Polskie przepisy jasno określają maksymalną wysokość, szerokość, długość pojazdów, jakie mogą legalnie wjechać na nasze drogi. Jeśli transport nie mieści się w widełkach podanych w przepisach jego przejazd nie może się już odbyć bez specjalnych zezwoleń. Chodzi tu o zezwolenie na przejazd nienormatywny.

Przejazdy nienormatywne - co to jest?

Pojazd nienormatywny jest to pojazd lub zespół pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, lub którego wymiary lub rzeczywista masa całkowita wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych.

Podstawowe dopuszczalne wymiary, masy i naciski osi pojazdu, które nie mogą być przekroczone to:

  • długość pojazdu, w przypadku pojazdu członowego (ciągnik z naczepą) - 16,50 m, zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy - 18,75 m,
  • szerokość - 2,55 m,
  • wysokość - 4,00 m,
  • masa całkowita pojazdu w przypadku zespołu pojazdów - 40 t,
  • nacisk pojedynczej osi napędowej - 11,5 t.

Jeśli transport nie mieści się w tych normach przewoźnik musi uzyskać zezwolenie odpowiedniej kategorii. Dokument wydawany jest w drodze decyzji administracyjnej, przez właściwy organ. W zależności o jakim transporcie mowa, wydawane są zezwolenia w 4. różnych kategoriach.

Koszty, procedury, terminy

Wydanie zezwoleń kosztuje i to czasami niemało: od 50 do 4800 zł, w zależności od kategorii zezwolenia i czasu na jakie się je wydaje – wydaje się kategorie: IV, V, VI i VII.

Zezwolenie kategorii VII jest wydawane na jednokrotny lub wielokrotny przejazd po drogach publicznych w wyznaczonym czasie, na trasie wskazanej w zezwoleniu. Trzeba pamiętać, że dopuszczenie do przejazdu pojazdu nienormatywnego po drogach publicznych ma charakter indywidualny i wyjątkowy. Organ wydający zezwolenie kategorii VII musi uzyskać zgodę wszystkich zarządców dróg, po których będzie się odbywał przejazd.

Ustalenie trasy przejazdu

Przy ustalaniu trasy przejazdu dla pojazdu nienormatywnego bierze się pod uwagę stan techniczny dróg i mostów oraz bezpieczeństwo ruchu drogowego. Przejazd pojazdu nienormatywnego nie może powodować przekroczenia bezpiecznych poziomów wytrzymałości dróg i mostów.

Istotne są również aktualnie panujące warunki na drodze. Często roboty drogowe lub inne utrudnienia na drodze mogą uniemożliwić przejazd. Ewentualne ograniczenia na drogach wpływają na wydłużenie trasy przejazdu i wymuszają wytyczenie objazdów. Dopiero po dokonaniu wszystkich czynności związanych z uzgodnieniami trasy, organ wydaje zezwolenie w drodze decyzji administracyjnej, uwzględniając w zezwoleniu warunki przejazdu podane przez uzgadniających.

Garść statystyk

Coraz częściej pojawiają się transporty o szerokości w granicach do 7 m. Przykładem mogą być przewożone elementy GDDKiA konstrukcji stadionów (6,10 m), tarcze wiertnicze do drążenia tunelu przy budowie metra (6,50 m), przewozy filtrów, kotłów, konstrukcji stalowych, zbiorników, itp. Realizacja tego typu transportów wymaga wykonania wielu czynności tuż przed przejazdem oraz w trakcie przejazdu, w celu przystosowywania trasy dla potrzeb przejazdu, m.in. takich jak demontaż oznakowania i urządzeń w pasie drogowym.

Co ciekawe co roku GDDKiA notuje także spore wpływy z tytułu wydanych zezwoleń na przejazdy nienormatywne – w 2018 roku było to ponad 16 mln zł.