Zgodnie z przyjętymi przez rząd założeniami od 2005 powinno nastąpić przyspieszenie w realizacji poprawy infrastruktury dróg ekspresowych. Na 2005 rok przewidziano rozpoczęcie budowy następnych ok. 190 km odcinków dróg ekspresowych, co powinno pozwolić na odpowiednie rozwinięcie frontów robót w dalszych latach. Do końca roku 2013 przewiduje się oddanie do ruchu ciągów nowych dróg ekspresowych o łącznej długości około 1630 km, zapewni uformowanie sieci obejmującej wspólnie z autostradami prawie 70% długości międzynarodowych korytarzy drogowych przebiegających przez Polskę.
O ile w pierwszych latach realizacji strategii budowane będą pojedyncze odcinki dróg ekspresowych zlokalizowane na ważnych drogach i charakteryzujące się wysokim stopniem "dojrzałości" projektu tj. zaawansowaniem prac przygotowawczych to po 2005 roku nacisk położony będzie na łączenie poszczególnych odcinków i obwodnic miast w dłuższe ciągi usprawniające ruch tranzytowy wzdłuż głównych szlaków komunikacyjnych. Pełny efekt "sieciowy" będzie możliwy do uzyskania dopiero po 2013 roku, kiedy to w wyniku równoległej realizacji budowy autostrad i dróg ekspresowych uzyska się sieć dróg bezkolizyjnych o długości około 3500 km pokrywającą większość obszaru kraju.
Przyjęte kryteria lokalizacji budowanych odcinków dróg określają po części harmonogram inwestycji. Zgodnie z założeniami strategicznymi pierwszeństwo uzyskały drogi ekspresowe leżące w międzynarodowych korytarzach drogowych: trasa Via Baltica, droga S-8, S-22 oraz drogi A-1, S-1, S-7, S-8, S-69. W sieci TEN zlokalizowane będą kolejne odcinki dróg ekspresowych S-3, S-5, S-7, S-8 , S-10, S-11, S-12, S-17 i S-22. charakteryzujące się zarówno dużym prognozowanym ruchem jak też szczególnie pilną potrzebą budowy odcinków obwodnicowych miast, m.in. Poznania, Szczecina, Białegostoku i Lublina oraz układ odcinków dróg ekspresowych, który pozwoli na rozprowadzenie ruchu z autostrady A-2 w obszarze Warszawy.