Może natomiast być praktykowane, gdy auto znajduje się przednią osią skośnie lub prostopadle na chodniku.Oczywiście muszą być wówczas spełnione warunki do postoju na chodniku - to jest nieutrudnianie ruchu pieszym i pozostawienie im pasa chodnika o szerokości co najmniej 1,5 m.Wielu kierowców dużych samochodów osobowych nie zwraca uwagi na to, że gabaryty ich pojazdów nie pozwalają na postój na chodniku. Mogą tam stanąć zgodnie z przepisami mniejsze auta.Nie jest też prawidłowe wjeżdżanie na stosunkowo wąski chodnik kołami jednego boku pojazdu w miejscach, w których szerokość jezdni jest taka, że parkujące na niej całe auto nie utrudnia ruchu pojazdów.Przestrzegając przepisów dotyczących zatrzymania lub postoju pojazdów, należy starannie rozróżniać użyte tam określenia "strona drogi" i "strona jezdni", gdyż nie zawsze są one jednoznaczne. Ogólny zakaz zatrzymywania, a więc i postoju pojazdu przy lewej krawędzi jezdni oznacza, że zakaz ten dotyczy jezdni, a jednocześnie drogi pokazanej na rys. 1 oraz tylko jezdni - rys. 2. O lewej stronie mówimy wówczas, gdy podjeżdżamy do niej bezpośrednio (według kierunku jazdy), a nie po zawróceniu, gdyż wówczas staje się ona stroną prawą.Od sytuacji pokazanej na rys. 2 nie ma wyjątków (pomijamy zastosowanie znaków drogowych), natomiast od przedstawionej na rys. 1 dopuszcza się dwa wyjątki, ale tylko na drogach na obszarze zabudowanym: pierwszy - na drodze (ulicy) jednokierunkowej - jeżeli taka droga ma tylko dwa pasy ruchu, to możliwość postoju z zasady wskazują znaki drogowe; drugi - na jezdni dwukierunkowej (jak pokazano na rys. 1), ale tylko na drodze o małym ruchu, a więc przeważnie w dzielnicach willowych lub na ulicach bocznych nawet w śródmieściach miast.
Jak parkować?
Jeżeli znaki drogowe nie wskazują inaczej, na jezdni, zarówno wzdłuż drogi, jak i na placu, samochód może być umieszczony tylko równolegle do jej krawędzi. Ustawienie auta skośnie lub prostopadle do krawężnika jest zabronione.
