Wzloty i upadki

Podobnie było także z Ferrari i Williamsem. McLaren po ogromnych sukcesach w drugiej połowie lat osiemdziesiątych i na początku dziewięćdziesiątych niespodziewanie znalazł się w bardzo trudnej sytuacji. Po utracie znakomitych silników Hondy, w 1993 roku używano jednostek napędowych Forda. Ayrton Senna wygrał pięć wyścigów, a McLaren ostatatecznie uplasował się na drugim miejscu wśród konstruktorów.Kolejny sezon z Peugeotem był już niestety dużo gorszy. Ani jednego zwycięstwa. Tylko 42 punkty i czwarta pozycja w klasyfikacji konstruktorów. To miejsce utrzymano przez kolejne dwa lata. Tym razem samochody McLarena napędzały silniki Mercedesa. Niektóre z zespołów na pewno byłyby zadowolone z takich wyników, ale nie McLaren.W roku 1997 było już lepiej. David Coulthard wygrał dwa Grand Prix Australii i Włoch, a Mika Häkkinen był najlepszy w Jerez w Grand Prix Europy. Mimo to w punktacji konstruktów nic się nie zmieniło. McLaren nadal był czwarty.Wyniki tego sezonu były tylko zapowiedzią przed tym, czego dokonał ten brytyjski team w dwóch następnych latach. Dużą zasługę w tych sukcesach miał genialny konstruktor Adrian Newey. Jego samochody wygrywają. Tak było u Franka Williamsa, tak też stało sie u McLarena.Dwukrotnie rok po roku Mika Häkkinen okazał się najlepszym kierowcą Formuły 1. Zespół także w sezonie 1998 odzyskał tytuł w kategorii konstruktorów. W następnym niestety musiał uznać wyższość Ferrari. W minionym roku mimo zaciętej walki aż do końca mistrzostw wszystkie tytuły przypadły włoskiej ekipie. Bieżący sezon być może jest zapowiedzią pewnego kryzysu, jaki rysuje się przed zespołem McLarena. Zbyt często przydarzały się awarie samochodów. Poza tym przegrywały one nie tylko z Ferrari, często szybsze okazywały się także pojazdy teamu Franka Williamsa. David Coulthard usiłował walczyć w pierwszej części sezonu z Michaelem Schumacherem. Niemiec jednak dość szybko zyskał bezpieczną przewagę, zapewniając sobie na długo przed zakończeniem mistrzostw tytuł najlepszego kierowcy Formuły 1. Mika Häkkinen po zupełnie nieudanym początku roku odzyskał lepszą formę, ale było już za późno, aby rywalizować o czołowe miejsca. W tej sytuacji nie dziwi decyzja Fina o przerwie w startach.W zespole McLarena w sezonie 2002 dojdzie do zmiany miejsc. Mika Häkkinen zostanie zastąpiony przez swego 21-letniego rodaka Kimiego Raikkonena, rewelację tegorocznego sezonu Grand Prix (przed nim wziął udział tylko w 23 wyścigach w niższych klasach), który jest aktualnie członkiem teamu Petera Saubera. Dwukrotny mistrz świata nie zamierza jednak całkowi cie wycofać się z Formuły 1, chce po prostu trochę odpocząć od wyścigów. "Ostatnio na życie prywatne pozostawało mi coraz mniej czasu. Doszedłem do takiego momentu, w którym musiałem poprosić zespół o przerwę. Chcę poświecić więcej czasu mojej żonie Erji i synowi Hugo. Zdaję sobie sprawę, że po przerwie będę musiał bardzo pracować, aby powrócić do najwyższej formy. Jestem przekonany, że mi się to uda i to w barwach McLarena. Jeszcze nie jestem gotowy do podjęcia decyzji o przejściu na emeryturę" - tak o swej decyzji mówił Mika.Kierowcą numer jeden w tej sytuacji zostanie David Coulthard. To będzie już jego siódmy sezon w McLarenie.Jedynym zawiedzionym w tym towarzystwie jest Austriak Alexander Wurz. W bieżącym sezonie był kierowcą testowym. Miał nadzieję, że w razie wycofania się Miki Häk kinena otrzyma McLarena także na wyścigi. Niestety, w przyszłym sezonie nadal będzie kierowcą testowym.