Przejechaliśmy 100 tys. km Mercedesem klasy A. Byliśmy zaskoczeni jego kondycją po teście

Mercedes A 220 d – szybko i oszczędnie

Niskie spalanie to zapewne też – przynajmniej po części – zasługa dwusprzęgłowej skrzyni z ośmioma przełożeniami. Podczas szybkiej jazdy obniżała ona obroty silnika i działała kojąco na nasze uszy, a w trakcie spokojnych przejażdżek sprawiała, że osiągnięcie spalania z piątką przed przecinkiem nie stanowiło w zasadzie żadnego problemu. No i ten zasięg – nie raz udało nam się na jednym baku zrobić blisko 1000 km. Całkiem nieźle jak na kompakt.

Problemów nie sprawiał też układ SCR, bo średnie zużycie dodatku AdBlue zazwyczaj mieściło się w granicach litra na każdy tysiąc kilometrów, co wobec pojemności zbiornika 23,8 l sprawiało, że poziom płynu musieliśmy uzupełnić raptem kilka razy. Jedyne, co nas w tym kontekście zaskoczyło negatywnie, to rozpiętość cen AdBlue – podczas gdy na stacjach paliw musieliśmy niekiedy płacić nawet ok. 15 zł za litr płynu z opakowania, w sklepach motoryzacyjnych litr tego płynu udawało się dostać nawet dwa razy taniej. Najkorzystniej zazwyczaj wychodziło tankowanie z dystrybutora – ok. 5 zł/l.

Mercedes A 220 d – typ komfortowy

Testujący byli też wyjątkowo zgodni co do oceny komfortu podróżowania. Żartownisie wymyślili nawet nową ocenę, którą według nich klasa A powinna dostać w tej kategorii – to, uwaga, uwaga, szóstka… z gwiazdką. Jasne, pod względem ilości miejsca w środku są w tym segmencie lepsi, jednak dla niewielkiej rodziny przestrzeni jest w sam raz. Część testujących, oceniając bardzo wygodne fotele i przyjemnie zestrojone zawieszenie, twierdziła nawet, że do klasy C to już tu naprawdę wiele nie brakuje. I nawet gdy inni uznawali to za lekką przesadę, to obiektywnie rzecz biorąc, mamy tu do czynienia z kompaktem, który naprawdę bardzo dobrze radzi sobie na długich trasach. Chwalono też jakość wykonania i znakomite ledowe lampy – bez dwóch zdań, do tego auta łatwo było się nam przyzwyczaić. Jak zanotował jeden z testujących: Świetny samochód. Niewielki, lekki, poręczny, łatwy w obsłudze. Dzięki temu zresztą czerwony Mercedes dobrze radził sobie zarówno w trasie, jak i w mieście.

Mercedes A 220 d – trzeba uważać!

No właśnie, miasto. Tu na jaw wyszła jedna z kilku wad testowanego auta. Otóż prześwit klasy A okazuje się raczej niewielki, a stosunkowo długi "nos" samochodu też sytuacji z pewnością nie poprawia. Efekt jest taki, że pokonywanie garbów (tzw. śpiących policjantów) oraz stromych zjazdów do garażu często stanowiło nie lada wyzwanie. I dla Mercedesa, i dla kierowcy. Także zajęcie miejsca na nisko umieszczonych siedzeniach wymagało nieco gimnastyki i zwłaszcza wysocy kierowcy nie zawsze byli z tego faktu zadowoleni. I jeszcze inna ciekawostka – otóż dolna krawędź drzwi przebiega w tym aucie tak nisko, że czasem, gdy zaparkowaliśmy przy wyjątkowo wysokim krawężniku, pojawiał się nawet problem z otwarciem prawych przednich drzwi (!).

Mercedes A 220 d – zawsze gotowy do jazdy!

Niemal same pochwały sypały się za to w kierunku multimediów. W Mercedesie infotainment nazywa się MBUX i w tej wersji spisuje się wręcz znakomicie. Mamy tu więc sprawnie działającego asystenta głosowego, ekrany o bardzo dobrej rozdzielczości, świetną nawigację oraz – niestety – tylko przewodowe połączenie z Apple CarPlay i dość czuły touchpad, który co rusz powodował pewne utrudnienia w obsłudze. Trochę irytujące, ale do zniesienia. Trudniej natomiast było pogodzić się z działaniem niektórych nieco zbyt nerwowych systemów wspomagających – zdarzało się np. tak, że system podczas pokonywania zakrętów rozpoznawał pieszych znajdujących się na chodniku biegnącym obok jezdni, ale uznawał, że ludzie ci idą jednak po jezdni, i postanawiał interweniować.

Mercedes A 220 d – teraz na demontaż

100 tys. km za kierownicą czerwonej klasy A minęło jednak szybko i przyjemnie – ani się obejrzeliśmy, a przyszła pora na końcowy demontaż. Nie brakowało jednak głosów, że szkoda i że mały Mercedes mógłby u nas zostać nieco dłużej. Na nic się to jednak wszystko zdało, auto trafiło pod skalpel i pod czujne oko ekspertów z Dekry. Od razu dało się zauważyć, że np. tworzywa użyte do wykończenia wnętrza wciąż wyglądają świeżo, choć już np. dywaniki – zwłaszcza z przodu – noszą lekkie ślady przetarć, a tapicerka foteli zdążyła się tu i ówdzie lekko pomarszczyć. Podobnie demontaż przebiegał też dalej – większość elementów nie budziła zastrzeżeń, a jeśli już coś się pojawiało, to były to głównie detale. Weźmy np. lekko przetarty lakier na jednym z błotników, drobny powierzchniowy nalot rdzy na elementach podwozia czy drobną nieszczelność na jednym z przewodów klimatyzacji (jak się okazało, w układzie brakowało 170 g czynnika). Czyli w sumie kilka detali, których przemilczeć nie można, ale większość – niegroźna.

Mercedes A 220 d – jest naprawdę solidny

• układ wydechowy sam w sobie prezentuje się bardzo dobrze, nie ma powodów do narzekań. Natomiast blachy termoizolacyjne w kilku miejscach noszą wyraźne ślady pęknięć – jeszcze nic nie hałasuje, ale…
• tapicerka foteli nie wykazuje niemal żadnych oznak zużycia, choć w kilku miejscach się pomarszczyła. Wiązka kabli idąca do fotela kierowcy musiała zostać na pewnym etapie wymieniona.
• skrzynia przez cały czas testu precyzyjnie zmieniała biegi – nie było niemal żadnych powodów do narzekania. Również demontaż nie wykazał w zasadzie żadnych uchybień: koła zębate, łożyska, zestaw sprzęgieł – bez uwag.
• klimatyzacja działała sprawnie, jednak demontaż wykazał, że w układzie brakowało 170 g czynnika. Jak się okazało, wina leżała po stronie nieszczelnego przewodu.
• zawieszenie: nie stwierdziliśmy żadnych luzów, wszystkie elementy są w nienagannym stanie. Niemniej na elementach tylnej osi odkryliśmy już początki powierzchniowej korozji.
• blok silnika wykonano z aluminium, gładzie cylindrów pokryto tzw. powłoką Nanoslide – inspekcja nie wykazała żadnych powodów do niepokoju.

Mercedes A 220 d – to znaleźliśmy po rozebraniu auta na części

Powłoka Nanoslide dzielnie wytrzymała trudy maratonu – nie mamy do niej żadnych uwag!

Osady na trzonkach zaworów ssących to norma, nie ma powodów do niepokoju

Tłoki są w naprawdę bardzo dobrej kondycji – nie wykazują ponadnormatywnego zużycia

Miejscami na podwoziu odkryliśmy już pierwsze oznaki powierzchniowej korozji. Na razie to drobiazgi, ale z czasem może być kiepsko

Turbosprężarka ze zmienną geometrią łopatek i chłodzeniem wodnym. Po pokonaniu 100 tys. km prezentowała dobry stan techniczny

Mercedes A 220 d – dane techniczne

Mercedes A 220 d – naszym zdaniem

Testowana klasa A 220 d wypadła znakomicie, zaliczyła test celująco i uplasowała się w pierwszej dziesiątce naszego rankingu. Samochód był zawsze gotowy do jazdy, nigdy nie wykazywał oznak słabości. W codziennym użytkowaniu czarował dynamiką i niskim spalaniem, a po rozebraniu na części – świetną kondycją kluczowych podzespołów. Niezła robota!