Niemcy w roku 2005 z pełną dumą zaprezentowali nową koncepcję samochodu rodzinnego. Nadmuchana i masywna karoseria Mercedesa Klasy R generacji W251 przypomina trochę minivana, trochę duże kombi, a trochę SUV-a pozbawionego terenowych szczudeł. Stylizacja miała być odkrywcza, ale nie udało się jej przemówić do kierowców. Producent chciał sprzedawać każdego roku około 50 tysięcy aut. Nawet w najlepszym okresie Klasa R nie przekroczyła pułapu wynoszącego 20 tysięcy sztuk.
O porażce Mercedesa w pewnym sensie mogła zadecydować stylistyka. Nadwoziu minivana brakowało wyrazistości. W jej miejsce projektanci zadbali o całe masy topornych linii i kształtów oraz mało ciekawych akcentów. Pozbawione polotu podejście do tematu nadwozia Mercedesa Klasy R jest o tyle dziwne, że na początku nowego milenium stylistów niemieckiej marki było stać na stworzenie naprawdę ładnej formy. Ostatecznie po przeprowadzeniu dwóch liftingów producent wycofał nietypowe auto ze sprzedaży w roku 2013.
Ergonomiczna mieszanka spod znaku gwiazdy
Kabina pasażerska stanowi mieszankę elementów znanych z innych modeli z gwiazdą na masce. Wyraźnie widać inspirację m.in. takimi autami jak Mercedes ML czy Klasy E. To oczywiście nic złego. Całość jest bowiem czytelna i ergonomiczna. Wnętrze Klasy R W251 ma właściwie tylko dwie wady. Po pierwsze jakość materiałów wykończeniowych mogłaby być nieco wyższa. W końcu to segment premium! Po drugie, jak ognia należy wystrzegać się drewnopodobnych wykończeń. Te wyglądają tandetnie.
Rozdmuchane nadwozie Mercedesa Klasy R jest toporne i skutecznie utrudnia parkowanie w mieście. W zamian urzeka ilością przestrzeni. We wnętrzu żaden z pasażerów nie będzie narzekał na brak miejsca na nogi czy łokcie. Dodatkowo kierowca ma wybór między modelem ze standardowym i wydłużonym rozstawem osi oraz konfiguracją na 5, 6 lub 7 osób. Idealnym wariantem jest rozplanowanie kabiny na 6 podróżujących. W takim przypadku we wnętrzu montowanych jest 6 oddzielnych foteli. Bagażnik przy trzech rzędach siedzeń ma 324 litry, dwóch rzędach 888 litrów i jednym rzędzie 1950 litrów.
Jazda z gwiazdą na masce nigdy nie należała do tanich przyjemności. Nie inaczej było także w przypadku Mercedesa Klasy R. Bazowa wersja fabrycznie nowego auta kosztowała około 230 tysięcy złotych. Jeżeli kupujący wybrał mocniejszy silnik i do tego kilka opcji z przepastnej listy, wartość faktury w okamgnieniu przekraczała 300 tysięcy. Rynek wtórny na szczęście bezlitośnie obszedł się z ceną niemieckiego minivana. Dzisiaj auto z 2005 lub 2006 roku można kupić już za 37 - 38 tysięcy złotych. Model z końca produkcji potrafi kosztować nawet 160 tysięcy.
Najpopularniejszym wariantem występującym na rynku wtórnym jest Mercedes R 320 CDI. Auto wykorzystuje do napędu 3-litrowego diesla V6 o mocy 224 koni mechanicznych. Niemiec waży grubo ponad dwie tony, mimo wszystko oferuje przyzwoite osiągi. Przyspieszenie do pierwszej setki zajmuje 8,7 sekundy, podczas gdy prędkość maksymalna to 215 km/h. Nieco gorzej przedstawia się kwestia spalania. W cyklu miejskim zapotrzebowanie na olej napędowy może przekroczyć 12 litrów. Poza miastem raczej nigdy nie spadnie poniżej 7 litrów.
Stonowany bulgot wysokoprężnej V-szóstki ma swoją cenę!
Diesel Mercedesa ma kilka słabości. Przede wszystkim jego układ wtryskowy nie znosi paliwa niskiej jakości! Wtryskiwacze potrafi zapchać już jednorazowe tankowanie zanieczyszczonej ropy, a ich naprawa nie należy do tanich. Dodatkowo podczas eksploatacji głównie w mieście problemy bez wątpienia zacznie generować filtr cząstek stałych oraz z czasem uszkodzi się turbosprężarka.
W zależności od wersji napęd jest przekazywany na tylną lub obie osie. Zawieszenie zostało oparte o zestaw wahaczy, przy czym opcjonalnie kupujący mógł doposażyć Mercedesa Klasy R w pneumatyczny układ Airmatic znany m.in. z topowej limuzyny - Klasy S. Resorowanie komfortowo tłumi nierówności i idealnie sprawdza się w polskich warunkach. Nieco gorzej radzi sobie w zakrętach. W szybko pokonywanym łuku kierowca może się poczuć niepewnie. O ile elementy zawieszenia wytrzymują duże przebiegi, o tyle słabo próbę czasu znosi układ pneumatyczny. Dosyć szybko poddaje się albo kompresor, albo amortyzatory z miechami powietrznymi. Wymiana obydwu elementów nie jest tania.
Mercedes Klasy R w większości przypadków boryka się z mało poważnymi awariami układu elektrycznego. Mało poważny nie oznacza jednak tani, a idealnym przykładem są uszkodzenia wszechobecnych sterowników. Każdy z elektronicznych "mózgów" może ulec awarii. A to wiąże się z zakupem oryginalnych części i ich programowaniem oraz wysoką ceną naprawy. Dodatkowo w lampach często palą się żarówki oraz wariuje centralny zamek czy elektryka szyb. Być może Mercedes z biegiem lat stał się tańszy, mimo wszystko koszty jego eksploatacji nadal nie będą niskie.
Rynek boleśnie zweryfikował plany niemieckiej marki i szybko doszedł do wniosku, że nie jest mu potrzebne auto pokroju Mercedesa Klasy R. W warunkach amerykańskich brakowało mu uroku i rozsądnej ceny. W Europie okazał się zdecydowanie zbyt duży i ociężały. Kto zatem powinien zdecydować się na używany egzemplarz? Przede wszystkim kierowca, który chce auto czołowego producenta i zależy mu na przestrzeni, a jednocześnie wolałby uniknąć mainstreamowej sztampy.
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideoGaleria zdjęć
1/10 2/10 
3/10 
4/10 
5/10 
6/10 
7/10 8/10 
9/10 10/10 