Porównanie sedanów klasy wyższej z dieslami za 30 tys. zł

Założony przez nas budżet 30 tys. zł pozwala bowiem na zakup 9-, 10- lub 11-letniego pojazdu zarówno ze Szwecji, z Francji, jak i z... Czech. Co tu robi Skoda? – zapytacie, z pewnością pukając się w czoło. Zdecydowanie nie jest prestiżowa, ale już pod względem wielkości kabiny w tylnej części Superb przewyższa nawet Citroëna C6, Mercedesa W211 i Volvo S80 II. Do tego za 30 tys. zł można kupić pierwszą generację z końca produkcji, a to oznacza auto pozbawione wielu chorób wieku dziecięcego.

Używana klasa średnia – czy aby na pewno nieporównywalna?

Tyle samo będą kosztowały pozostałe pojazdy, ale raczej w ich przypadku nie ma co liczyć na tak niskie koszty utrzymania, jak w Skodzie, do której części zamienne są najtańsze. Tyle że każdy z prezentowanych modeli ma swoje zalety. Mercedes oferuje bardzo dobrego diesla, z którym – o ile nie kupicie wyeksploatowanego egzemplarza – nie powinno być dużych problemów, do tego jako jedyny ma napęd na tylne koła (lub rzadziej 4x4), lubiany właśnie przez wielu kierowców aut klasy wyższej. Volvo, którego silnik ma mniej o jeden cylinder, zwykle jest napędzane na przednią oś (egzemplarzy 4x4 jest nawet mniej niż w przypadku W211). Druga generacja S80 bardzo długo była produkowana – wybór jest więc szeroki i nie brakuje aut świetnie wyposażonych, ale za 30 tys. zł można także pokusić się o S80 I z końca produkcji, bo to również udany model.

Kolejnym atutem 2. generacji jest dobre wyposażenie, szczególnie z zakresu bezpieczeństwa. Na to można zwykle liczyć też w Citroënie C6. Akurat w tym samochodzie łatwo da się zakochać – pięknie wygląda, bardzo dobrze go wykonano, a do tego zapewnia wysoki komfort jazdy.

To oczywiście zasługa hydropneumatycznego zawieszenia. Wielu ludzi się go boi, ale jeśli nie kupicie mocno zapuszczonego egzemplarza, nie powinno być z nim dużych problemów. W większych miastach od lat działają serwisy, które radzą sobie z naprawami hydropneumatyki, a koszty nie są wysokie. Gorzej oceniamy silnik 2.7 HDi, który ma wiele poważnych problemów, m.in. ukręca się w nim wał korbowy (bardzo kosztowna i pracochłonna naprawa).

Używana klasa średnia – nie wszystkie diesle są udane

Kłopoty może sprawić także diesel 2.5 TDI, który był montowany w Skodzie, na szczęście za nasze bazowe 30 tys. zł kupicie już zmodernizowaną wersję, w której wyeliminowano wiele problemów ze starszych wersji tego motoru. Nie zmienia to faktu, że gdy przyjdzie wam wymienić napęd rozrządu, to mimo relatywnie niskiej ceny samego zestawu sporo zapłacicie za robociznę.

W przypadku Skody można jednak zrezygnować z najmocniejszego diesla i kupić motor 1.9 TDI (najlepiej 130-konny), bo to zwiększa szansę na bezproblemową eksploatację, ale oczywiście osiągi będą wówczas słabsze. Dobra wiadomość dla osób zainteresowanych modelem z Mladej Boleslav – przekładnia automatyczna, którą montowano w tym modelu, jest trwała. Tego samego nie możemy niestety napisać o „automatach” stosowanych w Citroënie i Volvo (produkty japońskiej firmy Aisin Warner), w których po pokonaniu 160-180 tys. km zdarzają się awarie kosztowne do usunięcia. Skrzynia w W211 jest dość trwała, ale jej obsługa też nie należy do tanich.

Używana klasa średnia – Superb pali najmniej

Analiza danych testowych jasno wskazuje, że chociaż Skoda ma najgorsze osiągi, spala najmniej paliwa. Wyjątkowo paliwożerny okazuje się silnik stosowany w Citroënie, który na pętli pomiarowej konsumuje średnio prawie 10 l/100 km. To, co prawda, niewiele więcej niż deklaruje producent, ale najwięcej wśród porównywanych samochodów. Podobnie dużo paliwa C6 potrafi zużyć w bardziej polecanej wersji z silnikiem 3.0 HDi.

Największe różnice w stosunku do spalania podawanego przez producenta zmierzyliśmy jednak w Mercedesie – w tym wypadku to 1,8 l/100 km. Z drugiej strony Mercedes z trzylitrowym dieslem najszybciej przyspiesza od 0 do 100 km/h. Do tego pomiary są identyczne z danymi podanymi przez producenta (tak samo jest w Citroënie)! Auto klasy średniej to jednak nie tylko silnik, osiągi i spalanie. Równie ważne – a często najważniejsze – są przestronność wnętrza i wielkość bagażnika.

Najwięcej miejsca w przedniej części kabiny porównywanych przez nas modeli jest w Citroënie i Mercedesie. Na drugim miejscu plasuje się Volvo, a na ostatnim – Skoda. Gdy zaczniemy mierzyć wnętrze w tylnej części, okaże się, że Superb ma najwięcej do zaoferowania, szczególnie jeśli chodzi o ilość miejsca na wysokości nóg. C6, które w tej kategorii zajmuje drugą lokatę, wyróżnia się największą szerokością w drugim rzędzie siedzeń. Natomiast Mercedes i Volvo mają zbliżoną ilość miejsca z tyłu.

Mercedes W211 to model, który szczyci się największym kufrem – 540 l. Do Volvo załadujecie o 60 litrów mniej. Skoda Superb według danych producenta może pomieścić 462 l, a Citroën – jedynie 421 l. Warto też napisać o ładowności, bo dwa modele według naszych pomiarów testowych mogą przewieźć tylko 370 kg – mowa o „C-szóstce” i klasie E. O wiele lepiej wypada S80 (460 kg), najlepiej zaś Superb – aż 509 kg.

Używana klasa średnia – tanio nie będzie

W przypadku leciwych i dość skomplikowanych modeli klasy średniej nie ma co liczyć na niskie koszty utrzymania. Sporo wydacie już nawet na samo serwisowanie dużych diesli V6 i R5. Jeszcze gorzej będzie, gdy kupicie pojazd w złym stanie technicznym, dlatego radzimy szczególnie uważać i bardzo dokładnie sprawdzić stan auta.

Galeria zdjęć

1/8

Auto Bild

Jeśli ten model, to tylko zadbany, ze znaną i możliwą do potwierdzenia historią serwisową, czyli zdecydowanie nie za 15 tys. zł, lecz raczej za dwa razy tyle. 30 tys. zł powinno wystarczyć na egzemplarz z 2007 r., ale warto zastanowić się, czy nie dołożyć kilka tysięcy na nowsze auto, które będzie miało pod maską lepiej oceniany, chociaż również nieidealny silnik 3.0 HDi/241 KM. Starsza jednostka V6 – 2.7 HDi – ma kilka powtarzających się i ekstremalnie drogich w naprawach przypadłości. Można też zainteresować się dieslem 2.2 HDi/173 KM – niestety, występuje on niezwykle rzadko. C6 kusi rewelacyjnym wyglądem, bardzo dobrym wyposażeniem i wysokim komfortem jazdy (hydropneumatyka), ale mimo niezłej ogólnej trwałości nie jest tanie w utrzymaniu. Sprawę pogarszają ceny części, wyraźnie wyższe niż w przypadku elementów do prezentowanych rywali. Nie zmienia to faktu, że C6 to przyjemne auto!

2/8

Auto Bild

W dieslu 2.7 HDi zdarza się, że ukręca się wał korbowy (bardzo kosztowna naprawa). Poprzecznie zamontowany motor miewa także problemy ze zbyt wysoką temperaturą, na skutek czego może dojść do zatarcia. Awaryjne są „automaty” Aisin Warner TF80SC (mechanicy radzą wymieniać olej co 60 tys. km). Po większych przebiegach trzeba zmienić sfery i siłowniki hydropneumatycznego zawieszenia.

3/8

Auto Bild

Za 30 tys. zł stać was będzie na Mercedesa W211 z trzylitrowym dieslem z lat 2005-06 i będzie to raczej egzemplarz przedliftingowy. Warto jednak poszukać poprawionych aut powstałych po modernizacji, bo nie posiadają np. awaryjnej pompy hamulcowej SBC. W211 w porównaniu z poprzednikiem nie ma już aż takich problemów z korozją, a trzylitrowy diesel jest trwałym motorem. Nieźle ocenia się automatyczne skrzynie biegów, chociaż nie są one tanie w serwisie (dość skomplikowana jest np. wymiana oleju). Tylnonapędowy Mercedes ma ogromne wnętrze, duży bagażnik, a do tego świetne wyposażenie, niestety, nie jest wolny od wad, głównie związanych ze zbyt dużym skomplikowaniem zawodnej elektroniki. Nie brakuje części do W211, ale zaawansowanie samej konstrukcji sprawia, że koszty napraw są wysokie. Na rynku znajdziemy też wiele aut w złym stanie, które mają już ogromne przebiegi.

4/8

Auto Bild

W W211 może odmówić posłuszeństwa pneumatyczne zawieszenie (opcjonalne). Po większych przebiegach trzeba także liczyć się z awariami „automatów”. Jednak największym wrogiem auta jest kapryśna elektronika. W samochodach sprzed liftingu hamulcami steruje pompa SBC, która ma zaprogramowaną liczbę cykli. W Mercedesie jest też bardzo dużo drogich sterowników, które niekiedy szwankują.

5/8

Auto Bild

Zbudowana na wydłużonej płycie podłogowej Passata B5 Skoda Superb ma bardzo obszerne wnętrze. Na Zachodzie model ten bardzo często był wykorzystywany jako taksówka. Za 25-27 tys. zł kupicie samochód z końca produkcji, czyli nawet z 2008 r. (raczej omijajcie auta wyprodukowane przed liftingiem z 2006 r.). W przypadku motoru 2.5 TDI V6 to dobra wiadomość, bo powstałe po 2003 r. 163-konne wersje są już nieco poprawione (oznaczenie silnika „BDG”), ale i tak należy wzmóc czujność podczas zakupu, bo to jednostka obarczona różnorakimi chorobami. Jeśli Skoda nie musi mieć mocnego diesla, to można zainteresować się o wiele tańszą w utrzymaniu i naprawach jednostką 1.9 TDI (moce od 101 do 130 KM). Superb nie ma aż tak dobrego wyposażenia, jak porównywane tu modele, nie jest także prestiżowy. Przekonuje jednak do siebie bardzo niskimi – jak na segment – kosztami napraw.

6/8

Auto Bild

Egzemplarze powstałe przed liftingiem (2006 r.) mogą mieć problemy z korozją. W Superbie schodzi lakier z przycisków. W silniku 2.5 TDI V6/155 KM dochodzi do ścierania się wałków rozrządu, psują się turbosprężarki, może zawieść także pompa wtryskowa (możliwa regeneracja). Droga jest wymiana napędu rozrządu. Skoda ma też drobne problemy z elektryką. Dość dużo kosztuje naprawa przedniego zawieszenia.

7/8

Auto Bild

Najmłodszy model w naszym porównaniu ma zbliżone ceny do prezentowanych konkurentów, bo za ok. 30 tys. zł można kupić samochód z 2007 roku. Warto zainteresować się drugą generacją S80, bo to udane auto, a do tego koszty jego napraw i serwisowania już wyraźnie spadły w porównaniu z tym, co było jeszcze kilka lat wcześniej. Jakby tego było mało, na tej samej płycie podłogowej powstały także Fordy (m.in. Mondeo i S-Max), więc niektóre elementy pasują właśnie z tych modeli (np. przednie wahacze). Volvo S80 II to także najmłodsza konstrukcja wśród porównywanych, można w nim zawsze liczyć na pełne wyposażenie w kwestii bezpieczeństwa. Szwedzi bardzo dobrze zabezpieczyli swój model przed korozją, a elektronika jest mniej skomplikowana niż np. w Mercedesie W211. Polecamy 5-cylindrowe silniki, zarówno benzynowe, jak i diesle. Volvo S80 może mieć napęd 4x4 (Haldex).

8/8

Auto Bild

W dieslach 2.4 dochodzi czasem do urwania klapek w kolektorze dolotowym (mechanicy wycinają je), zdarzają się także problemy z trwałością napinacza paska wielorowkowego. Złą opinię mają automatyczne skrzynie biegów (takie same, jak w Citroënie C6). Zastrzeżenia są zgłaszane też do wykończenia kabiny – przeciera się ekologiczna skóra, słabej jakości są plastiki. Psują się panel klimatyzacji i serwo kierownicy.