Styliści odpowiadający za kształt karoserii Superba pierwszej generacji nie wysilili się. I wcale nie chodzi o prostotę, a wyraźną inspirację nadwoziem Volkswagena Passata B5. Zarówno linia dachu, jak i tył są niemalże identyczne. Zmiany pojawiły się jedynie w przedniej części auta. Czesi postawili na chromowaną ramkę grilla i nieco inny kształt świateł. Największym problemem Skody jest to, że limuzyna nie robi wrażenia i nie kojarzy się z prestiżem. Tak właśnie brzmiało zasadnicze zastrzeżenie kupujących i zasadniczy czynnik, który w początkowej fazie sprzedaży zadecydował o niskim powodzeniu modelu.
Genetyczny bliźniak Passata
Kabina pasażerka również została ściągnięta z Passata. Na identycznej jak w Volkswagenie desce rozdzielczej pojawiły się materiały równie wysokiej jakości. W efekcie nawet po kilku latach eksploatacji kierowca nie powinien narzekać na wykończenie wnętrza, a zastrzeżenia dotyczą drobiazgów.
Dla przykładu, na przełącznikach łuszczy się warstwa lakieru, a część plastików jest podatna na zarysowania. Ogromną zaletą Superba jest ilość przestrzeni. Jako że auto otrzymało wydłużoną płytę podłogową Passata, w kabinie bez żadnych problemów zmieszczą się cztery wysokie osoby. Pojemność bagażnika wynosi od 462 do 945 litrów. To przeciętny wynik w segmencie D.
Skoda trafiła do sprzedaży w roku 2001. Ponieważ od tego czasu minęło 13 lat, ceny pierwszych egzemplarzy wyraźnie stopniały. Superba można kupić już za 14 tysięcy złotych. Ciężko znaleźć auto z rynku wtórnego, które będzie droższe, niż 40 tysięcy złotych. Poza rozsądną ceną, kupujący może liczyć na bogate wyposażenie. Każda limuzyna opuszczająca salon sprzedaży posiadała 4 poduszki powietrzne, ESP, automatyczną klimatyzację i alufelgi. Dodatkowo nierzadko auta używane oferują reflektory ksenonowe, skórzaną tapicerkę czy automatyczną skrzynię biegów.
Superb 2,0 TDI: wybór najgorszy z możliwych!
Najpopularniejszym silnikiem jest świetnie znany motor 1,9 TDI o mocy 131 koni mechanicznych. Jednostka sparowana z 6-biegową skrzynią manualną bardzo przyzwoicie radzi sobie z dużą masą Superba, a jednocześnie jest oszczędna. Przyspieszenie do pierwszej setki trwa 10,4 sekundy, podczas gdy spalanie w cyklu miejskim nie powinno przekroczyć 7,7 litra oleju napędowego. Zaletą ropniaka jest wysoka trwałość. Oczywiście lata eksploatacji zostawią ślad, jednak obecnie wymiana przepływomierza i EGR oraz regeneracja turbosprężarki i prostych pompowtryskiwaczy nie jest aż tak kosztowna.
Niewiele mniej popularny jest 2-litrowy diesel o mocy 140 koni mechanicznych. Dodatkowa moc i nowocześniejsza konstrukcja poprawiają osiągi Skody. Limuzyna osiąga 100 km/h po 9,9 sekundy. Spalanie w mieście osiąga wartość 8,4 litra. Jednostkę ciężko jednak polecić, a powodów ku temu jest co najmniej kilka. Po przebiegu na poziomie 120 tysięcy kilometrów silnik zacznie być powodem poważnych problemów.
Przede wszystkim pękają w nim głowice, a koszt naprawy sięga 6 tysięcy złotych. Dodatkowo zdarzają się usterki pompy oleju, które prowadzą najpierw do zatarcia turbosprężarki, a później silnika. Naprawa? Na ogół jest nieopłacalna! Standardem są także przedwczesne uszkodzenia koła dwumasowego, nadmierny luz wału korbowego oraz wymiany wymagać może kosztujący 5 tysięcy złotych filtr cząstek stałych.
Alternatywą dla diesli jest 1,8-litrowy, turbodoładowany silnik benzynowy o mocy 150 koni mechanicznych. To niezwykle elastyczna jednostka, która jest gwarantem niezłych osiągów i przyzwoitego spalania. Sprint do pierwszej setki trwa nie dłużej, niż 9,5 sekundy. W mieście zapotrzebowanie na paliwo wynosi 11,5 litra. Głównym problemem benzyniaka są hydrauliczne kompensatory luzu zaworowego. Przy większych przebiegach z całą pewnością będą wymagać wymiany. Poza tym wraz z wiekiem silnik zaczyna pobierać olej oraz może się borykać z awarią układu turbodoładowania.
Analogicznie jak w bliźniaczym Passacie B5 przód Superba pierwszej generacji jest resorowany za pomocą aluminiowych wahaczy. Z tyłu pracuje belka. O ile tylne zawieszenie wytrzymuje potężne przebiegi, o tyle tego samego nie można powiedzieć o przednim. Na domiar złego wymiana aluminiowych wahaczy nie jest tania. Kompleksowy remont potrafi kosztować nawet 1,5 tysiąca złotych. Skoda zapewnia komfort jazdy, ale z drugiej strony dobrze trzyma się drogi i ma precyzyjny układ kierowniczy. Takie właściwości zawieszenia są całkowicie wystarczające do spokojnej jazdy.
Komputer komfortu potrafi płatać kosztowne figle
Najbardziej wstydliwe dla Superba są przypadki pojawiania się ognisk korozji. Rdza atakuje głównie dolne krawędzie drzwi oraz klapę bagażnika. Jak na razie dotyczą one głównie aut sprzed liftingu. W modelach sprzed modernizacji potrafią także zawieść kierunkowskazy zamontowane w lusterkach. Winny awarii często jest komputer komfortu.
Co gorsze, to nie jedyny jego problem! Jednostka koordynująca prace wszystkich pokładowych systemów jest podatna na wilgoć. W wyniku zawilgocenia instalacji część urządzeń może przestać działać w sposób prawidłowy. Wymiana komputera komfortu stanowi koszt na poziomie tysiąca złotych.
Bez dwóch zdań denerwujące są usterki automatycznej klimatyzacji. Problemy z utrzymaniem temperatury wiążą się z potrzebą wymiany sterownika. Jeżeli klima w ogóle nie działa, to oznacza, że przetarł się przewód przy osuszaczu. Awaryjne bywa również elektryczne sterowanie szyb oraz szybko przepalają się żarówki podświetlenia zegarów i deski rozdzielczej. O ile niesprawności elektroniki mogą się okazać dosyć drogie w naprawie, o tyle wszelkie wymiany mechaniczne za sprawą tanich części zamiennych nie będą kosztowne.
Superb pierwszej generacji ma sporo zalet. Kabina jest niezwykle przestronna, jakość wykonania utrzymuje się na wysokim poziomie, wyposażenie jest bogate, a ceny naprawdę atrakcyjne. Co z kosztami eksploatacji? Głównym powodem wydatków będzie nietrwałe przednie zawieszenie oraz kapryśna elektryka. Poza tym należy bezwzględnie wystrzegać się modeli napędzanych 2-litrowym dieslem. Jego awaryjność obrosła już legendą!
