Opracowaniem pojazdu zajął się Ferdynand Porsche. Auto musiało spełniać kilka warunków: wnętrze miało zmieścić 4 dorosłe osoby wraz z bagażem, spalać mniej niż 8 l/100 km, a jego cena nie mogła przekraczać 1000 marek. Nabycie auta miały ułatwić przedpłaty. Jednak nikt nie otrzymał auta przed II wojną światową, a wpłacone pieniądze przeznaczono na zbrojenie. Wojskowe Kübelwageny zbudowano na podwoziu Garbusa. Pierwsze cywilne wersje wyprodukowano w 1945 r. Początkowo montowano silnik 1100 o mocy 25 KM. W późniejszym czasie wprowadzono jednostki 1200, 1300, 1500 i 1600. Najmocniejsza ma 50 KM. Wszystkie to przeciwsobne konstrukcje typu bokser chłodzone powietrzem. Oprócz Niemiec Garbusa produkowano w Brazylii oraz Meksyku. W 2003 r. powstał ostatni model o numerze 21 529 464. Przez cały okres produkcji modernizowano nadwo-zie. Obecnie wśród kolekcjonerów najcenniejsze są modele sprzed 1972 r., które miały płaską szybę przednią i metalową deskę rozdzielczą. Niektóre elementy pasują do modeli z różnych roczników, ale prawdziwi kolekcjonerzy starają się utrzymać auto w 100 proc. oryginalne. Ważne jest to, że Garbus to youngtimer, którym pomimo znacznego wieku można jeździć na co dzień.
Galeria zdjęć
1/5 Volkswagen Garbus - Samochód dla ludu
2/5 Volkswagen Garbus - Samochód dla ludu
3/5 Volkswagen Garbus - Samochód dla ludu
4/5 Volkswagen Garbus - Samochód dla ludu
5/5 Volkswagen Garbus - Samochód dla ludu
