Używany Mercedes ML II: dla kogo to auto?

Przyglądając się technice pierwszego ML-a, można stwierdzić, że to całkiem dzielna terenówka – reduktor i rama to atrybuty świadczące zazwyczaj o sporych offroadowych możliwościach. Ale luksusowy Mercedes miał tylko przeciętną trakcję (mimo centralnego dyferencjału), zresztą niewielu właścicieli miało ochotę testować możliwości drogiego auta.

Przygotowując następcę, Mercedes postanowił postawić na komfort podróży oraz bardziej zaawansowane rozwiązania techniczne. Zrezygnował z ramy, wprowadził pneumatyczne zawieszenie (w opcji), zmienił gamę silników wysokoprężnych i prawie całą paletę benzyniaków.

Ze standardowego wyposażenia zniknęła przekładnia redukcyjna. Czy oznacza to, że firma zrezygnowała z offroadowych ambicji? Nie całkiem – co prawda podstawowe warianty rzeczywiście mniej nadają się do wyjazdów w teren, ale dla chętnych Mercedes przygotował specjalny pakiet, który sprawia, że ML staje się całkiem sprawnym pojazdem offroadowym.

W skład zestawu offroadowego wchodzą pełne blokady mechanizmów różnicowych: centralnego i tylnego, reduktor oraz inne nastawy pneumatycznego zawieszenia, które umożliwiają uzyskanie wyższego prześwitu.

Wnętrze ML-a to bardzo udany projekt.

Wróćmy jednak do nadwozia Mercedesa ML. Tu możemy wypowiadać się tylko w samych superlatywach. Pozytywnie zaskakuje przestrzeń na tylnej kanapie, zastrzeżeń nie ma też do wygody foteli.

Kolejne zalety odkryjemy, przechodząc do oględzin bagażnika – kufer ma równe kształty, jest długi, po złożeniu tylnej kanapy uzyskujemy równą płaszczyznę. Dobrze, jeśli nabywca kupujący kiedyś auto w salonie nie oszczędzał na dodatkach – wtedy można liczyć np. na praktyczne organizery przestrzeni w bagażniku ułatwiające utrzymanie porządku.

Zmianą na minus w porównaniu z poprzednikiem może być rezygnacja z trzeciego rzędu siedzeń – choć nie były szczególnie obszerne, poszerzały możliwości wykorzystania auta.

Warto zwrócić też uwagę na elementy wykończenia wnętrza samochodu – tu również istotne znaczenie miała hojność pierwszego nabywcy, gdyż Mercedes oferował bardzo szeroką listę opcji: drewnopodobne wstawki, różną kolorystykę tablicy rozdzielczej itp.

Nadwozie samochodu jest udanym projektem, podobnie rzecz ma się z gamą silnikową. Zdecydowanie najpopularniejszym źródłem napędu jest trzylitrowa jednostka wysokoprężna, i jest to bardzo dobry wybór.

Najpopularniejszy jest diesel 3.0 V6.

Nawet najsłabszy wariant (190 KM) przyspiesza do setki w czasie nieco ponad 10 s (pomiary testowe), zadowalając się średnio 10,5 l oleju napędowego na 100 km. Dynamiczna jazda miejska wiąże się oczywiście ze znacznie większym apetytem na paliwo – zużycie rośnie nawet do 15-16 l/100 km. Diesel 3.0 występował w kilku opcjach mocy, ale nie różnią się one od siebie zbytnio: maksymalna moc to 231 KM.

Dla miłośników dobrych osiągów w wydaniu wysokoprężnym przygotowano wariant 4-litrowy (306 KM). Gama benzyniaków nie jest szczególnie szeroka, ale powinna zadowolić wszystkich – bazowy motor 3.5 ma 272 KM, ale topowy AMG – aż 510 KM! Ta ostatnia wersja ma istotne zmiany w podwoziu sprawiające, że auto prowadzi się pewniej. Osiągi? Na setkę będziecie musieli poczekać 5,4 s (pomiary), za to już po 18,8 s na liczniku powinno pojawić się 200 km/h. Średnie spalanie znacznie przekracza 20 l…

Tylko mocne silniki pod maską.

Wszystkie silniki współpracują standardowo z 7-biegową przekładnią automatyczną. Zmuszona do dynamicznej jazdy przerzuca biegi szybko i bez szarpnięć, ale widać, że podobnie jak całe auto zaprojektowano ją z myślą raczej o spokojnej jeździe.

Czy Mercedesa ML warto polecić osobie myślącej o częstym opuszczaniu asfaltu? Tak, ale pod warunkiem że będzie to egzemplarz ze wspomnianym już pakietem terenowym. Był on oferowany jako opcja i można było połączyć go z niemal dowolnym silnikiem (poza AMG).

Taki samochód może być bardzo sprawny – ma solidną technikę, umożliwia uzyskanie prześwitu 305 mm (!), a głębokość brodzenia to aż 600 mm. Jednak warto pamiętać, że ryzyko drobnych uszkodzeń cały czas jest duże, a koszty napraw nie będą niskie.

Pod względem kosztów serwisowania Mercedes nie wygląda najgorzej. Warto podkreślić, że nie jest szczególnie awaryjny, ale np. niektóre operacje wymagają połączenia online z serwisem centralnym. Poza tym obsługa auta tej klasy nie jest tania i ML nie jest wyjątkiem.

Czynności obsługowe są drogie.

Co może sprawiać najwięcej kłopotów? Diesel 3.0 okazuje się dość bezpiecznym wyborem. Oczywiście nie oznacza to bezproblemowej jazdy. Uszkodzeniom ulegają nastawniki klap w układzie dolotowym oraz elektroniczny nastawnik turbiny, który niestety został zintegrowany z całą sprężarką (niektóre serwisy podejmują się naprawy).

Bardziej ryzykowny jest silnik 4.0 V8 – możliwość opuszczenia się tulei to poważna usterka, ale nawet pozornie drobne czynności mogą okazać się kosztowne. Do demontażu turbin (a są dwie) trzeba wyjąć cały silnik. Operacja wyjęcia i włożenia motoru trwa około dwóch dni, wiąże się więc ze sporym kosztem.

Skrzynie biegów wykazują się słabością w połączeniu z mocniejszymi wariantami, ale w każdym aucie uszkodzeniu może ulec płyta sterująca. Wymiana na szczęście nie jest szczególnie droga (od spodu skrzyni biegów).

Kolejne kłopoty związane z serwisowaniem obejmują uszkodzenia miechów pneumatycznych (wytrzymują około 100 tys. km). Koszt przedniego elementu (cała kolumna) wynosi 1900 zł, tylnego – 1400 zł. Czasem trzeba też wymienić np. łożysko piasty.

Historia modelu

Model ML to pierwszy SUV w historii Mercedesa. Niemcy mieli spore doświadczenie w segmencie 4x4 (klasa G) i segmencie luksusowym, połączenie techniki 4x4 i komfortowych rozwiązań okazało się więc łatwe i ciekawe.

Mimo dużego sukcesu pierwszego ML-a II generacja jest całkowicie innym autem – konstruktorzy bardziej skoncentrowali się na komforcie jazdy i precyzji prowadzenia na twardych nawierzchniach. Również wnętrze stało się jeszcze bardziej wszechstronne i nowoczesne.

Ceny aut używanych (wg Eurotaxu, w zł brutto)

Aby przeglądać tabelę, przesuń kolumny w lewo.

Technika

Druga generacja klasy M (wewnętrzne oznaczenie W164) w porównaniu z poprzednikiem jest znacznie bardziej nowoczesnym samochodem: ma samonośną konstrukcję karoserii, niezależne zawieszenie wszystkich kół (z opcją pneumatycznego resorowania). W układzie napędowym zastosowano centralny dyferencjał (w AMG nieco inny), który standardowo jest blokowany z użyciem układu hamulcowego. W samochodach z pakietem off-road pojawiają się 100-procentowe blokady mechanizmów różnicowych: centralnego oraz tylnego i reduktor.

Usportowiona wersja ML-a: GTI w klasie SUV

Specjaliści z firmy AMG opracowują usportowione wersje Mercedesów dla niemal całej gamy aut, nie omijając terenówek i SUV-ów. Poza specjalną stylizacją oraz zamontowaniem potężnego silnika 6.2 wprowadzono zmiany w układzie przeniesienia napędu – w miejsce dyferencjału dzielącego napęd pomiędzy osie w proporcjach 50:50 proc. pojawił się mechanizm różnicowy preferujący tylną oś.

Ceny części w zł

Zaopatrzenie w części zamienne jest całkiem przyzwoite. Na rynku jest sporo zamienników. Najlepiej pytać o części w specjalistycznych serwisach Mercedesa (nie ASO) – mechanicy doradzą, które zamienniki warte są uwagi.

Numer VIN (np. WDC1641221A033333)

numer vin w Mercedesie ML znajduje się na podłodze, w okolicy nóg pasażera siedzącego z przodu. Znaki 1-3: kraj pochodzenia/producent (WDC – Mercedes, Niemcy); znaki 4-6: oznaczenie typoszeregu modelowego (164 – klasa M drugiej generacji).

Pozostałe znaki nie są łatwe do samodzielnego odszyfrowania i najlepiej skorzystać z pomocy autoryzowanej stacji obsługi lub warsztatu specjalizującego się w obsłudze Mercedesów. Firmy mające dostęp do pełnej bazy wiedzy Mercedesa są w stanie określić datę produkcji, wyposażenie danego egzemplarza, datę pierwszej rejestracji. Usługa najczęściej jest płatna dodatkowo lub wchodzi w skład przeglądu przedsprzedażnego.

Zdaniem mechanika

Robert Budek, brolerserwis.pl

Uważam, że Mercedes ML W164 to udane auto. Lista kosztownych, powtarzalnych usterek jest naprawdę krótka. Zaskakująco dobrze sprawuje się zawieszenie, które przez 100 tys. km często nie wymaga żadnej interwencji. Nie ma kłopotów z korozją, a w bezwypadkowych egzemplarzach – również z instalacją elektryczną. Najbardziej ryzykowna wersja to większy diesel i przekładnia automatyczna (będąca standardem w ML-u) – silnik może ulec awarii, a przekładnia nie wytrzymuje potężnego momentu.

Podsumowanie

Dobre, wszechstronne auto. Oczywiście, nabywca musi mieć na względzie, że utrzymanie samochodu tej klasy nie jest tanie, na szczęście Mercedes ML nie jest szczególnie awaryjny.

Podstawowe warianty nie zapewnią przyjemności z jazdy poza asfaltem, ale na nawierzchniach utwardzonych spisują się znakomicie. Jeśli myślicie choćby o turystyce terenowej, koniecznie szukajcie egzemplarza z pakietem offroadowym.

Do zalet Mercedesa ML II zaliczymy wygodne, dobrze rozplanowane i bogato wyposażone wnętrze. Dopracowane podwozie preferuje raczej spokojny, komfortowy styl jazdy, ale nie ma też obawy, gdy kierowca postanowi głębiej wcisnąć pedał gazu. Gama silników jest może niezbyt szeroka, ale wystarczająca.