Williams 2008 - kierowcy, historia

Williams-Toyota FW30 jest kontynuacją koncepcji pojazdu FW29 z minionego sezonu. Był to sezon, w którym starano się uzyskać jak największą jego niezawodność i konkurencyjność. Stąd też FW30 zachował dotychczasowe zawieszenie przednich kół, które znane było już z typu FW28. Bolid napędzany jest ośmiocylindrowym widlastym silnikiem Toyota RVX07 z cylindrami ustawionymi pod kątem 90° i pojemnością skokową 2,4 litra. Zawory są sterowane pneumatycznie. Podstawowe wymiary bolidu FW30: długość całkowita 4500 mm, wysokość 950 mm, szerokość 1800 mm, rozstaw osi 3100 mm, masa całkowita z kierowcą, kamerą i stosownym obciążeniem, wynosi 605 kg.

NazwaAT&T WilliamsRok powstania19691. GP4. maja 1969 - GP Hiszpanii1. zwycięstwo w GP14. lipca 1979 - GP Wielkiej Brytanii1. pole-position14. lipca 1979 - GP Wielkiej BrytaniiNajlepsze miejsce w MŚ1. miejsce 9x (1980, 1981, 1986, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997)Liczba startów w GP578Liczba zwycięstw w GP113 (skuteczność 20 %)Liczba uzyskanych punktów2574,50 (skuteczność 4,45 pkt/wyścig)Liczba najszybszych okrążeń129 (skuteczność 22 %)Liczba pole-position125 (skuteczność 21 %)Nieukończone wyścigi36%Szef zespołuFrank Williams (Wielka Brytania)Menedżer zespołuTim Newton (Wielka Brytania)Dyrektor technicznySam Michael (Australia)Główny inżynierPatrick Head (Wielka Brytania)Numer startowy - kierowca7 - Nico Rosberg (Niemcy)Numer startowy - kierowca8 - Kazuki Nakajima (Japonia)Kierowca testowyNico Hülkenberg (Niemcy)Liczba zatrudnionych470Roczny budżet130 mln EuroPojazd - podwozieWilliams FW30SilnikToyota RVX-07OponyBridgestoneSiedziba zespołuWilliams, Station Road, Grove, Wantage, Oxon OW12 0DQ, Wielka Brytania

Zespół Williams wciąż należy w 70 proc. do Franka Williama i w 30 proc. do Patricka Heada. Jest to zespół o największych tradycjach w Formule 1 z siedmioma indywidualnymi tytułami mistrza świata i dziewięciokrotnie puchar konstruktorów. Jednak po raz ostatni kierowca tego zespołu stanął na najwyższym miejscu na podium (klasyfikacja sezonu) w 1997 roku i był to Jacques Villeneuve. Natomiast po raz ostatni w wyścigu Grand Prix Brazylii 2004 na listę triumfatorów w barwach tego zespołu wpisał się Juan-Pablo Montoya. W roku 2007 Frank Williams postawił na młodego Fina z niemieckim paszportem Nico Rosberga i doświadczonego Austriaka Alexandra Wurza. Oprócz tego fabryka w Grave przeszła zasadnicze zmiany konstrukcyjne, co stanowi doskonałą podstawę do poprawy osiągnięć. W tym roku barwy zespołu reprezentować będą: Nico Rosberg i Kazuki Nakajima.

1978Wejście Williamsa do F1 z własna konstrukcją, pojazd FW06 z silnikiem Ford, kierowca Alan Jones. Razem 11 punktów i 9. miejsce zespołu1979FW06, następnie FW07 z silnikiem Ford, kierowcy Alan Jones i Clay Regazzoni, pierwsze zwycięstwo – Regazzoni w GP Wielkiej Brytanii. Razem 75 punktów, 5 zwycięstw i 2. miejsce zespołu1980FW07 oraz FW07B z silnikiem Ford, kierowcy Alan Jones i Carlos Reutemann. Jones został mistrzem świata. Razem 120 punktów, 6 zwycięstw i po raz pierwszy zdobycie pucharu konstruktorów1981FW07C oraz FW08 z silnikiem Ford, kierowcy Alan Jones i Carlos Reutemann. Razem 95 punktów, 4 zwycięstwa i puchar konstruktorów1982FW07C, później FW08 z silnikiem Ford, kierowcy Carlos Reutemann i Keke Rosberg, po zakończeniu kariery przez Reutemanna po drugim GP w jednym wyścigu startował Mario Andretti, a resztę sezonu Derek Daly. Rosberg z jednym zwycięstwem został mistrzem świata. Razem 58 punktów, 1 zwycięstwo i 4. miejsce zespołu1983FW08 z silnikiem Ford, później FW09 z silnikiem turbo Hondy, kierowcy Keke Rosberg i Jacques Laffite, zamiast Laffita w 1 GP Jonathan Palmer. Razem 38 punktów, 1 zwycięstwo i 4. miejsce zespołu1984FW09B z silnikiem Honda, kierowcy Keke Rosberg i Jacques Laffite. Razem 25,5 punktów, 1 zwycięstwo i 6. miejsce zespołu1985FW10 z silnikiem Honda, kierowcy Keke Rosberg i Nigel Mansell. Razem 71 punktów, 4 zwycięstwo i 3. miejsce zespołu1986FW11 z silnikiem Honda, kierowcy Nigel Mansell i Nelson Piquet. Razem 141 punktów, 9 zwycięstw i puchar konstruktorów1987FW11B z silnikiem Honda, kierowcy Nigel Mansell i Nelson Piquet, miejsce Mansella w 1 GP Riccardo Patrese. Piquet został mistrzem świata. Razem 137 punktów, 9 zwycięstw i puchar konstruktorów1988FW12 z silnikiem Judd, kierowcy Nigel Mansell i Riccardo Patrese, w miejsce Mansella w 1 GP Martin Brundle oraz w 1 GP Jonathan Palmer. Razem 20 punktów i 7. miejsce zespołu1989FW12C, później FW13 z silnikiem Renault, kierowcy Riccardo Patrese i Thierry Boutsen. Razem 77 punkty, 2 zwycięstwa i 2. miejsce zespołu1990FW13B z silnikiem Renault, kierowcy Riccardo Patrese i Thierry Boutsen. Razem 57 punktów, 2 zwycięstwa i 4. miejsce zespołu1991FW14 z silnikiem Renault, kierowcy Riccardo Patrese i Nigel Mansell. Razem 125 punktów, 7 zwycięstw i 2. miejsce zespołu1992FW14B z silnikiem Renault, kierowcy Riccardo Patrese i Nigel Mansell. Mansell został mistrzem świata. Razem 164 punktów, 10 zwycięstw i puchar konstruktorów1993FW15 z silnikiem Renault, kierowcy Alain Prost i Damon Hill. Prost został mistrzem świata. Razem 168 punktów, 10 zwycięstw i puchar konstruktorów1994FW16 z silnikiem Renault, kierowcy Ayrton Senna i Damon Hill, po tragicznym wypadku Senny na Imoli jego miejsce zajął David Coulthard, w w GP Francji i trzech ostatnich GP startował Nigel Mansell. Razem 118 punktów, 7 zwycięstw i puchar konstruktorów1995FW17 z silnikiem Renault, kierowcy Damon Hill i David Coulthard. Razem 112 punktów, 7 zwycięstw i 2. miejsce zespołu1996FW18 z silnikiem Renault, kierowcy Damon Hill i Jacques Villeneuve. Hill został mistrzem świata. Razem 175 punktów, 13 zwycięstw I puchar konstruktorów1997FW19 z silnikiem Renault, kierowcy Jacques Villeneuve i Heinz-Harald Frentzen. Villeneuve został mistrzem świata. Razem 123 punktów, 8 zwycięstw i puchar konstruktorów1998FW20 z silnikiem Mecachrome (ex-Renault), kierowcy Jacques Villeneuve i Heinz-Harald Frentzen. Razem 38 punktów i 3. miejsce zespołu1999FW21 z silnikiem Supertec, kierowcy Ralf Schumacher i Alex Zanardi. Razem 35 punktów (wszystkie Schumacher) i 5. miejsce zespołu2000FW22 z silnikiem BMW, kierowcy Ralf Schumacher i Jenson Button. Razem 36 punktów i 3. miejsce zespołu2004FW23 z silnikiem BMW, kierowcy Ralf Schumacher i Juan Pablo Montoya. Razem 80 puktów, 4 zwycięstwa i 3. miejsce zespołu2002FW24 z silnikiem BMW, kierowcy Ralf Schumacher i Juan Pablo Montoya. Razem 92 punktów, 1 zwycięstwo i 2. miejsce zespołu2003FW25 z silnikiem BMW, kierowcy Ralf Schumacher i Juan Pablo Montoya. Razem 144 punkty, 4 zwycięstwa i 2. miejsce zespołu2004FW26 z silnikiem BMW, kierowcy Ralf Schumacher i Juan Pablo Montoya. Razem 88 punktów, 1 zwycięstwo a 4. miejsce zespołu2005FW27 z silnikiem BMW, kierowcy Mark Webber i Nick Heidfeld, od GP Włoch kontuzjowanego Heidfelda zastapił Antonio Pizzonia. Razem 66 punktów i 5. miejsce zespołu2006FW28 z silnikiem Cosworth, kierowcy Mark Webber i Nico Rosberg. Razem 11 punktów i 8. miejsce zespołu2007FW29 z silnikiem Toyota, kierowcy Nico Rosberg i Alexander Wurz, Austriaka w ostatnim GP (Brazylia) zastąpił debiutant Kazuki Nakajima. Razem 33 punkty i 4. miejsce zespołu2008FW30 z silnikiem Toyota, kierowcy Nico Rosberg i Kazuki Nakajima.

NICO ROSBERG – kierowca zespołu, numer startowy 7

Od początku zarzucano, że drogę do Formuły 1 i całą karierę utorował mu ojciec Keke (były mistrz świata), dzięki swoim rozlicznym znajomościom. Szybko jednak się okazało, że Nico jest w stanie zawalczyć o siebie sam. Od najmłodszych lat przebywał w środowisku motorowym i do swojej kariery jest znakomicie przygotowany. Pierwsze doświadczenie zdobywał na europejskich i amerykańskich torach kartingowych. Dorastał wraz z kolejnymi szczeblami formuły aż do premierowego startu w F1 w roku 2006.

Imię i nazwiskoNico RosbergUrodzony27. czerwca 1985, Wiesbaden (Niemcy)Wzrost178 cmWaga69 kgStan rodzinnykawaler, przyjaciółka VivianaZainteresowaniepiłka nożna, snowboard, jetski1. GP12. marca 2006 - GP Bahrajnu/Manama w zespole Williams-Cosworth1. miejsce punktowane12. marca 2006 - GP Bahrajnu/Manama za 7. miejsce w 1. GP karieryNajlepsze miejsce w MŚ9. miejsce (2007)Najlepsze miejsce na starcie3. miejsceNajlepsze miejsce w GP4. miejsceLiczba startów w GP35Liczba zwycięstw w GP0Liczba zdobytych punktów24 (skuteczność 0,69 pkt/wyścig)Liczba najszybszych okrążeń1 (skuteczność 3 %)Liczba pole-position0Niedokończone wyścigi34%

Wejście do świata Formuły 1 mu się udało. Już w swoim pierwszym starcie w Bahrajnie zasłynął dynamiczną jazdą, która zakończyła się zdobyciem pierwszych w historii punktów. W sezonie zabrakło mu doświadczenia.

1996Karting, mistrz juniorów Lazurowego Wybrzeżą1997Karting, mistrz juniorów Francji1998Karting, mistrz ICA1999Kartiong, wicemistrz Włoch ICA, 4. w mistrzostwach Europy ICA2000Karting, mistrz Euiropy Formuły A2002Formuła BMW, mistrz , 264 punkty (9 zwyciestw, 13x na podium, 2x najlepsze pole startowe, 1x najszybsze okrążenie)2003Testy w BMW Williams F1, F3 Euro: łącznie 8. miejsce, 45 punktów (1x zwycięstwo, 5x podium, 1x najlepsze pole startowe, 2x najszybsze okrążenie)2004Testy w BMW WilliamsF1, F3 Euro: łącznie 4. miejsce, 70 punktów (3x zwyciestwo, 5x podium, 2x najlepsze miejsce startowe, 2x najszybsze okrążenie)2005Testy w BMW WilliamsF1, GP2: mistrz, 120 pkt (5x zwycięstwo, 12x podium, 4x najlepsze miejsce startowe, 5x najszybsze okrążenie)2006Williams-Cosworth, kierowca zespołu, premierowy sezon. Razem 4 punkty, 1 najszybsze okrążenie i 17. miejsce w mistrzostwach2007Williams-Toyota. Razem 20 punktów i 9. miejsce w mistrzostwach2008Williams-Toyota

Nico Rosberg dołączył do Formuły 1 w 2006. do swojego debiutu znalazł miejsce w zespole Williams-Cosworth, dla którego jego ojciec Keke Rosberg w 1982 roku zdobył tytuł mistrza świata. Niemiecka przynależność Rosberga juniora wciąż stawiana jest pod znakiem zapytania. Uzyskał ją po matce Sinie. Wychowywał się w Monaco, ma niemieckie i fińskie obywatelstwo i startuje z niemiecka licencją. Od małego przygotowywany był do kariery zawodniczej. Gdy w 2002 roku w wieku 17 lat został mistrzem BMW ADAC po raz pierwszy otrzymał możliwość przejazdu bolidem Formuły 1. Jest także pierwszym w historii zawodnikiem, który broni tych samych barw co kiedyś jego ojciec.

W sezonie 2007 mimo młodego wieku został liderem zespołu. Potrafił udźwignąć tę odpowiedzialność, jego wyniki były równe. Swojego doświadczonego kolegę z zespołu Alexandra Wurza pokonał w 17 z 17 kwalifikacji. I to był jeden z powodów, dla których McLaren umieścił go na liście kandydatów na wolne miejsce kierowcy po odejściu Fernando Alonso. Rosberg pozostał jednak wierny Williamowi i podpisał z nim umowę do końca roku 2009.

Mocne strony: szybkość, odwaga i waleczność na torze, dobry technicznie

Słabe strony: do sezonu 2007 nie osiągał równych wyników, brak doświadczenia w roli lidera

KAZUKI NAKAJIMA – kierowca zespołu, numer startowy 8

Kazuki Nakajima w świecie Formuły 1 jest postacią mało znaną. Jego ojciec Satoru był 74 krotnym uczestnikiem wyścigów Grand Prix i wywalczył 16 punktów, a raz uzyskał najlepszy czas okrążenia. Od jego startów w zespole Tyrell-Honda 020 minęło jednak aż 17 lat. Po zakończeniu kariery sportowej powrócił do Japonii i poświecił się rodzinie oraz przygotowaniu syna do wyścigów o światowej renomie.

Imię i nazwiskoKazuki NakajimaUrodzony11. stycznia 1985, Alchi (Japonia)Wzrost175 cmWaga62 kgStan rodzinnykawalerZainteresowaniepiłka nożna, muzyka1. GP21. pażdziernika 2007 - GP Brazylii/Interlagos w zespole Williams-ToyotaNajlepsze miejsce na startu19. miejsceNajlepsze miejsce w GP10. miejsceNajlepsze miejsce w GP1Liczba zwycięstw w GP0Liczba zdobytych punktów0Liczba najszybszych okrążeń0Liczba pole-position0Nieukończone wyścigi0%

Kariera Kazuki rozpoczęła się w 1996 roku od kartingu. Pierwszy tytuł zdobył siedem lat później, już jako uczestnik japońskich mistrzostwa formuły Toyota. W 2006 roku po raz pierwszy pokazał się w Europie, gdzie z powodzeniem uczestniczył w serii wyścigów Formuły 3 (7. miejsce). To mu zaprocentowało podpisaniem na rok 2007 umowy z Williamsem w charakterze kierowcy testowego. Jednocześnie bronił barw swojego zespołu w wyścigach GP2.

1996-2000Karting2003Formuła Toyota, mistrz2004Formuła 3, piąte miejsce w mistrzostwach Japonii2005Formuła 3, drugie miejsce w mistrzostwach Japonii. Super GT300, 11. miejsce w mistrzostwach Japonii2006Formuła 3, siódme miejsce w mistrzostwach Japonii2007Série GP2, zespół DAMS, piąte miejsce w mistrzostwach. Kierowca testowy zespołu Williams-Toyota. Premierowe GP Brazylii 2007 w Interlagos, gdzie zastapił Alexandera Wurze w zespole Williams-Toyota.2008Williams-Toyota, pierwszy pełny sezon w F1.

Kazuki Nakajima podopiecznym Toyoty, która go zarekomendowała do zespołu Williams-Toyota wkrótce, gdy podpisała umowę o dostarczaniu silników Toyota RVX-07. Młody Japończyk już w swoim premierowym roku otrzymał wielka szansę, gdy zakończenie kariery oznajmił Alexander Wurz. Zadebiutował w GP Brazylii 2007, które ukończył na 10. miejscu po starcie z 19. pozycji. To był dostateczny argument dla Franka Williama, aby dołączył do Nico Rosberga w sezonie 2008. Już podczas testów udowodnił, ze był to dobry wybór.

Mocne strony: dobra podstawowo szybkość, racjonalne podejście do wyścigów

Słabe strony: brak doświadczenia, popełnia błędy

NICO HÜLKENBERG – kierowca testowy

W okresie, gdy startował Michael Schumacher młody Niemiec zdobywał doświadczenie w różnych kategoriach wyścigowych. Chociaż dzieli ich znaczna różnica wieku, to obaj mają coś wspólnego. Jest to menedżer Wili Weber.

Imię i nazwiskoNico HülkenbergUrodzony19. sierpnia 1987, Emmerich (Niemcy)Wzrost184 cmWaga70 kgStan rodzinnykawalerZainteresowanieksiążki, kinoLiczba startów w GP0Liczba zwyciestw w GP0Liczba zdobytych punktów0Liczba najszybszych okrążeń0Liczba pole-position0

W wieku 13 lat Nico Hülkenberg został mistrzem Niemiec w kartingu. Równie szybko zdobył sukces w formule BMW, którą jako debiutant wygrał. Rok później startował w Formule 3, a pierwsze zwycięstwo odniósł w swoim czwartym starcie. To spowodowało nominację do niemieckiego zespołu serii A1GP, który okazał się najlepszy. 2000Karting, mistrz juniorów Niermiec2001Karting, mistrz Niemiec2005Formuła BMW, mistrz Niemiec. W światowym finale formuły BMW 3. miejsce2006Formuła 3, mistrz Niemiec, 5. miejsce2006/07Série A1GP, mistrz, zapewnił zwycięstwo Niemcom2007Europejska seria Formuły 3, trzecie miejsce, mistrz Formuły 3 Masters w Zolder2008Williams-Toyota, kierowca testowy

Poprzez wejście do europejskiej serii Formuły 2 w 2007 roku uczynił dalszy krok w swojej karierze. Wygrał spotkanie mistrzów F3 w belgijskim Zolder, a sezon zakończył na 3. pozycji. Pod koniec roku testował bolid Williams F1. Brytyjski zespół był już pewien przed podpisaniem umowy o jego zaangażowaniu przez Franka Williama do roli kierowcy testowego w sezonie 2008. Równolegle w tym roku Hülkenberg chce wygrać europejską Formułę 3 i przygotować się do angażu kierowcy zespołu F1 w sezonie 2009 lub 2010.