• Transport & Environment wyliczył, że tylko w latach 2019-2020 zachodnie koncerny petrochemiczne wydały na zakup ropy tyle, ile wynosi 1/4 rosyjskiego budżetu wojskowego
  • Po inwazji Rosji na Ukrainę nie wszyscy zrezygnowali z biznesowej współpracy z Federacją Rosyjską
  • Total Energies ogłosił, że planuje opuścić rosyjski rynek ropy i produktów naftowych dopiero pod koniec roku. Firma pozostaje zaś na rynku gazu LNG z Jamału
  • Więcej takich tekstów znajdziesz na stronie głównej Onet.pl

Organizacja Transport & Environment (T&E) sprawdziła, jak wyglądały zakupy rosyjskiej ropy w ciągu ostatnich lat. Pod lupę wzięto okres od 2015 do 2021 r. Innymi słowy, badacze przyjrzeli się transakcjom zachodnich koncernów naftowych od czasu rosyjskiej agresji na Krym.

Ile trzeba wydać, żeby jeździć za darmo?

Okazuje się, że w ciągu kilku ostatnich lat największe koncerny petrochemiczne chętnie korzystały z rosyjskich zasobów. Przoduje przy tym francuski TotalEnergies, który od 2015 r. wydał aż 57 miliardów dolarów na ropę z Rosji. To znacznie więcej niż w przypadku dwóch pozostałych koncernów razem wziętych. Okazuje się, że na transakcjach z Shell Rosja wzbogaciła się o 27 mld. a w przypadku BP zyskała 9 mld. Na dodatek Total i BP zwiększyły nawet import ropy z Federacji Rosyjskiej.

Znamienne, że po inwazji na Ukrainę nie wszyscy zrezygnowali z biznesowej współpracy z Rosją. Decyzje o wycofaniu podjęły bowiem BP i Shell. W Rosji pozostał zaś francuski koncern petrochemiczny. Total Energies ogłosił, że planuje opuścić rosyjski rynek ropy i produktów naftowych dopiero pod koniec roku (wtedy wygasają obecne kontrakty). Total jednocześnie zamierza dochować długoterminowych kontraktów na jamalski gaz LNG. W oświadczeniu firmy podkreślono, że nie planuje bezmyślnie porzucać interesów, co mogłoby wzbogacić rosyjskich inwestorów.

Trudno o bardziej wymowny komentarz. "Firmy naftowe twierdzą, że są etyczne, ale zależy im tylko na zysku. Od aneksji Krymu przez Rosję zakupiły ropę o wartości miliardów dolarów, bezpośrednio finansując agresję Putina. Publiczny sprzeciw sprawił, że ta wojna była o jedną za dużo dla dyrektorów naftowych, ale to za mało, za późno dla obywateli Ukrainy” – wyjaśnił Carlos Calvo Ambel z T&E.