Linie na zakrętach

Oznakowanie takie jest analogiczne na wzniesieniach, gdyż w obu miejscach mamy do czynienia ze zmniejszaniem się widoczności, a po minięciu odcinka krytycznego (z podwójną linią ciągłą) - z jej zwiększeniem.Pierwszym sygnałem jest znak ostrzegawczy, który poza obszarem zabudowanym może znajdować się - zależnie od warunków lokalnych - 150-300 metrów od zakrętu. Podstawowy zaś zakaz to zakaz wyprzedzania, a ponieważ w ruchu uczestniczą m.in. takie pojazdy, jak ciągniki rolnicze i wozy zaprzęgowe, obserwacja linii na osi jezdni bardzo pomaga w ustaleniu możliwości wyprzedzenia. Ponadto jeżeli wcześniej rozpoczęliśmy ten manewr, powinniśmy z niego zrezygnować, gdy jego kontynuacja spowoduje jazdę lewą połową jezdni w miejscu, gdzie jest to zabronione, tj. począwszy od punktu B.Cofnijmy się do punktu A, w którym zaczyna się linia ostrzegawcza charakteryzująca się tym, że długość kresek jest dwukrotnie dłuższa od przerw między nimi. Jest to proporcja odwrotna niż w przypadku linii ją poprzedzającej, zaś istotą linii ostrzegawczej jest uprzedzenie o zbliżaniu się do linii ciągłej. Zobaczywszy linię ostrzegawczą, należy bądź wstrzymać się z wyprzedzaniem, chyba że przed nami znajduje się pojazd jadący bardzo powoli, bądź - jeżeli byliśmy w trakcie tego manewru - szybko go zakończyć lub przerwać. Chodzi o to, by w punkcie B, w którym zaczyna się linia ciągła dla naszego kierunku jazdy, nie znaleźć się na lewej połowie jezdni, gdyż widoczność jest już w tym miejscu niedostateczna. Zza zakrętu może wyjechać samochód ze znaczną prędkością.Prawą połową jezdni musimy kontynuować ruch aż do punktu D, w którym widoczność zwiększa się na tyle, że pozwala na bezpieczne wyprzedzenie. Analogicznie postępują jadący w kierunku przeciwnym, którzy mogą wyprzedzać już od punktu C.