Fiat 500 ma to coś, co chciałby mieć każdy facet – żadna kobieta mu się nie oprze. I zdaje się zaprzeczać stereotypowi (powielanemu jednak raczej przez mężczyzn), że rozmiar ma znaczenie. Pięćsetka w wersji Furgoncino ma zaledwie 1,35 m wysokości. Trzeba patrzyć pod nogi, by się nie potknąć.
Dwucylindrowy silnik, w którym oba tłoki pracują synchronicznie, żwawo wprawia autko w ruch. To jak na razie pierwszy i jedyny chłodzony powietrzem motor Fiata. Jak wiemy, zmodyfikowany zrobił też wielką karierę w modelu 126p. W Furgocino został „rozłożony na łopatki”, czyli odwrócony o 90 stopni, tak by powiększyć przestrzeń ładunkową. Osiąga taką samą moc, jak w pozostałych odmianach „500-ki”, czyli 15 KM. Można odnieść wrażenie, że traci więcej energii na robienie hałasu niż napędzanie auta.
Opisywany przez nas egzemplarz przeszedł długą drogę, nim trafił do Niemiec, gdzie obecnie służy jako auto dostarczające części zamiennych dla klasycznych aut. Został ściągnięty lata temu z Włoch, potem ktoś mu zaspawał seryjny faltdach i naprawił ubytki w karoserii dużą ilością szpachli – cóż, blacha nie była wtedy najlepsza i nikt też nie starał się jej konserwować.
Drzwi otwierane są pod wiatr, miejsca za kierownicą właściwie dość. Fotele – całkiem wygodne. Oświetlenie wnętrza, spryskiwacze szyb, szyby na korbki – wszystko seryjne. Podświetlenie większych kontrolek (wszystkie opisane, rzecz jasna po włosku) daje się regulować przysłoną z suwakiem – takich rozwiązań nie miało wtedy żadne inne auto. Maleńki prędkościomierz został wyskalowany do 120 km/h, ale realnie możliwe jest tylko 95 km/h. Przy 50 km/h jest jednak już tak głośno, że trzeba się przemóc, by auto jeszcze bardziej rozpędzać.
Przedni piórowy resor poprzeczny zadziwiająco sprawnie wygładza pofałdowania asfaltu, 12-calowe kółka uwielbiają wpadać w koleiny, ale równie łatwo daje się z nich wyprowadzić auto.
Takie dostawcze Fiaty 500 można spotkać jeszcze we Włoszech, gdzie już długie lata służą małym przedsiębiorcom, a najczęściej stanowią niepowtarzalny element ich reklamy.
Taki pojazd znakomicie sprawdzał się w zatłoczonym ruchu miejsckim i podczas parkowania w wąskich uliczkach. Dojechał szybko i praktycznie wszędzie.
Furgoncino jest szczupłe, wąskie, ale jednak nieco wyższe od zwykłej wersji Fiata 500. Ta wersja pojawiła się na rynku w 1961 r. Deska rozdzielcza jest równie spartańska jak w innych odmianach.
Małe fotele mają kubełkowy kształt i są wygodne.
W przedniej części pojazdu (bagażnik) zamontowano zbiornik paliwa i koło zapasowe.
Auto napędzane jest dwucylindrowym silnikiem benzynowym o pojemności skokowej 496 cm3 o mocy 15 KM przy 4600 obr./min i maksymalnym momencie obrotowym 36 Nm przy 2800 obr./min, współpracującym z czterobiegową przekładnią manualną, który pozwala na rozwijanie maksymalnej prędkości 95 km/h.
W tylnej części mamy sporo miejsca na bagaże. Drzwi otwierają się na bok. Ładowność 255 kg.