Klasa średnia zobowiązuje. Limuzyna segmentu D musi być przestronna i elegancka! Dużo lepiej w tej konkurencji wypada Mondeo. Ford postawił na proste linie i klasyczną bryłę, a mimo wszystko stylistyka jest nowoczesna i wygląda efektownie. Ogromną zaletą auta jest obszerne wnętrze. Na tylnej kanapie spokojnie zasiądą nawet wysocy pasażerowie i co ważne, będą mieli wystarczającą ilość miejsca na nogi. Przestrzeni nie brakuje również w bagażniku. Sedan i liftback dysponują kufrem o pojemności 500, a kombi 540 litrów. Deska rozdzielcza Mondeo jest zaprojektowana w sposób prosty i oferuje przyzwoitą ergonomię. Ford traci punkty głównie za przeciętną jakość materiałów i spasowania. Plastiki są twarde i trzeszczą podczas jazdy po nierównościach.
Chcąc wyrazić się w sposób delikatny, należy stwierdzić, że sylwetka Toyoty jest stonowana i pozbawiona jakichkolwiek fajerwerków stylistycznych. O ile prosty Avensis pierwszej generacji odstawał od reszty stawki już w realiach końca lat dziewięćdziesiątych, o tyle obecnie wygląda po prostu przestarzale. Po wejściu do kabiny pasażerskiej kierowcę uderzy szarość materiałów i nuda stylistyczna. Materiały są spasowane w sposób wzorowy i wytrzymują latami, jednak wyglądają nieestetycznie i są nieprzyjemne w dotyku. Wnętrze Toyoty jest przestronne, jednak nie aż tak, jak przedział pasażerski w Mondeo. Bagażnik sedana liczy 500, liftbacka 510, a kombi 530 litrów.
Kwota maksymalnie 10 tysięcy złotych być może nie wydaje się wygórowana, jednak nie można zapomnieć, że Toyota miała premierę 16, a Ford 13 lat temu. Na co zatem pozwala budżet? Avensis będzie pochodził maksymalnie z 2001 roku. Mondeo może być nawet o trzy lata młodsze! Dodatkowo oferuje szerszy wybór na rynku wtórnym i będzie lepiej wyposażone. Ford już w standardzie posiadał ABS, 4 poduszki powietrzne, klimatyzację manualną i pakiet elektryczny. Co więcej, wśród ogłoszeń nie brakuje aut z niemalże pełną listą opcji. Wymagający mogą zatem poszukiwać egzemplarza z reflektorami ksenonowymi, tempomatem, nawigacją, dobry systemem audio i kontrolą trakcji. Tak wysokiego poziomu wyposażenia Toyota nie jest w stanie zaoferować!
Silniki Diesla
Podstawą oferty na rynku wtórnym są modele wyposażone w silniki wysokoprężne. Toyota najczęściej jest napędzana 2-litrowym dieslem D-4D. Moc 110 koni mechanicznych i technologia common rail gwarantują przyzwoite osiągi, a jednocześnie utrzymują średnie spalanie na poziomie 5,2 litra. O ile motor sam w sobie jest trwały, o tyle wiek zrobił swoje. W efekcie jednostkom przydarzają się awarie układu wtryskowego, turbosprężarek i zaworów EGR. Dużo rzadziej Avensis jest napędzany 2-litrowym turbodieslem o mocy 90 koni. Silnik starego typu jest nieco wolniejszy od nowocześniejszego motoru D-4D, jednak okazuje się pancernie wytrzymały!
Najpopularniejszym dieslem w Fordzie jest 130-konny silnik 2,0 TDCi. Motor rozpędza Mondeo do pierwszej setki w 9,8 sekundy i spala średnio 6 litrów ropy. Numerem dwa jest 116-konna wersja jednostki TDCi, a stawkę zamyka 116-konny silnik 2,0 TDDi. W obu przypadkach przyspieszenie do setki zajmuje około 11 sekund. Fordy z motorami TDDi na ogół mają absurdalnie wysokie przebiegi. To jednak nie jedyny straszak na kupujących. Diesel ma nietrwałe koło dwumasowe, pompę wody, Koło pasowe napędu osprzętu i pompę rotacyjną. W silnikach TDCi opiłki z pompy wysokiego ciśnienia zapychają wtryski, a koło dwumasowe może szwankować już po przebiegu rzędu 100 tysięcy kilometrów. Ponieważ producent systematycznie usuwał kolejne problemy jednostek napędowych, najlepiej wybrać maksymalnie młodego Forda z dieslem.
Silniki benzynowe
Wybór benzyniaków jest dużo węższy. W przypadku Mondeo kupujący będzie się mógł zdecydować na 1,8-litrowy motor o mocy 125-ciu lub 2-litrowy o mocy 145-koni. Większa jednostka oferuje przyzwoite osiągi i spala niewiele więcej od mniejszej (średnio 8 litrów paliwa). Uwaga, fordowskie benzyniaki źle znoszą zasilanie gazem! Silniki borykają się z awariami osprzętu i klapek w kolektorze dolotowym. Najwięcej ogłoszeń dotyczy sprzedaży Avensisa z silnikiem benzynowym 1,6 (110 KM) lub 2,0 (128 KM). Lepszym wyborem jest większy motor. Zapewnia dynamikę, jest oszczędny i wyjątkowo trwały. Poza drobnymi awariami czujników, japońskie jednostki raczej nie mają żadnych innych przypadłości.
W Mondeo poza nietrwałymi przegubami i korodującym wydechem problemy powoduje układ elektryczny. Klimatyzacja może nie reagować na polecenia kierowcy, centralny zamek potrafi wariować, a alternator, podnośniki szyb i silniczki wycieraczek mają niską trwałość. Fordy od czasu do czasu borykają się z dosyć drogimi w usunięciu awariami elektronicznych sterowników. Toyocie przytrafia się mniejsza liczba niesprawności. Kupujący przede wszystkim musi się przygotować na usterki centralnego zamka (zazwyczaj winny jest moduł sterujący), elektryki szyb, kostki stacyjki i immobilisera. Jedynym poważnym problemem japońskiego sedana mogą być zużyte synchronizatory skrzyni biegów.
Oba auta w przednim zawieszeniu wykorzystują kolumny McPhersona, a w tylnym wielowahacze. Mimo iż Japończyk prowadzi się w sposób pewny i jednocześnie zapewnia komfort, pod względem prowadzenia przegrywa z Amerykaninem! Kierowca Mondeo za sprawą precyzyjnego układu kierowniczego ma pełną kontrolę nad torem jazdy, auto nie boi się szybko pokonywanych zakrętów i komfortowo wybiera nierówności. W Toyocie najszybciej wybijają się poduszki stabilizatora. W Fordzie niską trwałość mają łączniki stabilizatora i poduszki belki pomocniczej, a sprężyny potrafią pękać. W obu przypadkach tylne zawieszenie wielowahaczowe wymaga regularnej kontroli geometrii. Utrzymywanie właściwego ustawienia kół wydłuży życie nie tylko poszczególnych elementów resorowania, ale także i opon.
Toyoty mimo zaawansowanego wieku, do tej pory są chwalone przez użytkowników. Niestety Avensis jest daleki od stylistycznego ideału. Przez to za jego kierownicą odnajdą się głównie kierowcy o niewygórowanych wymaganiach, dla których priorytetem jest niska awaryjność. Co z Mondeo? Jest godne uwagi, bo oferuje ciekawą stylistykę, obszerne wnętrze i wyjątkowo korzystną relację wartości do ceny. Aby uniknąć poważnych awarii w trakcie eksploatacji, kupujący powinien zastosować się do trzech zasad. Auto z dieslem powinno być maksymalnie młode. Benzyniak nie może być wyposażony w instalację LPG oraz należy unikać skrajnie wyeksploatowanych pojazdów poflotowych!
