W tej wersji samochód może jechać z prędkością maksymalną 115 km/h
Auto jest przy tym ekonomiczne. Średnio zużywa niecałe 6 litrów benzyny na 100 kilometrów. Dosyć wysokie, a przy tym wąskie nadwozie powoduje, że szybsza jazda po zakrętach nie należy do przyjemnych ani bezpiecznych.
Samochód mocno się pochyla i jest wrażliwy na podmuchy wiatru. Sytuacji nie poprawia zbyt miękkie zawieszenie. Z przodu zastosowano podłużne drążki skrętne oraz stabilizator.
Tylne zawieszenie składa się z wahaczy wzdłużnych, drążków skrętnych poprzecznych i leżących amortyzatorów. Do zatrzymania służą niezbyt wydajne hamulce bębnowe na wszystkich kołach.
Pięciodrzwiowe nadwozie jest wystarczająco przestronne dla czterech osób. Auto ma w miarę pojemny bagażnik, który można powiększyć przez złożenie lub wyjęcie tylnej kanapy.
Załadunek bagażu ułatwiają duże, otwierane do góry tylne drzwi oraz nisko poprowadzona krawędź. Wnętrze wykończono po spartańsku. Na desce rozdzielczej znalazły się tylko najważniejsze wskaźniki.
Niezbyt wygodna jest pozycja kierowcy, który siedzi nieco na ukos do kierunku jazdy
Winę za to ponosi nietypowe rozmieszczenie elementów układu napędowego. Z przodu, przed przednią osią jest skrzynia biegów, dalej przekładnia główna, sprzęgło oraz silnik, który wnika do kabiny i powoduje, że pedały przesunięte są nieco w lewo.
Dźwigienkę kierunkowskazów umieszczono także nietypowo po prawej stronie. Nie jest to wygodne rozwiązanie i wymaga przyzwyczajenia. Z tej samej strony znajduje się klamkowa dźwignia skrzyni biegów.
Mimo przestarzałej konstrukcji samochód nie jest przesadnie usterkowy. Jeżeli nawet coś się zepsuje, to większość części można kupić na szrotach.
Prawdziwym zmartwieniem właścicieli może być tylko korozja
Narażone są na nią przede wszystkim tylne podłużnice i zakola, podłoga oraz prawy przedni błotnik, obok którego przebiega układ wydechowy. Na szczęście nadal można kupić nowe elementy blacharskie.
