Aby sylwetka Mercedesa coupe z serii W 114 była dynamiczna, projektanci (ze słynnym Paulem Bracqiem na czele) spłaszczyli przednie i tylne szyby, a linię dachu poprowadzili o 45 mm niżej niż w limuzynie. Boczne okna były bezramkowe, zrezygnowano ze środkowego słupka. Te zabiegi dawały wrażenie dużej przestronności auta.
W modelu W 114 coupe montowano tylko silniki 6-cylindrowe. Z limuzyny wykorzystano jednostkę gaźnikową o mocy 130 KM. Wyłącznie dla coupe zarezerwowany był silnik z elektronicznym wtryskiem paliwa o mocy 150 KM. Mercedes z tym silnikiem osiągał 198, a według innych badań nawet 200 km/h.
Od 1969 r. na rynkach Ameryki Północnej oferowane wersję 250 C z silnikiem 2.8 litra o mocy 130 KM. Jednostka ta była standardowo montowana od 1972 r. w odmianach 280 C oraz 280 CE.
W 1973 r. Mercedes wprowadził zmodernizowane wersje odmiany W 114 coupe. Oferta silnikowa obejmowała wersje 250 C, 280 C oraz 280 CE (ta ostatnia z wtryskiem paliwa). Coupe po zmianach można poznać m.in. po niższym i szerszym grillu, innym zderzakiem przednim oraz użebrowanych kloszach tylnych lamp. Wewnątrz pojawiła się nowa kierownica z klasy S, zagłówki foteli oraz automatyczne pasy bezpieczeństwa na przednich fotelach.
Mercedesa W 114 w wersji coupe produkowano w latach 1968-76. W tym czasie zbudowano ponad 67 tys. szt. Najwięcej – odmiany 250 CE (21 787 szt.). Topowa odmiana 280 CE znalazła 11 518 nabywców.
Dziś W 114 coupe jest cenionym klasykiem. Egzemplarze odmiany 250 C i 250 CE w stanie idealnym wyceniane są na 30 tys. euro, a 280 C i 280 CE na 37 tys. euro.
