Jak działa odcinkowy pomiar prędkości?
Zasada działania takich systemów jest bardzo prosta – odnotowywany jest czas wjazdu konkretnego auta na nadzorowany odcinek drogi, a następnie czas zjazdu z tego odcinka. Ponieważ dystans jest znany, wiedząc jak długo trwało jego pokonanie, można obliczyć średnią prędkość pojazdu. Żeby odcinkowy pomiar prędkości miał jakikolwiek sens, na całym odcinku powinno obowiązywać jednolite ograniczenie prędkości. Proste? Tylko teoretycznie, cały problem polega na stworzeniu systemu, który rzeczywiście w sposób nie budzący wątpliwości będzie identyfikował pojazdy. W polskich realiach sprawa jest jeszcze trudniejsza – ponieważ operatorem urządzeń ma być GITD, od urządzeń pomiarowych wymagana jest jeszcze kompatybilność z istniejącym już systemem fotoradarowym, a dane muszą bezprzewodowo trafiać do CANARD-u (Centrum Automatycznego Nadzoru nad Ruchem Drogowym). To oznacza, że nie da się u nas tak po prostu zastosować żadnego urządzenia produkowanego przez renomowanych producentów takiego sprzętu.
Jak uniknąć kary? Włosi znają sposób!
Zwolennicy odcinkowego pomiaru prędkości twierdzą, że jest on lepszy od fotoradarów, bo fotoradary działają wyłącznie punktowo i poza miejscem pomiaru wręcz stwarzają dodatkowe zagrożenie.
Dlaczego? Tuż przed miejscem pomiaru prędkości kierowcy z reguły ostro hamują , a mijając fotoradar, od razu przyspieszają. Nie służy to ani bezpieczeństwu, ani płynności ruchu. Takiej wady nie mają systemy pomiaru odcinkowego. Za to mają pewną lukę, z której potrafią korzystać piraci drogowi. Być może będąc we Włoszech widzieliście eleganckie auta, Ferrari, Maserati czy BMW, stojące na bocznym pasie autostrady na światłach awaryjnych, kawałek przed bramkami – niekoniecznie były zepsute! Metoda na oszukanie systemu jest banalna – przez większość trasy można pędzić nawet i 300 km/h, tyle że trzeba pamiętać, żeby zatrzymać się „na papierosa” przed bramką zjazdową. Proste i skuteczne!
Kiedy zaczną wystawiać mandaty?
Choć przedstawiciele GITD zapewniają, że system zacznie funkcjonować już wkrótce, nie jest to wcale takie pewne. To samo mówili już na początku 2014 roku. Później okazało się, że przetarg na sprzęt trzeba było unieważnić bo oferty (tylko dwie!) nie spełniały wymogów formalnych. Tym razem jest jeszcze śmieszniej – zgłosiła się tylko jedna firma, która twierdzi, że jest w stanie sprostać wymaganiom GITD.
Jedynym oferentem jest firma Sprint, która nie ma na swoim koncie żadnego zrealizowanego systemu odcinkowego pomiaru prędkości, ale trudno ją uznać za nowicjusza w branży, bo wcześniej stworzyła m.in. system monitoringu wizyjnego Warszawy oraz uruchamiała systemy informatyczne wspierające pracę służb ratunkowych. Na szczęście Sprint nie tworzy nowego systemu od podstaw – zaoferowane GITD urządzenia to zmodyfikowany czeski system UnicamVelocity firmy Camea, który działa m.in. w Pradze oraz Brnie.
Na razie trwają testy dostosowanych do wymagań Inspekcji urządzeń. Jeśli wypadną one pozytywnie i procedura zakupu sprzętu zakończy się sukcesem, to pierwsze odcinki pomiarowe mają powstać jeszcze w 2014 roku, a w 2015 roku ma ich być 29. Inspekcji bardzo się śpieszy – musi się ona rozliczyć z pieniędzy unijnych, za które system ma powstać.
Wiemy, gdzie będą mierzyć!
Jeśli wszystko pójdzie po myśli GITD, do 2015 roku system nadzoru obejmie 29 odcinków dróg krajowych, które wytypowano na podstawie badań dotyczących zagrożeń, kilka odcinków pozostaje w rezerwie. Poważnym ograniczeniem systemu jest to, że może on działać tylko tam, gdzie na całej trasie obowiązuje jednakowe ograniczenie prędkości i nie ma np. skrzyżowań wpływających na płynność ruchu. Na razie nie jest planowane wykonywanie takich pomiarów na autostradach.