CDS to skrót od Computer Diagnostic System. Komputerowy system diagnostyczny umożliwia odczytywanie błędów, pojawiających się w samochodzie. Pojazdy wyposażone są w liczne czujniki elektroniczne, które monitorują pracę podzespołów lub sterują określonymi elementami wyposażenia. Dzięki CDS istnieje możliwość połączenia się z systemami, zbierającymi poszczególne informacje z samochodu i odczytanie ich, w celu wykrycia i zneutralizowania usterki. System diagnostyczny wykorzystuje wbudowane w czterokołowcach systemy OBD (On-Board Diagnostics). Ich montowanie zostało nakazane w USA w 1996 roku, w Unii Europejskiej w 2001 roku i w 2002 roku w Polsce. Wyjątek stanowiły samochody z silnikami Diesla, które wymogi zaczęły obowiązywać w latach 2002-2003.
Współpraca CDS z OBD
Aby CDS miała sens, potrzebne są zaimplementowane w pojazdach systemy OBD, które analizują między innymi podstawowe parametry pracy silnika, szczególnie związane z emisją spalin. W przypadku emitowania nieprzepisowych poziomów trucizn do atmosfery kierowca zostanie o tym powiadomiony poprzez uruchomienie odpowiedniej kontrolki. Obecnie obowiązuje norma OBD II, lecz trwają również prace nad następną generacją. Planuje się zautomatyzowanie przekazywania informacji, przykładowo przez Internet, która w przypadku nieprzepisowej emisji spalin mogłaby trafiać do odpowiednich służb, takich jak stacja kontroli pojazdów.
System OBD można połączyć z urządzeniami diagnostycznymi CDS poprzez umieszczoną w kokpicie wtyczkę. Rekomenduje się, aby znajdowała się ona zawsze pod kierownicą po prawej stronie, lecz nie wszystkie modele samochodów przestrzegają tych wskazówek. Wtyczka ma 16 pinów, a w poszczególnych następuje przesył określonych rodzajów danych. Na przykład pin numer 4 dotyczy masy nadwozia, a pin 16 zasilania. Dzięki temu komputer wyposażony w odpowiednie oprogramowanie potrafi odczytać i zdiagnozować stan pojazdu, a nawet doradzić co trzeba zrobić.
Jak zrobić CDS samodzielnie?
Jeżeli jesteśmy złotymi rączkami, mechanikami amatorami, możemy podjąć próbę stworzenia domowego CDS. Z pewnością opcja taka jest dużo tańsza, ale i mniej dokładna. Posiada również pewien element ryzyka, gdyż po wyświetleniu komunikatu o błędzie to my będziemy podejmować próbę usunięcia usterki. Aby samodzielnie wykonać badanie diagnostyczne, potrzebne są cztery rzeczy: samochód z systemem OBD, kabel z wtyczką lub urządzenie bezprzewodowe, komputer lub smartfon oraz oprogramowanie.
W przypadku sposobu połączenia lepszą opcją będzie wybór kabla – tańsze i stabilniejsze połączenie. Następnie, w tym przypadku wykorzystamy komputer, na który trzeba zainstalować oprogramowanie. Można znaleźć takie w wersji darmowej lub w cenie około 100 zł. Lepiej jednak wydać trochę więcej, gdyż będzie więcej możliwości. Potem wystarczy wszystko ze sobą połączyć i cieszyć się odczytem danych, niczym za pośrednictwem prawdziwego CDS. Taka domowa wersja nie jest jednak zbyt dokładna i posiada ograniczone możliwości względem systemów diagnostycznych, którymi dysponują mechanicy.
CDS - mechanik lub autoryzowany serwis
W przypadku wykonywania badania CDS najlepiej udać się do profesjonalistów - mamy wtedy gwarancję poprawności odczytów i odpowiedniego naprawienia awarii. Samochody można taniej oddać pod opiekę zwykłych mechaników. Najczęściej dysponują oni sprzętem za kilka tysięcy, który jest uniwersalny, czyli dokonuje odczytów z każdego samochodu z OBD. Nieco droższą, ale najlepszą, najbardziej efektywną opcją jest wybór autoryzowanych serwisów ASO. Specjalizują się one w diagnostyce i naprawach samochodów określonej marki, czy koncernów. Ich sprzęt jest wielokrotnie droższy i dopasowany tylko do pewnej gamy pojazdów, więc wykonywane CDS będzie najbardziej szczegółowe i poprawne.