Nie ma pewniejszego sposobu na „kapcia” niż zwykłe, pełnowymiarowe koło zapasowe. Niestety, coraz częściej samochody nie mają go na wyposażeniu. Zdarza się też, że dostęp do „zapasu” jest marny albo zakładamy od razu, że nie będziemy się brudzić na drodze.
Rozwiązanie? Łatka w spreju! Tylko czy zadziała? Niestety, sprejów uszczelniających do opon nie można, nawet przy maksimum optymizmu, uznać za rozwiązanie pewne. Wynika to już z samych założeń produktu – nie wolno np. uszczelniać sprejem żadnych uszkodzeń boku opony, zresztą nie robi się też tego nawet w warsztacie.
Tymczasem większość uszkodzeń spowodowanych niską jakością nawierzchni to właśnie rozdarcia boku opony. Za pomocą łatki w spreju lepiej też nie uszczelniać kół niskoprofilowych – niektórzy producenci mówią o profilu 50 i niższym. Wreszcie, nie należy naprawiać w ten sposób uszkodzeń dużych – o średnicy powyżej 5 mm, nie warto nawet próbować – nie da się uszczelnić tak dużej dziury.
Warto natomiast użyć łatki w spreju do niewielkich uszkodzeń bieżnika spowodowanych np. małym gwoździem. Jeśli więc przydarzyła się wam taka drobna, choć uciążliwa usterka ogumienia i akurat nie macie koła zapasowego, to pianka w takim przypadku będzie w sam raz.
Okazuje się jednak, że zawartość sprejów do naprawy opon nie jest taka sama, co po pierwsze, widać gołym okiem przy opróżnianiu opakowania (jedne mają postać pianki, inne płynnego kleju), a po drugie, różna okazuje się ich skuteczność. Mało tego: wielkość opakowania preparatu, choć oczywiście ma wpływ na wzrost szans na skuteczną naprawę opony, to jednak o niczym nie przesądza. Opakowanie o poj. 300 ml może lepiej zdać egzamin niż dwa razy większy sprej innej marki. Nam właśnie przydarzyła się taka niespodzianka.
Przypadek? Może i tak, ale przebiciami opon rządzi właśnie przypadek. Podkreślmy to wyraźnie: wobec każdego spreja działaliśmy tak, by zapewnić jego najwyższą możliwą skuteczność, a usterki opon i rozmiar ogumienia były dobrane tak, by dać fory uszczelniaczom. Czymże jest dziurka o średnicy 2,5 mm, skoro producenci pianek sugerują możliwość naprawy uszkodzeń do 5 mm?
Tak czy inaczej, z 6 testowanych produktów całkiem pewnie zadziałały dwa, kolejne dwa – na styk, a ostatnie dwa – wcale. Pianki dają więc szansę, ale pewności – nie!
Podsumowanie
Szansa, że równocześnie pojawią się wszystkie warunki niezbędne do tego, by łatka w spreju okazała się potrzebna i skuteczna, nie są duże. Sprej przyda się, gdy mamy niewielkie przebicie w bieżniku, a jednocześnie – gdy nie mamy koła zapasowego.
Jeśli „zapas” mamy, lepiej skorzystać z niego niż ze spreja – będziemy mogli jechać od razu z pełną prędkością i bez ryzyka zniszczenia opony (uwaga na niskie ciśnienie!). Na korzyść sprejów przemawia to, że można je kupić w razie potrzeby niemal na każdej stacji benzynowej.
Preparat jest dość skuteczny – tu nie ma wątpliwości, jednak amator, używając go po raz pierwszy, może nie dać rady. Jak duże może być naprawiane koło? Nie wiadomo. Na wszelki wypadek „pomogliśmy” naszemu zawodnikowi, podczas pompowania zatykając otwór w oponie palcem. To niezgodne z instrukcją, ale przyznajmy: na drodze wszystkie chwyty dozwolone. Dzięki temu gaz nie zdążył wylecieć, my zdążyliśmy wskoczyć do auta i ruszyć, zanim koło się opróżniło. Potem już z górki – na mecie mieliśmy szczelne koło i 1 bar ciśnienia. Wystarczy.
Niepozorne opakowanie zaskakuje zawartością: nie jest to pianka jak w większości podobnych środków, ale płyn o ostrym zapachu rozpuszczalnika. Czuć go dobrze – w czasie aplikacji powietrze z oparami środka wylatuje przez dziurę, jednak po rozpoczęciu jazdy uszkodzenie szybko się uszczelnia. Nam udało się dojechać do bazy z kołem z grubsza uszczelnionym, zachowując w kole ciśnienie nieco ponad 1 bar – to wystarczy, by dotoczyć się do warsztatu.
Ten popularny, dostępny na stacjach i w hipermarketach preparat daje nadzieję na dojazd do celu w razie awarii koła: zadbano o dobrą, przemyślaną instrukcję obsługi, wygodny zawór opakowania, dużą pojemność (dostępna jest też mniejsza wersja). Nadzieja matką... Holts szybko uszczelnił dziurę w oponie, jazda wydawała się czystą formalnością. Aż do ronda, na którym zawróciliśmy niezbyt ostro, ale – jak się okazało – za ostro. Z przeciążonej opony wyleciał czop białej substancji i zanim dojechaliśmy do bazy, jechaliśmy już bez powietrza.
Nie mamy na to żadnych dowodów, lecz jedynie przypuszczenia, że preparat Shella to ten sam produkt, który oferowany jest w opakowaniu Autoland. Produkty te są w każdym razie do złudzenia podobne. Płyn Shella intensywnie śmierdzi acetonem, ale dość sprawnie zakleja dziurę. Po przejechaniu kilkuset metrów powietrze już nie ucieka, po 5 km jazdy zanotowaliśmy w kole ciśnienie gazu na poziomie ponad 1 bara. Pracownik serwisu oponiarskiego przy wymianie opony zażądał zapłaty za pracę w trudnych warunkach.
Mieliśmy w ręku dwa spreje K2 – mniejszy i większy. Co ciekawe, instrukcje użycia tych preparatów były całkiem inne! Wybraliśmy większą wersję (535 ml), która wymaga wyjęcia uszkodzenia z opony (instrukcja mniejszego K2 każe niczego nie wyjmować). Preparat zadziałał: uszkodzenie zostało zatkane, choć nie od razu – przez kilkaset metrów podczas jazdy słyszalny był syk. Wreszcie ucichł, a my spokojnie pokonaliśmy odcinek testowy. Jechało się dobrze, choć na miejscu czekała nas niespodzianka: ciśnienie w kole zaledwie 0,5 bara.
Albo producent tego środka jest niepoprawnym optymistą, albo coś poszło nie tak przy tłumaczeniu etykiety. W każdym razie instrukcja sugeruje, by po naprawie „w kolejnych dniach” sprawdzać ciśnienie w kole i że środek jest odporny na mróz. Czyżby trwale naprawiał oponę? Trudno się domyślić. Nam jednak nie dane było zmierzyć się z dylematem (jechać do oponiarza czy nie jechać), bo środek zwyczajnie nie uszczelnił dziurki. Do bazy wróciliśmy na feldze.