W Europie opisywano ten wynalazek z podziwem, ale na pierwsze radio samochodowe trzeba było poczekać do 1932 r. Pojawiło się wtedy pierwsze „masowe” radio montowane w samochodzie – Autosuper 5. Wyprodukował je Bosch i zaprezentował w Berlinie w 1932 r. Radio kosztowało fortunę – 465 marek i ważyło aż 15 kg. Montowane było w luksusowych wersjach samochodów.
Dlaczego radio samochodowe było tak ciężkie? Bo było lampowe i potrzebowało zasilacza. Najczęściej urządzenie było dwuczęściowe – na desce rozdzielczej montowano część sterującą, czyli pokrętła i klawisze, a pod deską lub w bagażniku pozostałą aparaturę. Często potrzebny był dodatkowy akumulator, gdyż radio potrzebowało dużo prądu i np. na postoju już po kilku minutach rozładowałoby akumulator rozruchowy auta.
Po II wojnie światowej radia samochodowe udało się zmniejszyć. W Mercedesie pierwszy powojenny odbiornik pojawił się w lutym 1950 r. w modelu 170 S. Był to Becker AS 49.
W latach 50. wprowadzono częstotliwość FM, co pozwoliło polepszyć znacznie jakość sygnału radiowego, pojawiły się też radia z funkcją przeszukiwania częstotliwości (wyszukiwania stacji). Takie radioodbiorniki montowano m.in. w luksusowych Mercedesach 300 zwanych Adenauerami (Becker Mexico).
Następne lata to gwałtowny rozwój sprzętów elektronicznych związany z wynalezieniem tranzystora. Radia są coraz mniejsze, jakość odbioru coraz lepsza, pojawiają się wersje stereo oraz odtwarzające kasety magnetofonowe.
Lata 80. to czas płyt CD, a 90. – nawigacji satelitarnej. W Mercedesach od 1998 r. pojawia się system COMAND z dużym ekranem (początkowo w klasie S). Dziś radio samochodowe to część rozbudowanego systemu informacyjno-rozrywkowego MBUX pozwalający na komunikowanie się kierowcy z samochodem, korzystanie z internetu, łączność ze smartfonem, sterowanie wieloma funkcjami w aucie itp.
W galerii zdjęcia samochodowych radioodbiorników.
Po lewej zabytkowe radio samochodowe Becker Solitude z okrągłymi tarczami z lat 50-tych. Po prawej stronie, wyświetlacz MBUX eksperymentalnego pojazdu bezpieczeństwa Mercedes-Benz ESV 2019.
Zabytkowe radio samochodowe Becker Solitude z okrągłymi tarczami z lat 50-tych z drewnianymi panelami z przodu, odpowiednie do montażu w tablicy rozdzielczej.
Mercedes-Benz 770 „Grand Mercedes” Cabriolet D (W 07), zdjęcie z 1937 r. Radio samochodowe marki Telefunken z okrągłą tarczą stacji, która jest zintegrowana z deską rozdzielczą (w środku na dole). Oddzielny głośnik został zainstalowany po prawej stronie w przestrzeni na nogi.
Mercedes-Benz 300 Cabriolet D (W 186), zdjęcie z 1951 r. Radio samochodowe Becker Nürburg zintegrowane z deską rozdzielczą. Becker specjalnie opracował to radio samochodowe dla modeli Mercedes-Benz 300 i 300 S z pokrętłem „magiczne oko”, aby ułatwić ustawianie stacji.
Seria W 140 Mercedes-Benz 300 SE, zdjęcie z 1991 roku. Szczegółowe ujęcie kokpitu z radioodbiornikiem samochodowym Becker Mexico Cassette z funkcjami obejmującymi skanowanie stacji i cyfrowy wyświetlacz stacji, pamięć stacji dla fal FM, fal krótkich i średnich oraz kasetę magnetofonową
Trzy warianty radia samochodowego: Dla serii 203 Mercedes-Benz Klasy C dostępne były trzy urządzenia – z systemem nawigacji satelitarnej, odtwarzaczem CD lub kieszenią na kasetę.
Seria 203 Mercedes-Benz Klasy C, zdjęcie z 2001 roku. System sterowania i wyświetlania COMAND łączy w sobie radio, system nawigacji i odtwarzacz CD w jednym urządzeniu.
Mercedes-EQ EQS, wnętrze pojazdu z MBUX Hyperscreen, zdjęcie z roku 2020. Radio samochodowe stanowi część multimedialnego, konfigurowalnego i adaptacyjnego systemu informacyjno-rozrywkowego.