Skoda Superb

Škoda Superb pierwszy raz pojawiła się jeszcze przed II wojną światową. Był to luksusowy 2- lub 4-drzwiowy samochód osobowy, który pojawił się w 1934 roku i bazował na modelu 640. Przez 2 lata nawet, „Superb” był jedynie dopiskiem do głównej nazwy 640.

Początkowo do napędu służył 6-cylindrowy silnik 2.5 o mocy 55 KM, który w 1936 roku został zastąpiony większą, 2,7-litrową jednostką ,a następnie 2,9-litrową. Ich moc wynosiła kolejno 60 i 65 KM. Rok później zdecydowano się nieco przeprojektować nadwozie, a jeszcze rok później zaczęto montować 3,1-litrowy silnik górnozaworowy o mocy 85 KM (Superb 3000). Przy okazji zamontowano nową atrapę chłodnicy. W chwili rozpoczęcia wojny, przez rok produkowano jeszcze Superba 4000, który pod maską krył widlastą „ósemkę” o pojemności 4 litrów i mocy 96 KM.

W czasie wojny, na bazie cywilnego modelu Superb 3000 powstało 5 sztuk prototypowego modelu z napędem na 4 koła. W 1946 roku produkcja cywilnych modeli została wznowiona i trwała do 1949 roku.

Škoda Superb znana nam dziś, zadebiutowała w 2001 roku. Jest to flagowy model czeskiej marki, zbudowany na przedłużonej płycie podłogowej Passata i A4. Pod bardzo spokojną, a jednocześnie elegancką karoserią krył się przestronny i bardzo wygodny samochód, który mógł być wyposażony m.in. w automatyczną klimatyzację czy nawigację satelitarną.

Luksusowych smaczków było więcej. Pasażer na tylnej kanapie mógł złożyć nieco przedni fotel pasażera, aby wysunąć spod niego podnóżek. Odbiorcy byli początkowo nieco zaskoczeni, bowiem Škoda do tej pory słynęła z tanich, ale wytrzymałych aut, stad zaskoczenie wypuszczenia dużej i ekskluzywnej limuzyny.

I generacja dostępna była tylko jako 4-drzwiowy sedan, choć w 2002 roku pojawił się prototyp kombi, jednak w obawie przed konkurencją wewnątrzkoncernową, nie zdecydowano się na jej produkcję. W 2006 roku postanowiono nieco zmodernizować Superba. Zmianie uległ grill, oraz przednie i tylne światła.

Pod maską dominowały silniki wysokoprężne. Wśród benzyniaków do wyboru były 2 jednostki 4-cylindrowe – 1.8T (150 KM) oraz 2.0 (115 KM) i jedna V6-ka – 2.8 (193 KM). Jeśli chodzi o diesle, jednostka 1.9 TDI dostępna była w kilku wariantach mocy – 101, 105, 115 lub 131 KM). Większa, 2-litrowa jednostka TDI generowała 140 KM, a 2,5-litrowe V6 – 155 lub 163 KM. Standardowo moc trafiała na przednią oś, jednak za dopłatą dostępny był napęd na 4 koła. Wśród skrzyń przekładniowych, do wyboru był 5- lub 6-biegowy manual oraz 5-stopniowy automat.

W 2008 roku pojawiła się II generacja Superba. 4-drzwiowy sedan został przeprojektowany na 5-drzwiowego liftbacka, a rok po rozpoczęciu produkcji pojawiło się także kombi. Wracając na chwilę do liftbacka, Škoda postanowiła zastosować system TwinDoor, dzięki czemu można było otworzyć samą klapę, lub klapę wraz z szybą.

Podstawą dla Superba była płyta podłogowa Passata B6, jednak wymiarowo czeskie auto jest od niego większe. Ta generacja spotkała się z lepszym odbiorem niż poprzednia. O ile jeszcze liftbackowi można zarzucić lekką niezgrabność i tyle kombi było jednym z najlepiej wyglądających aut w tej klasie.

Pod eleganckim nadwoziem kryło się bardzo przestronne wnętrze. Nawet na tylnej kanapie wysocy pasażerowie nie będą narzekać na brak miejsca nad głową, a już szczególnie nie na nogi. Również bagażnik jest imponująco pojemny – ma 565 litrów. Kombi natomiast – 633 litry. Za dopłatą możemy mieć takie rzeczy jak 2-strefowa klimatyzacja, nawigacja satelitarna, elektrycznie sterowane fotele przednie z funkcją pamięci czy nawet schowek na parasol.

W 2013 roku przeprowadzono lifting, który objął przede wszystkim pas tylny, jednak przód oraz wnętrze również zostały odświeżone (m.in. nowy grill, zderzaki, tylna klapa, maska).

W aucie montowano 4 benzyniaki i 3 turbodiesle. W pierwszym przypadku mieliśmy do czynienia z silnikami TSI o pojemności 1.4 (125 KM), 1.8 (160 KM) oraz 2.0 (200 KM) oraz 3,6-litrowym V6 FSI o mocy 260 KM. 105-konny, 1,6-litrowy TDI zastąpił w 2010 roku wysłużonego 1.9 TDI o tej samej mocy. Większa, 2-litrowa jednostka generowała lub 140 lub 170 KM. W większości przypadków, moc była przenoszona na przednią oś, ale z silnikami 1.8 TSI, 3.6 FSI oraz mocniejszej odmianie 2.0 TDI dostępny był także napęd na 4 koła (bazujący na sprzęgle Haldex). Obok 5- i 6-biegowej przekładni manualnej, dostępna była także dwusprzęgłowa skrzynia DSG.

W 2015 roku pojawiła się III generacja ekskluzywnej, czeskiej limuzyny. Auto powstało na bazie prototypu o nazwie VisionC. Podobnie jak poprzednio, na początku pojawił się liftback, jednak na kombi nie trzeba było czekać kolejnego roku, a jedynie kilka miesięcy.

Auto mocno urosło w stosunku do poprzednika (rozstaw osi zwiększony aż o 80 mm, długość „tylko” o 28 mm, szerokość o 47 mm). W połączeniu z dynamiczną i jeszcze elegantszą stylistyką, Superb prezentuje się naprawdę dostojnie. Nowy Superb powstał na płycie podłogowej MQB, z której korzysta m.in. Passat B8. Co ciekawe, mimo zwiększenia wymiarów, masa zmalała o 75 kg (właśnie m.in. dzięki płycie podłogowej). Pojemność bagażnika wzrosła w liftbacku do 625 litrów, a w kombi – do 660 litrów. Wnętrze odznacza się dużą przestronnością oraz elegancją.

Podstawowym silnikiem jet doładowany benzyniak 1.4 TSI o mocy 125 KM. Występuje też w mocniejszej, 150-konnej odmianie. Większe benzyniaki, mają 1,8 oraz 2 litry pojemności i moc odpowiednio 180 oraz 220 lub 280 KM (napęd 4x4 w standardzie). Tym razem Škoda zrezygnowała z silników V6, zarówno benzynowych jak i wysokoprężnych. Diesle TDI mogą mieć pojemność 1,6 oraz 2 litrów i moc kolejno 120 oraz 150 lub 190 KM. Obok 6-biegowej skrzyni ręcznej, dostępne są dwusprzęgłowe przekładnie DSG o 6 lub 7 przełożeniach.

Konkurentami Škody Superb są m.in. Renault Talisman, Peugeot 508 oraz Opel Insignia.