Kia cee’d SW kontra Opel Astra Sports Tourer: czy koreańskie kombi może być lepsze od niemieckiego?

Czas włożyć walizki do bagażnika. Tutaj cee’d okazuje się nieco pakowniejszy od rywalki, przy czym jego przewaga rośnie po złożeniu kanapy. Ale już wykończenieoraz praktyczność przedziału bagażowego wypadają na korzyść Astry i wystarczy spojrzeć na zdjęcia, by się o tym przekonać. Za to próg załadunkowy Opla znajduje się o cztery centymetry wyżej niż w konkurentce.

Kompaktowe kombi - Bohaterowie dnia codziennego, Ford Focus kontra Kia cee'd, Peugeot 308, Renault Megane i VW Golf

Konfrontacja komfortu podróżowania na tylnych kanapach porównywanych aut przyniosła interesujące wnioski. Oto mimo podobnych wyników pomiarów ilości miejsca na nogi Astra wydaje się wręcz ciasna, podczas gdy cee’d sprawia wrażenie bardzo przestronnego auta. Jak to możliwe? Przede wszystkim przedni fotel Opla można znacznie dalej odsunąć do tyłu, a wtedy rzeczywiście za kierowcą nikt nie usiądzie. Do tego siedzisko kanapy Astry jest dłuższe, co dodatkowo zmniejsza ilość miejsca na stopy. Gdy dodamy jeszcze mniejsze boczne szyby niemieckiego kombi, mamy gotową odpowiedź: wrażenie przestronności na kanapie Opla nie dorównuje temu w Kii. Zasiadający z tyłu pasażerowie koreańskiego auta nie powinni tęsknić za Astrą.

Co innego kierowca i pasażer przedni. Jeżeli porównamy wnętrze Kii do schludnego pensjonatu, to na tym tle kokpit Opla wygląda niczym pięciogwiazdkowy hotel. I nie damy się przekonać, że chodzi tu tylko o styl: czego by nie dotknąć, w Astrze sprawia wrażenie wyższej jakości.

Pod względem prostoty obsługi koreańskie auto nie daje się pokonać niemieckiemu konkurentowi. I to nie tylko dlatego, że kokpit cee’da należy do nieskomplikowanych. Środkowy panel deski rozdzielczej Astry to kontynuacja pomysłu znanego z Insignii. Ale w mniejszym z Opli na podobną liczbę przycisków pozostało znacznie mniej miejsca, bo panel jest węższy, przez co zrobiło się na nim bardzo ciasno. Szczególnie obsługa klimatyzacji wymaga przyzwyczajenia.

Ceną, jaką kierowca Opla zapłaci za modny styl, będzie niewątpliwie widoczność (szczególnie do tyłu), która jest gorsza niż u rywala. Na szczęście to, co montuje się pod maskami aut, nie musi wyglądać trendy i konstruktorzy Opla nie będą mogli zasłonić się chęcią wytyczania kanonów motoryzacyjnej mody, gdy coś okaże się gorsze niż u konkurencji. A tak się akurat składa, że turbodiesel Astry jest groźnym rywalem. Nie jest też kiepskim silnikiem, ale znamy lepsze diesle. Choćby takie jak w Kii.

Mimo umiarkowanej mocy z relatywnie niewielkiej pojemności skokowej i nie najlepszego wygłuszenia (brzmienie jest dość mrukliwe, a na kabinę przenoszą się drgania) dynamika Kii okazuje się wystarczająca. Nie ma problemów z przyspieszaniem na niskich obrotach i wysokich biegach, przełożenia zmienia się pewnie. Opel nie popisuje się elastycznością, a dokładniej mówiąc, jego turbosprężarka ma znaczną bezwładność. Oznacza to, że napęd Astry uzyskuje całkiem konkretny „ciąg” poniżej 2 tys. obrotów na minutę, ale po wciśnięciu gazu na wysokim biegu trzeba dość długo czekać, aż auto w ogóle zacznie przyspieszać. Kia także nie jest mistrzynią w tej konkurencji, jednak radzi sobie lepiej.

Choć trudno narzekać na stabilność jazdy Kią, to przy Astrze koreańskie auto sprawia wrażenie pilnego, ale początkującego ucznia szkoły konstrukcji podwozi. Cee’d poradzi sobie w większości sytuacji, lecz jego układowi jezdnemu brakuje harmonii. Resorowanie niby sztywne, ale na zakrętach auto łatwo się pochyla. Niby jest w miarę komfortowo, a jednak drobne nierówności są wyraźnie odczuwalne. Opel to zwarte, spontanicznie „połykające” łuki auto. Trzyma się drogi niczym przyklejony do asfaltu, a resoruje zdecydowanie sprężyście.

To jak to w końcu jest: czy wybierając Opla, przepłacamy, czy może płacimy cenę za wyższą motoryzacyjną półkę i finezję wykonania? Jeśli kogoś stać, polecamy Astrę. Ale cee’d także świetnie się sprawdza, tyle że podróż będzie bardziej „zwyczajna”.

PODSUMOWANIE - Ten pojedynek pokazuje, jak wiele może dzielić auta, które na papierze niezbyt się różnią. Przynajmniej na pierwszy rzut oka: podobne silniki, rozstawy osi, osiągi, spalanie...

Ale rzeczywistość wygląda tak, że jeśli ktoś wcześniej jeździł 10-letnim kompaktem, będzie zachwycony ceed’em, a szczególnie jego 7-letnią gwarancją. Kia jest praktyczna, oszczędna, dynamiczna, przyzwoicie trzyma się drogi – czy można chcieć więcej?

Wystarczy poprowadzić Opla, który przenosi kierowcę do świata inżynierskiej i rzemieślniczej finezji. Cee’d to po prostu praktyczne auto. Astra powstała także po to, by się nią delektować. Ale najpierw trzeba za to więcej zapłacić.