Pierwsze egzemplarze Pontona wyjechały z fabryki w Stuttgarcie w lipcu 1953 roku. Auto zaprojektował Karl Wilfert. Karoseria była jak na początek lat 50. XX wieku rewolucyjna.
Wcześniejsze konstrukcje nawiązywały do aut przedwojennych, miały bardzo zarysowane błotniki, długie maski, osobne reflektory, wysunięte progi. Karoseria Pontona była zwarta, opływowa, a wnętrze bardzo przestronne. 4-drzwiowe auto mierzyło 4485 mm, miało 1740 mm szerokości i 1560 mm wysokości.
Konstrukcja była nowa, ale zastosowano w niej także elementy pochodzące z dotychczasowych modeli - np. silnik wzięto ze 170-tki. Była to konstrukcja przedwojenna: 4-cylindrowy motor o poj. 1,8 litra rozwijał 52 KM. Także silnik Diesla 1,8/40 KM pochodził z przedwojennych konstrukcji Mercedesa. Starym rozwiązaniem była też tzw. łamana tylna oś.
4-cylindrowy silnik benzynowy Pontona pozwalał na uzyskanie prędkości maksymalnej 126 km/h. Do setki Ponton przyspieszał 31 sekund. Silnik Diesla 1,8 litra miał początkowo moc 40 KM, a od 1955 roku - 43 KM. Pozwalał rozpędzić się (w 40-konnej wersji) do 112 km/h a setkę osiągnąć po 39 sekundach.
Osiągi silników Pontona nie były imponujące, ale na początek lat 50. wystarczające. Motory były niezawodne i długowieczne. Pontony chętnie wykorzystywane jako taksówki bez problemów przejeżdżały bez remontów silników 500 tys. km, a nierzadko nawet milion km!
W pierwszym roku produkcji (1953) powstało 4362egz. z motorem benzynowym i 11 z dieslem. W następnych latach Pontony produkowano już masowo, np. w 1954 r. powstało ich ok. 40 tys., w 1955 - ok. 60 tys.
W sumie w latach 1953-1962 wyprodukowano 271 tys. Pontonów z silnikami benzynowymi i Diesla. W 1953 roku model z silnikiem benzynowym kosztował 9950 DM, a z dieslem 10.300 DM.
Dziś Pontony są cenionymi klasykami. Za idealnie odrestaurowany egzemplarz trzeba zapłacić ok. 100 tys. zł.
