Ale przede wszystkim dlatego, że Toyota Corolla to najpopularniejszy samochód w historii, który 20 lat temu wyprzedził pod względem liczby wyprodukowanych egzemplarzy Garbusa. Od 2004 roku nieprzerwanie zajmuje pierwsze miejsce na liście światowych bestsellerów, choć już w poprzednich dekadach Corolla znajdowała się na niej wielokrotnie.
Corolla trafiła do japońskich salonów Toyoty w 1966 roku i od razu spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Można powiedzieć, że to właśnie Corolla zmotoryzowała klasę średnią w Japonii. W latach 60. popyt na samochody rósł o 30% rocznie. Gwałtowny rozrost rodzimego rynku sprawił, że w drugiej połowie dekady Japonia stała się trzecim producentem samochodów na świecie, ustępując jedynie USA i Niemcom Zachodnim.
Toyota oferowała wówczas niewielką Publicę z silnikiem 0,7 l i średniej wielkości Coronę napędzaną motorem 1,5 l. Jednak żaden z nich nie odpowiadał dokładnie na potrzeby szybko rosnącej klasy średniej. Tatsuo Hasegawa otrzymał zadanie stworzenia nowoczesnego auta na miarę oczekiwań bogacących się mieszkańców miast. Nowy model o kodzie E10 otrzymał nazwę Corolla, co po łacinie oznacza koronę kwiatu.
Nowa kompaktowa Toyota była napędzana zupełnie nowym silnikiem, zaprojektowanym specjalnie dla niej. Był to 60-konny motor o pojemności 1,1 litra. Był on większy i mocniejszy niż u konkurencji, co stanowiło jeden z wielu atutów tego modelu. Tylnonapędowy sedan korzystał z 4-biegowej przekładni manualnej lub 2-stopniowej automatycznej. Corolla była pierwszym japońskim samochodem, w którym zastosowano kolumny MacPhersona z przodu. Żeliwny silnik i prosta konstrukcja sprawiły, że auto okazało się bardzo trwałe. Jednak w momencie sprzedaży dla nowoczesnych Japończyków bardziej liczyły się elegancki wygląd, sportowe wyposażenie, w tym okrągłe wskaźniki oraz wysoki komfort, m.in. dzięki przestronnej kabinie i indywidualnym przednim fotelom zamiast kanapy.
Corolla natychmiast okazała się spektakularnym sukcesem. 10 tys. sztuk miesięcznej sprzedaży to był dopiero początek. W 1968 roku Toyota sprzedała 248 tys. egzemplarzy. Trzy lata po premierze Corolla stała się najpopularniejszym samochodem na japońskim rynku i wzorcem popularnego auta. Samochód spodobał się także na innych rynkach, m.in. w USA i Australii.
Druga generacja Corolli o symbolu E20 także została zaprojektowana przez zespół Hasegawy, który miał za zadanie stworzyć konkurencję dla najlepszych europejskich kompaktów. Samochód zadebiutował w 1970 roku i otrzymał mocniejsze silniki 1,4 l i 1,6 l ze sportowej Celiki oraz 3-stopniową automatyczną skrzynię biegów. Rozstaw osi wydłużył się o 10 cm, co ułatwiło zaprojektowanie przestronnej kabiny. Auto było dostępne w 4 wersjach nadwozia, w tym jako sportowe coupe.
Nowa Corolla spodobała się kierowcom – w 1970 roku stała się drugim najpopularniejszym samochodem na świecie, a rok później fabrykę opuścił milionowy egzemplarz. W kolejnym roku pod maskę sportowej wersji trafił silnik z górnymi wałkami rozrządu o pojemności 2 litrów i mocy 110 KM.
Kolejna generacja Corolli weszła do sprzedaży zaledwie 4 lata po premierze poprzedniego modelu. Toyota podbijała światowe rynki i nie odpuszczała. Nowy model spełniał wymagające normy czystości spalin, obowiązujące w USA, a potem także w Japonii. W 1974 roku Corolla po raz pierwszy została światowym bestsellerem. Dwa lata później samochód przeszedł modernizację – to właśnie te modele podbiły amerykański rynek podczas kryzysu paliwowego ze względu na oszczędne silniki i niezrównaną niezawodność. Popularność Corolli przyczyniła się do tego, że 1980 roku Japonia wybiła się na pierwsze miejsce w gronie państw produkujących najwięcej samochodów.
Trzecia Corolla była nie tylko niezawodna, ale także bardziej komfortowa od poprzedniczki. Co więcej, główny inżynier Shirou Sasaki wziął pod uwagę potrzeby amatorów sportu, w tym coraz modniejszego surfingu. Sasaki postanowił, że we wnętrzu Corolli liftback musi być wystarczająco miejsca, żeby zmieścić w nim deskę surfingową. Zupełną nowością był opracowany przez Toyotę silnik z elektronicznie sterowanym wtryskiem paliwa. Rozwiązanie to otrzymała jednostka 2T-G o mocy 115 KM. Później do silnika wprowadzono także trójfunkcyjne katalizatory.
Corolla wyróżniała się także pod względem bezpieczeństwa. Jako pierwsza Toyota otrzymała samoblokujące się pasy ze zwijaczami i bezpieczną kolumnę kierownicy. Auto wyposażono także w strefy kontrolowanego zgniotu. Łączna sprzedaż Corolli nr 3 przekroczyła 3,75 mln egzemplarzy. Model był produkowany do 1981 roku, choć już dwa lata wcześniej na rynek weszła następna odsłona.
Czwarta Corolla o oznaczeniu E70 (premiera w 1979 roku) została zaprojektowana z nowym tylnym zawieszeniem. Niezależne zawieszenie wszystkich kół zapewniło wysoki komfort jazdy. Publiczności podobała się także elegancka stylistyka i wspomaganie kierownicy. Samochód cieszył się ogromną popularnością, a produkcja wynosiła 2346 aut dziennie. W 1983 roku Corolla obchodziła jubileusz 10 milionów wyprodukowanych egzemplarzy i zajęła trzecie miejsce na liście najpopularniejszych samochodów w historii. Był to też pierwszy model Corolli, który trafił do Polski. W 1980 roku Pol-Mot sprowadził 1000 egzemplarzy.
Piąta Corolla o oznaczeniu E80 przyniosła rewolucyjną zmianę – sedan i hatchback otrzymały przedni napęd. Toyota pozostawiła napęd na tylną oś tylko w wersji coupe, która stała się podstawą dla słynnej wersji AE86 – sportowego auta, które wygrywało rajdy i stworzyło modę na drifting. Model zadebiutował w 1983 roku.
Przednionapędowa Corolla nie tylko była łatwiejsza w prowadzeniu, ale też umożliwiła modernizację fabryk. Nowy model otrzymał silniki z aluminiowymi głowicami i umieszczonymi w nich wałkami rozrządu. Za dopłatą można było zamówić wersję z elektronicznym wtryskiem paliwa.
Akihiko Saito, który odpowiadał za projekt Corolli 6. generacji, miał za zadanie stworzyć samochód, który pod względem komfortu i ciszy w kabinie dorówna luksusowej Toyocie Crown, a atrakcyjnością nadwozia dużemu sedanowi Cressida. Największa zmiana pojawiła się pod maską – silnik DOHC z dwoma wałkami rozrządu w głowicy i czterema zaworami na cylinder. Rozwiązanie to pozwoliło utrzymać wysokie osiągi przy obniżeniu zużycia paliwa. Auto trafiło do salonów w 1987 roku.
Siódma Corolla zadebiutowała w 1991 roku i była produkowana m.in. w Turcji. Model różnił się od poprzednika większymi wymiarami i bogatszym wyposażeniem. Z wyglądu przypominał Toyotę Camry. Corolla spotkała się z bardzo dobrym przyjęciem i odniosła rynkowy sukces – łączna produkcja tej generacji wyniosła 2,4 miliona egzemplarzy.
Głównym inżynierem modelu był także Akihiko Saito – jego zespół dopracowywał właściwości dynamiczne auta na torze testowym Shibetsu, który przypomina europejskie drogi. Wszystkie silniki benzynowe, z którymi kompakt był dostępny, miały elektroniczny wtrysk paliwa i po dwa wałki rozrządu w głowicy. Za dopłatą był dostępny ABS i poduszka powietrzna kierowcy.
Corolla debiutująca w 1995 roku została zaprojektowana przez Takayasu Hondę, który zmniejszył jej masę, stosując wysokowytrzymałą stal. Auto było bardzo ekonomiczne w zakupie i utrzymaniu, na co wpływ miały m.in. oszczędne silniki. Dobrym przykładem zabiegów konstruktorów, aby maksymalnie obniżyć koszty ewentualnych napraw, był poziomy podział zderzaka, w którym po zderzeniu można było wymienić tylko uszkodzony fragment. W 1998 roku do gamy silników dołączyła jednostka o pojemności 1.8 l i mocy 120 KM, wykonana w całości z aluminium. W 1997 roku została najpopularniejszym samochodem w historii.
Model, który trafił do salonów w 2000 roku, to był zupełnie nowy samochód na nowe stulecie. Główny inżynier Takeshi Yoshida postanowił zerwać z dotychczasową linią i opracował nową sylwetkę z myślą o europejskich klientach. Za projekt nadwozia odpowiadało europejskie studio Toyoty. Nowa platforma miała kolumny MacPhersona z przodu i belkę skrętną z tyłu, a w wersji 4x4 – podwójne wahacze. Auto otrzymało zmodernizowane silniki benzynowe ze zmiennymi fazami otwarcia zaworów. Corolla dziewiątej generacji była ostatnią, wykorzystującą popularny silnik 4A-GE. W 2005 roku łączna sprzedaż Corolli przekroczyła 30 milionów egzemplarzy.
Model debiutujący w 2006 roku miał odwoływać się do gustów zarówno europejskich, jak i amerykańskich kierowców. Tym razem zmiany były ewolucyjne. Wnętrze zyskało na przestronności mimo tej samej wielkości nadwozia. W Japonii do gamy dołączyła wersja GT z silnikiem 1.5 turbo o mocy 150 KM oraz wersja wyczynowa z 300-konnym, 3,5-litrowym silnikiem. W Europie odmianę hatchback zastąpił nowy, choć spokrewniony model – Auris. W 2013 roku łączna sprzedaż Corolli na świecie przekroczyła 40 milionów aut.
Dostępna obecnie w salonach Toyoty 11. generacja Corolli zadebiutowała w 2013 roku. Jest ona większa od poprzedniczki, ma o 10 cm większy rozstaw osi i więcej miejsca we wnętrzu, wzrosła też pojemność bagażnika. W Europie jest dostępna jako sedan. Do redukcji zużycia paliwa przyczynił się niższy współczynnik oporu powietrza oraz zmodernizowane silniki.
W 2016 roku, na 50-lecie modelu, przeszła gruntowny facelifting. Na gamę napędów składają się silniki benzynowe 1.33 Dual VVT-i o mocy 99 KM, 1.6 Valvematic 132 KM, a także 90-konny silnik Diesla 1,4 D-4D. Auto otrzymało nowy design przodu i tyłu, pakiet systemów bezpieczeństwa czynnego Toyota Safety Sense oraz zmodernizowane wnętrze z 7-calowym ekranem dotykowym systemu multimedialnego.
Najnowsza generacja bestselleru Toyoty została pokazana w kolejnych odsłonach na targach motoryzacyjnych w tym roku – jako hatchback, kombi i sedan. W ten sposób Toyota rezygnuje w Europie z nazwy Auris i stwarza warunki, by Corolla jeszcze mocniej wyprzedziła rywali pod względem globalnej sprzedaży. Nowy model to całkowita rewolucja – zupełnie nowa platforma TNGA w nowej modułowej architekturze, napęd hybrydowy dostępny dla wszystkich wersji nadwozia, a w przypadku hatchbacka i kombi – nawet dwa napędy hybrydowe (122 KM i 180 KM mocy), całkowita zmiana designu i nowoczesne technologie we wnętrzu. Pakiet systemów bezpieczeństwa czynnego Toyota Safety Sense to w nowym modelu już druga generacja, lepiej wspierająca kierowcę w bezpiecznej jeździe. Nowa Corolla jest dłuższa od modeli, które zastępuje, i bardziej komfortowa.