Wystarczyło stworzyć nowoczesne, solidne auto o długości około 4,5 m, które w zależności od tego gdzie się znajdzie, należeć będzie do klasy średniej lub niższej.
Samochód zastąpił Sierrę, ale wszystkie rozwiązania w nim zastosowane są zupełnie nowe i zrywają z koncepcją poprzednika. Główną innowacją jest rezygnacja z tylnego napędu i zastosowanie umieszczonego poprzecznie zespołu napędowego. Wiele uwagi poświęcono nadwoziu MondeoJest ono dokładnie opracowane pod kątem zapewnienia bezpieczeństwa podróżnym. Dobrze przeliczone strefy zgniotu, grube drzwi ze wzmocnieniami, seryjna poduszka powietrzna - takie podejście sprawdza się na każdym kontynencie.
Minusem jest brak normalnych zagłówków na tylnej kanapie (są tylko małe wyoblenia), za to wśród aut sprowadzanych z zagranicy najczęściej trafiają się egzemplarze z dwiema poduszkami i (również nieseryjnym) ABS.
Do roli auta rodzinnego doskonale pasuje oferowany komfort. Wnętrze ma ciekawą kolorystykę i jest przyzwoicie wykończone. Nawet przy większych przebiegach trzaski należą do rzadkości, pojawiają się głównie w autach z początków produkcji.
Deska rozdzielcza jest czytelna, wysoka pozycja kierowcy ułatwia obserwację zegarów i obsługę przełączników
Nie można narzekać na ubogie wyposażenie; jeden z niższych standardów - CLX - oferuje m.in. dwupłaszczyznową (wysokość i odległość od kokpitu)regulację kierownicy, zmienną wysokość fotela kierowcy, obrotomierz i filtr przeciwpyłkowy.
Pasażerowie mają do dyspozycji sporo miejsca. W zestawieniu z Sierrą wzrósł rozstaw osi i szerokość wnętrza, a szyba przednia znalazła się znacznie bliżej zderzaka przedniego. O pewnych brakach można mówić tylko w odniesieniu do głów pasażerów tylnego rzędu.
Nieco gorzej rozwiązano przedział bagażowyW sedanie nie brakuje pojemności (480 l), ale zawiasy wnikają do wnętrza, szerokość klapy ograniczają tylne światła, a elementy zawieszenia dość mocno uszczuplają szerokość.
Istotną zaletą samochodu jest przyjemność prowadzenia, szczególnie w warunkach miejskich. Seryjne wydajne wspomaganie układu kierowniczego, mimo niemałych rozmiarów samochodu pozwala na sprawne manewrowanie zarówno na parkingu, jak i na ulicy.
Zawieszenie dostrojone jest z nastawieniem na komfort. Podstawowy silnik 1.6 jest nowoczesny. Wielopunktowy wtrysk paliwa, szesnaście zaworów, plastikowy kolektor dolotowy (wymagający szczególnej uwagi na instalacje gazowe) - na początku lat 90. w Europie nie wszystko to należało do standardu.
Zdawałoby się, że silnik 1.6 jest nieco za mały, ale w mieście sprawdzi się doskonale. Tu nie brakuje mu ani elastyczności, ani mocy. Najgorzej jest podczas szybkiej podróży autostradą.
Obok kilku dodatkowych koni życzyć sobie wtedy można lepszej precyzji prowadzenia. W każdych warunkach do zalet zaliczyć należy spalanie. Tylko w warunkach miejskich przekroczy ono (nieznacznie) 8 l/100 km.
Mondeo nie jest samochodem kłopotliwym w eksploatacji. Doskonale zakonserwowane nadwozie uwalnia od problemu korozji posiadaczy nawet najstarszych egzemplarzy.Największą bolączką, mogącą na dodatek dopaść kierowcę w czasie jazdy, są usterki elektronicznego układu zapłonowegoTrapiły one zwłaszcza egzemplarze z pierwszych lat produkcji (93-94 rok). Nie mniej kosztowne, ale za to nie powodujące niespodziewanych przerw w podróży, jest stosunkowo szybkie zużycie elementów zawieszenia - silentblo- cków, łożysk kół.
Niewiele obsługi wymaga zespół napędowy. Hydrauliczne kasowanie luzu zaworów, bezobsługowy zapłon - pamiętać trzeba tylko o terminowej wymianie paska napędu rozrządu.
Galeria zdjęć
1/1 Ford Mondeo 1.6 CLX - Światowiec
