieco gorzej wygląda lakier na dole klapy bagażnika, który uszkodził się od wkładania przedmiotów. Na rynku da się nawet kupić akcesoryjną nakładkę, która temu zapobiega; koszt ok. 150 zł.
Próby czasu nie wytrzymał za to końcowy tłumik, który za chwilę będzie kwalifikować się do wymiany – na szczęście nie jest to droga sprawa. Nieźle wygląda za to wnętrze – dodajmy, że to stosowane w Caddy IV przypomina bardziej Golfa VI, niż V i podobnie jak on nie ma tu problemów jakościowych. Do szewskiej pasji użytkownika potrafią za to doprowadzić opcjonalne szybki w bocznych drzwiach przesuwanych, które nie tylko hałasują, ale także przepuszczają do środka wodę! W Caddy, które dużo i często woziło towary, warto też zwrócić uwagę na stan resorów, które mogą być już zmęczone. Generalnie jednak postęp jakościowy jest znaczny.
Volkswagen Caddy IV – silniki benzynowe
Poprzednik miał wiele nieudanych silników – wystarczy wspomnieć, że w Caddym III spotkać można benzynową serię EA111 czy też diesla EA188 – serie o bardzo złej reputacji, które generowały kolosalne koszty napraw. Jasne były też bardziej udane silniki, ale w opisywanej czwartej generacji, Volkswagen zastosował już tylko poprawione jednostki napędowe, które wszystkie są godne polecenia! Oczywiście silnik silnikowi nierówny, ale w przypadku Caddy produkowanego do 2015 do 2020 roku, bardziej od jego typoszeregu, powinniście brać pod uwagę to ile i z kim (czym) macie zamiar jeździć oraz historię serwisową. Na rynku bardzo mało jest benzynowych wersji, ale dla porządku napiszmy, że benzyniaki stosowane w Caddy IV to seria EA211, w której napęd rozrządu jest na pasku.
Silniki te mają bardzo dobrą opinię. Dostępny jest motor 1.0 TSI/102 KM (taki znajduje się w aucie ze zdjęć; czasem ma problemy z pompą wody), 1.2 TSI/84 KM oraz 1.4 TSI/125, 131 a wersji na gaz ziemny TGI (dość popularnej w Niemczech i we Włoszech) 110 KM. Do sprawnego poruszania optymalny jest oczywiście 1.4 TSI, ale tak jak piszemy, tego typu egzemplarze stanowią margines rynku. Większość samochodów ma skrzynia manualne (zdarzają się przypadki przedwcześnie zużytych sprzęgieł, rzadziej uszkodzone przekładnie), w przypadku 1.4 TSI zasilanego benzyną zdarza się także 7-biegowe DSG (po ok. 200-250 tys. km może ono wymagać bardzo kosztownych napraw). Ten sam silnik zasilany gazem ziemnym miewa 6-biegowe DSG, które uchodzi za nieco trwalsze. Ciekawostką jest fakt, że w odmianach benzynowych Caddy ma jedynie napęd na przednie koła.
Volkswagen Caddy IV – silniki wysokoprężne
Najczęściej używane Caddy IV ma pod maską silnik wysokoprężny. Co ciekawe od 2015 do 2020 roku Volkswagen stosował tu tylko silnik 2.0 TDI serii EA288. Jest to nowoczesna jednostka ze wtryskiem CR, którą już bardzo poprawiono i jeśli jest serwisowana w należyty sposób, tankowana dobrym paliwem i nie ma ogromnego przebiegu, jest relatywnie bezpieczna. Dostępne są moce od 75 do 150 KM, ale do sprawnego poruszania się dobrze jest zdecydować się minimalnie na motor o mocy 102 KM, który ma 250 Nm maksymalnego momentu obrotowego.
W jego przypadku oprócz 5-biegowego manuala można liczyć też na wersje DSG o sześciu przełożeniach (trwalsze od 7-biegowych, ale też kosztowne w naprawach po większych przebiegach). Warto dodać, że manualna przekładnia ma 5 przełożeń w wersjach o mocy 75 i 102 KM, a od 122 koni zaczyna się sześciobiegowy manual. Do tego w dieslach nie znajdziecie 7-biegowej skrzyni DSG. Caddy diesel miewa także napęd na obie osie 4Motion (nieźle działający; tylne zawieszenie bez zmian). Tego typu napęd dostępny jest tylko z silnikami o mocy 122 KM (6-biegowa skrzynia manualna) oraz 150 KM (tylko DSG). Warto w tym miejscu dodać, że uterenowiona wersja Alltrack (od 2016 r.), niekoniecznie musi mieć napęd na cztery koła.
Wśród typowych awarii wersji wysokoprężnych wymienia się zapchane filtry DPF, ale dotyczy to samochodów użytkowanych na miejskich trasach. Z kolei złe paliwo może mieć wpływ na zużycie układu wtryskowego, na szczęście piezoelektryczne wtryskiwacze Boscha są już regenerowalne (koszt regeneracji sztuki od 800 zł).
Volkswagen Caddy IV – naszym zdaniem
Volkswagen Caddy czwartej generacji nie jest tani, do tego uważać trzeba, bo sporo samochodów ma ekstremalną pofirmową przeszłość, ale generalnie model okazuje się bardzo przyzwoity, jeśli chodzi o trwałość. Do tego łatwo go naprawicie (znana technika), części są dość tanie (współzamienność z innymi modelami Grupy VW) i na razie nie słychać o problemach z korozją, znanych z poprzednika. Jeśli więc nie przeszkadza Wam fakt, że to naturalizowany dostawczak, można się nim zainteresować.