Ważnym modelem dla producenta, który przyniósł wymierny sukces rynkowy okazała się Skoda Octavia. Był to ósmy model wprowadzony do produkcji Skody po II wojnie światowej. Podstawową wersją był dwudrzwiowy sedan, którego produkcję rozpoczęto w 1959 roku. Auto, w porównaniu z poprzednikiem, którym była produkowana tylko przez cztery lata Skoda 440 (popularny Spartak), otrzymało nowocześniejszy design nadwozia, nowe przednie zawieszenie, w którym pojawiły się sprężyny śrubowe i teleskopowe tłumiki drgań oraz zmodyfikowane wnętrze.
Skoda Octavia (typ 985, od 1961 r. typ 702) napędzana była silnikiem o pojemności skokowej 1089 cm3 i mocy 40 KM, mocniejsza Skoda Octavia Super (typ 993, od 1961 r. typ 703) (1221 cm3, 45 KM).
W 1960 roku do oferty dołączyła Skoda Octavia TS (Touring Sport) (typ 995) z silnikiem 1089 cm3 o mocy 50 KM przy 5500 obr./min i maksymalnym momencie obrotowym 74,5 Nm przy 3500 obr./min oraz dwoma gaźnikami Jikov 32 SOPc. Auto to rozwijało prędkość maksymalna 128 km/h, przy średnim zużyciu paliwa 9 l/100 km. Rok później do produkcji trafiła Škoda Octavia 1200 TS (typ 999) z silnikiem 1221 cm3 o mocy 55 KM. W latach 1960-1964 łącznie wyprodukowano 2273 egz. obu typów.
Ważną częścią ówczesnej oferty była także Skoda Octavia Combi (typ 993 C, 703 C i 704), produkowana w Kvasinach w latach 1961-1971. Model ten cieszył się dużym zainteresowaniem, a w całym okresie jego produkcji zjechało z taśmy 54 086 egz.
W 1961 roku Octavia przeszła lifting. W przedniej części nadwozia pojawiła się nowa atrapa wlotu powietrza chłodnicy (identyczna jak w modelach Felicia i Octavia TS), górne części tylnych błotników zostały podniesione (otrzymały tzw. skrzydła w stylu amerykańskich krążowników) oraz zamontowano nowe światła zespolone, a korek wlewu paliwa otrzymał maskującą pokrywę. We wnętrzu zmieniła się deska rozdzielcza i zmodyfikowano konstrukcję siedzeń oraz mechanizm zmiany biegów. Podwyższona została także moc jednostek napędowych z 40 KM do 42 KM oraz z 45 KM do 47 KM.
Skoda Octavia stała się popularnym autem, nie tylko w ówczesnej Czechosłowacji. Za pośrednictwem Polmozbytu można było kupować ją w Polsce, gdzie szybko zdobyła ogromną popularność i uznanie użytkowników. Ceniono dobra jakość, nowoczesność i niezawodne zawieszenie. W Chile Octavia nazywana była … jeepem, gdzie znakomicie sprawdzała się w górzystych regionach tego kraju.
W Nowej Zelandii spółka Motor industries produkowała w małych seriach samochód o nazwie Skoda Trakka, który był pikapem zbudowanym na bazie podzespołów Octavii i miał ładowność 500 kg. Od 1971 roku auta te w zestawach do montażu eksportowano do Indonezji.
Do Pakistanu spółka Haroon Industries w 1968 roku importowała podwozia Octavii i produkowała pikapa o nazwie Skopak (Skoda-Pakistan-Karaczi). Powstawały także kombi z plastikowym nadwoziem, taksówka, coupe oraz auto z otwartym nadwoziem do transportu osób i bagażu.
Turecka spółka C.M. początkowo importowała Skody 1202, a po zmianie przepisów celnych jedynie podwozia z silnikiem. Na nich montowano kanciaste karoserie z częścią bagażowa o nośności 750 kg. Oficjalnie auto miało nazwę Skoda 1202 Kamyonetleri.
Skoda Octavia wraz z pochodnymi wersjami, okazała się ówczesnym sukcesem producenta. W latach 1959–64 wyprodukowano w Mlada Boleslav, Kvasinach i Vrchlabi łacznie 380 262 egzemplarze samochodów, z czego 365 379 egz. stanowiły Octavie w wersji sedan i kombi oraz roadstery Felicia.
Do nazwy Octavia ponownie Skoda powróciła w 1996 roku, wraz z pierwszym nowym modelem, który powstał przy współpracy Centrum Technologicznym Česana z koncernem Volkswagen. Model ten, którego produkowana jest już trzecia generacja, należy do największych współczesnych sukcesów Skody. Trzy generacje, to łącznie ponad 4,5 mln wyprodukowanych egzemplarzy.