Volvo PV444 - Uroczy, starszy szwed

Odpowiedzialnymi za jego realizację byli inżynierowie Erik Jern i Helmer Pettersson. Niedługo potem prototyp był już gotowy. Po raz pierwszy przedstawiono go publicznie 1 września 1944 roku w Kungliga Tennishalenw Sztokholmie. Opinie były bardzo pozytywne, jednak na rozpoczęcie produkcji (w okresie wojennym brakowało materiałów) trzeba było poczekać jeszcze 3 lata. Nowe Volvo PV444 okazało się sensacją. Auto szybko zyskało dużą popularność, i to nie tylko w Szwecji. PV oznaczało Person Vagnar, a 444 - 4 cylindry, 40 KM mocy i 4 osoby. Niezbyt drogi, solidny i oszczędny samochód charakteryzował się szeregiem nowatorskich rozwiązań konstrukcyjnych. Było to pierwsze Volvo z nadwoziem samonośnym. Szwedzka firma niemal od początków swego istnienia przywiązywała dużą wagę do spraw bezpieczeństwakierowców i pasażerów. PV444 wyposażono w klejoną szybę przednią. Niezbyt piękny, ale bardzo popularny Pierwsze PV444 miało 4-cylindrowy, rzędowy silnik o pojemności 1414 ccm i mocy40 KM. Napęd przenoszony był poprzez 3-biegową skrzynię (pierwszy bez synchronizacji). Początkowo pojazd nie miał ogrzewania, co było wadąw dość chłodnym, szwedzkim klimacie. Szybko jednak ten brak uzupełniono. Wkrótce pojazd był dostępny z oferowanym za dopłatą termostatycznie regulowanym ogrzewaniem. Wycieraczki auta nie miały silniczków elektrycznych, napędzane były podciśnieniem z kolektora dolotowego. Miało to tę wadę, że przy dodawaniu gazu poruszały się wyjątkowo wolno. W 1952 roku obok zmiany kół z 16- na 15-calowe przeprowadzono rozszerzenie gamy kolorystycznej auta. Początkowo było produkowane, jak legendarny Ford T, niemal wyłącznie w kolorze czarnym. Rok później Volvo pokazało model oznaczony symbolem PV445. Było to kombi znane także pod sympatyczną nazwą Duett. Wciąż jednak największą popularnością cieszyło się 2-drzwiowe garbate nadwozie, w którym systematycznie dokonywano stylistycznych modyfikacji. A to zmieniono nieco grill, a to zastąpiono podwójne, wąskie tylne okna jednym szerokim... Bardziej nowoczesne nadwozie dla PV544 Producent zadbał także, aby PV444 wykazywało się coraz większą mocą. Silnik 1.4 z pojedynczym gaźnikiem Zenith osiągał już 51 KM, gdy zamontowano podwójne SU, dochodził do 70 KM. Wkrótce zastosowano również nową jednostkę napędową o pojemności 1583 ccm i mocy 60 KM. Tutaj także starano się poprawić jej parametry. Chociaż oficjalnie produkcję Volvo PV444 zakończono w roku 1958, to pojazd ten, już zmodernizowany i nieco zmieniony, nadal był wytwarzany pod oznaczeniem PV544. Na początku lat 60. otrzymał silnik o pojemności 1778 ccm. W swej najmocniejszej wersji osiągał moc 90 KM. Ostatnie PV544 z taśm montażowych zjechało w październiku 1965 roku. Jeszcze przez 4 lata produkowano wersję kombi. W ciągu blisko 25 lat wytworzono ponad 530 tys. aut serii PV.Zwycięstwa w Szwecji, Kenii i Argentynie Volvo PV nieźle spisywało się także w sporcie. Szwedzkie auto z silnikiem 1800 ccm i 4-stopniową skrzynią biegów było szybsze nawet od Alfy Giulietty. Model PV544 ma na swym koncie szereg zwycięstw w najważniejszych skandynawskich rajdach, takich jak Rajd Szwecji czy 1000 Jezior. Za kierownicą tego auta Gunnar Andersson w roku 1963 wywalczył rajdowy puchar Europy. W następnym sezonie, gdy ponownie zaczęto rozgrywać mistrzostwa naszego kontynentu, najlepszy był inny ze szwedzkich asów Tom Trana. W roku 1965 na pierwszym miejscu metę Rajdu Safari minął Joginder Singh. W długodystansowym argentyńskim wyścigu drogowym Gran Premio Standard w sezonie 1960 najszybszy był Gunnar Andersson (Volvo PV544). Te zawody w latach 60. zazwyczaj wygrywali kierowcy z Europy. W październiku 1967 roku ten wyścig (nazywany także Gran Premio International de Turismo), a nie Gran Premio Argentina, jak się u nas od lat błędnie uważa, wygrał Sobiesław Zasada (Porsche 911). Dwa miesiące później w prawdziwym Gran Premio Argentina tryumfował Eduardo Copello (Torino).