Łada to produkt typowo radziecki: niedokładnie wykonany, toporny i mało finezyjny, jest jednocześnie dość solidny i trwały. Samochód, któremu właściciel zechce poświęcić odpowiednio dużo troski, będzie się dobrze sprawował przez kilka lat.
W przypadku Łady przebiegi ok. 120 tys. nie należą do wyjątków, rekordowe sięgają 200 tys., pod warunkiem użytkowania samochodu na dłuższych trasach. Zdarza się jednak często, że już po 50 tys. km na liczniku samochód odmawia posłuszeństwa. Łada, poza licznymi mankamentami, ma również wiele zalet. Zalicza się do nich dobre i stosunkowo trwałe zawieszenie. Przednie wytrzymuje około 80 tys., tylne jeszcze więcej, bo około 100 tys. km.
Układ kierowniczy nie stwarza większych problemów, choć skręcenie kół wymaga użycia dość znacznej siły. Trwałe, a co najważniejsze, również skuteczne hamulce to także mocniejsza strona Łady. Wymiana klocków hamulcowych przednich kół jest konieczna po około 25-30 tys. km, tylnych natomiast po około 60 tys.; podczas przeglądów konieczna jest tylko kontrola stanu klocków. Również wspomaganie hamulców jest bardzo trwałe i nie stwarza większych problemów.
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideo
Właściciele tych samochodów nie narzekają na akumulatory. Nawet wielokrotne kręcenie rozrusznikiem nie powoduje ich wyczerpania. Wytrzymują całe lata. Dużą trwałością i elastycznością odznacza się skrzynia biegów: pracuje nadal bardzo dobrze w samochodach z przebiegiem dochodzącym do 200 tys. km, choć po takim dystansie biegi wchodzą dość opornie. Układ wydechowy wytrzymuje około 5 lat, co jak na produkt z tego rejonu geograficznego nie jest złym wynikiem. Wydech w Polonezie zużywa się szybciej.
Wyróżniającą stroną Łady jest silnik. Zarówno ten o pojemności 1,3 litra i mocy 67 KM i większy 1,5-litrowy, z mocą 78 KM są dość dynamiczne, elastyczne i niezbyt głośne. Dość długo nie stwarzają problemów. Standardowe prze-biegi bez remontu wynoszą około 120 tys. km. Sprzęgło również jest dość niezawodne, ale wymiany wymaga po przejechaniu ok. 80 tys. km. Deska rozdzielcza nie wygląda na efekt pracy wybitnych stylistów czy plastyków. Wskaźniki są jednak wyraźne i łatwo czytelne. Ponadto trzeba się przyzwyczaić do stacyjki umieszczonej po lewej stronie kierownicy. Nie jest to najszczęśliwsze rozwiązanie. Sama kierownica sprawia wrażenie zbyt dużej i nieporęcznej.
Po przejechaniu ok. 30 tys. zaczynają się trudności z układem zapłonowym. Konieczna jest wymiana styków i łożyska układu zapłonowego. Po ok. 50 tys. km bardzo często pojawiają się usterki pompy paliwowej: najczęściej konieczna jest wymiana całego urządzenia, a nie tylko niektórych elementów. Słabą stroną Łady jest także ogrzewanie wnętrza auta. Właściciele mają kłopoty z nagrzewnicą. Podczas większych mrozów nie da się jechać bez założenia ciepłego palta. Tylne zawieszenie oceniane jest jako zbyt miękkie. Kiedy na tylnych siedzeniach siedzą 3 osoby, a w bagażniku mamy dość ciężką torbę podróżną, tył samo chodu bardzo się obniża, praktycznie ociera się o asfalt. Konieczne jest wzmocnienie sprężyn tylnego zawieszenia.
Wiele zastrzeżeń można też zgłosić pod adresem układu elektrycznego. Po ok. 3 latach konieczna jest wymiana przewodów wysokiego napięcia w silniku. Szybko przepalają się oryginalne żarówki, a także bezpieczniki. Karoseria odznacza się dość dużą odpornością na działania warunków atmosferycznych. Pierwsze ogniska korozji pojawiają się po 4 latach. Zabezpieczenie anty- korozyjne samochodu najlepiej wykonać samemu po zakupieniu auta i powtórzyć po dwóch latach użytkowania. Oryginalne opony, których dostarcza producent, są fatalnej jakości. Przy dość sprawnych i niezawodnych hamulcach łatwo wpaść w poślizg nawet na suchej nawierzchni. Dla własnego bezpieczeństwa należałoby je natychmiast wymienić na inne.
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideoBardzo często uszkodzeniu ulega mechanizm opuszczania szyb. W ostatnich modelach zastosowano pewne modyfikacje konstrukcyjne. Wersje produkowane na eksport np. do Finlandii czy Niemiec są lepiej wyposażone. Dlatego też kupując używaną Ładę klienci chętniej wybierają właśnie wersję eksportową.
Reasumując: Łada to samochód dość toporny, niezbyt starannie wykonany, niemniej trwały i posiadający wiele niezawodnych elementów. Dużym walorem auta jest również jego niska cena.
Galeria zdjęć
1/3 
2/3 Rocznie produkowano po 700 tys. Ład. Marka znana jest nie tylko w Europie Wschodniej. Samochody te spotyka się również na drogach Finlandii, Niemiec, krajów Beneluxu.
3/3 
