Chevrolet Corvette – historia lekkich konstrukcji modelu

Niska masa jest niezwykle istotna w konstrukcji sportowych samochodów. Dzięki niej auto lepiej się prowadzi, skuteczniej hamuje i żwawiej przyspiesza. Krótko pisząc przekłada się na osiągi, które są głównym wyznacznikiem przy wyborze stricte sportowego pojazdu.

„O osiągach nie decyduje jedynie ilość koni mechanicznych”- wyjaśnia Harlan Charles, manager ds. marketingu modelu Corvette - „Odpowiedni rozkład oraz niska masa własna są równie istotne i to one właśnie wyróżniają Corvette. Model ten ma wpisane w swoją bogatą historię wykorzystanie najnowocześniejszych materiałów, które pomagają w poprawie osiągów”.

Po raz pierwszy lekkie materiały w Chevrolecie Corvette zastosowano w 1953 roku. Pomysłodawcą rozwiązania był legendarny projektant Harley Earl. Powstałe egzemplarze wykonano z włókna szklanego, co wówczas było absolutną nowością. Warto wspomnieć, że wykorzystanie kompozytu pozwoliło zredukować koszty wytworzenia nisko wolumenowego modelu, ponieważ nie wymagała już drogiej technologii tłoczenia dużych paneli metalowych.

W 1968 roku powstała trzecia generacja modelu. Do produkcji elementów nadwoziawykorzystywano formy prasownicze, atakie materiały jak włókno szklane i żywica umożliwiały o wiele szybszą i bardziej precyzyjną produkcję.

Rewolucja nastąpiła w 1973 roku. Zamiast tradycyjnego włókna szklanego zaczęto stosować kompozyt SMC (ang. sheet-molded composite), czyli materiał powstający w procesie prasowania pod wpływem wysokiego ciśnienia i w wysokiej temperaturze włókna szklanego, żywicy oraz odpowiednio dobranego katalizatora. SMC charakteryzowało się mniejszym stosunkiem żywicy do włókna szklanego, a samo włókno szklane było mniej przetworzone. Dzięki nowemu materiałowi powstawały gładsze elementy poszycia pojazdu, co umożliwiało położenie powłok lakierniczych o wyższej jakości.

Wraz z rozwojem technologii kompozytów SMC, konstruktorzy modelu Corvette zmodyfikowali ich skład oraz parametry poszczególnych elementów poszycia, redukując masę własną pojazdu w IV generacji modelu. Udało się to za sprawą zmniejszenia grubości paneli nadwozia, ponieważ SMC charakteryzowało się większą gęstością niż tradycyjne włókno szklane.Piąta generacja Chevroleta Corvette (C5) z 1997 roku była jeszcze lżejsza od poprzedniczki. Mimo większych gabarytów, projektantom udało się zredukować masę auta o 46 kilogramów. Różnica wynikała z szerszego zastosowania nowoczesnych materiałów kompozytowych.

Swą niższą masę model C5 zawdzięczał panelom nadwozia wykonanym z SMC, w którego skład wchodziło więcej tworzyw sztucznych niż kiedykolwiek wcześniej. Materiał, który praktycznie w niezmienionej formie znajduje zastosowanie w obecnej, szóstej generacji modelu Corvette (C6), składał się w 40% z żywicy – poliestrowej, winylowo-estrowej i styrenowej lub mieszanki wszystkich trzech, w 33% ze spoiwa (węglan wapnia) oraz w 20% z rozdrobnionego włókna szklanego. Pozostałe 7% stanowiła żywica i utwardzacze, które poprawiały jakość odlewu.

Do obniżenia masy własnej wersji C5 przyczynił się także silnik small-block V-8 III generacji. W odróżnieniu od swojego poprzednika posiadał lekki aluminiowy kadłub, aluminiowe głowice oraz kolektor ssący wykonany z kompozytów o masie nieprzekraczającej 5 kilogramów. Starsza jednostka II generacji posiadała cięższy żeliwny korpus oraz aluminiowy kolektor ssący. Lżejszy silnik pozwolił na lepszy rozkład masy na obie osie.

Generacja C5 była również pierwszą, w której zastosowano takie materiały jak tytan czy włókno węglowe. Model Z06 (2001 – 2004) posiadał tytanowy układ wydechowy o masie nieprzekraczającej 12 kilogramów, który był o 70% lżejszy od tradycyjnego układu znanego z innych modeli.

Natomiast wersję specjalną modelu Z06 z 2004 roku wyposażono w pokrywę silnika z włókien węglowych, która była o 5 kilogramów lżejsza od już „odchudzonej” standardowej maski wykonanej z SMC.

Model C6 Z06 z 2006 roku mógł się pochwalić aluminiową konstrukcją podwozia oraz szerszym zastosowaniem włókien węglowych w budowie paneli nadwozia. Wersja ta wykorzystywała najbardziej zaawansowane technologicznie materiały w historii modelu. Mimo iż z wyglądu aluminiowe podwozie wersji C6 Z06 zdaje się niczym nie różnić od stalowej konstrukcji bazowej odmiany modelu Corvette, jest od niej o niemal jedną trzecią lżejsze.

Aby w jeszcze w większym stopniu zredukować masę własną pojazdu, do budowy dachu, łoża silnika oraz innych punktów mocowania zawieszenia wykorzystano magnez. Elementy nadwozia Z06 wykonane z włókna węglowego to m.in. przednie i tylne błotniki oraz wnęki przednich kół.Kolejnym elementem wykonanym z najnowszych materiałów jakie wykorzystuje się dzisiaj do produkcji modelu Corvette są węglowo-ceramiczne tarcze hamulcowe znajdujące się w wyposażeniu standardowym wersji ZR1 oraz opcjonalnym wersji Z06. Tarcze te wykonano w najnowocześniejszej technologii kompozytowej, dzięki czemu są one niezwykle trwałe i lżejsze od tarcz konwencjonalnych.

„Tworząc model Corvette nigdy nie chodziło nam o zastosowanie ekskluzywnych materiałów takich jak aluminium, włókna węglowe czy szklane dla samego faktu ich zastosowania” - wyjaśnia Tadge Juechter, kierownik zespołu projektowego modelu Corvette - „Szukaliśmy za to rozwiązań, które pozwoliłyby nam udoskonalić konstrukcję, układ napędowy i podwozie, a tym samym jeszcze poprawiłyby osiągi nowej wersji modelu Corvette”.

Najnowszy Chevrolet Corvette Z06 (1451 kg i 505 KM)jest jednym z najlżejszych samochodów w klasie i oferuje najkorzystniejszy stosunek mocy do masy (6,33:1). Pod tym względem wyprzedza Astona Martina DBS (7,5:1 – 510 KM / 1 740 kg), Porsche 911 Turbo S (6,7:1 – 530 KM / 1 615 kg) oraz Nissana GT-R (7,1:1 – 545 KM / 1 763 kg).