- Strefy zamieszkania wyznaczane bywają w zaskakujących miejscach
- Dla kierowcy znak informujący o wjeździe do strefy zamieszkania oznacza obowiązek ograniczenia prędkości
- W strefie trzeba też ustępować pieszym – bezwzględnie
Strefa zamieszkania kojarzy się – poniekąd słusznie – z obszarem, na którym występuje wzmożony ruch pieszych. Osiedle, spacerujący ludzie, biegające dzieci, rowery, hulajnogi, rolki... Nic dziwnego, że kierowcy nie spodziewają się napotkać znaku informującego o początku strefy zamieszkania na drodze prowadzącej przez las czy też na miejskiej ulicy, gdzie piesi pojawiają się sporadycznie. A jednak – strefy zamieszkania pojawiają się wszędzie.
Dalsza część tekstu pod filmem:
Czemu służy strefa zamieszkania?
Z założenia strefa zamieszkania to takie miejsce, gdzie piesi mogą czuć się całkowicie swobodnie, w ruch samochodowy podlega licznym ograniczeniom. Podstawowe zasady, o których muszę pamiętać kierowcy to:
- maksymalna dozwolona prędkość to 20 km na godz. (dotyczy także rowerzystów)
- zakaz postoju poza wyznaczonymi miejscami
- obowiązek ustępowania pieszym; warto pamiętać, że małe dziecko jadące na rowerze traktowany jest przez przepisy Kodeksu drogowego jak pieszy
- należy ustępować osobom korzystającym z urz∂eń wspomagających ruch
- nie należy spodziewać się przejść dla pieszych w strefie zamieszkania – piesi i tak mają pierwszeństwo
- po zmroku piesi nie muszą korzystać z odblasków
Pieszy "rządzi" w strefie zamieszkania
Z punktu widzenia pieszych w strefie zamieszkania:
- można poruszać się całą szerokością drogi
- małe dzieci mogą przemieszczać się bez opieki osób starszych (poza strefą dzieci w wieku do lat 7 mogą poruszać się tylko pod opieką osoby w wieku co najmniej 10 lat)
- małe dzieci mogą korzystać z hulajnóg elektrycznych
- piesi mają pierwszeństwo przed osobami korzystającymi z urządzeń wspomagających ruch
Gdzie w praktyce wyznaczane są strefy zamieszkania?
Widziałem już strefy zamieszkania w różnych miejscach: na moście dla pieszych i rowerzystów, na drodze prowadzącej wzdłuż Wisły, gdzie nie ma ani jednego domu mieszkalnego, na osiedlowych uliczkach, ostatnio także na drodze prowadzącej przez wieś, gdzie w bezpośrednim sąsiedztwie drogi jest tylko jeden dom – i jeszcze kilka w pewnym oddaleniu.
Okazuje się, że miejscowa ludność ma w zwyczaju zbieranie się przy drodze w celach towarzyskich. Jedni rozmawiają, inni coś piją, zdarza się, że niektórzy po prostu siedzą pośrodku. Choć na pierwszy rzut oka wyznaczenie w tym miejscu strefy zamieszkania jest sporym nadużyciem, to jednak zarządca drogi doszedł do wniosku, że w ten sposób będzie chronił okolicznych mieszkańców, którzy zachowują się w nie rozsądny sposób.
Od chwili wyznaczenia na tym obszarze strefy zamieszkania kierowcy mają obowiązek na całej długości drogi przecinającej strefę zwolnić do 20 km na godz., a jakakolwiek kolizja z pieszym będzie kolizją z winy kierowcy.
Opuszczasz strefę zamieszkania? No to uważaj
Wyjeżdżając ze strefy zamieszkania, włączamy się do ruchu. Oznacza to, że wyjeżdżając ze strefy, trzeba ustąpić pierwszeństwa wszystkim uczestnikom ruchu poruszającym się po drodze.
Kierujący pojazdem, włączając się do ruchu, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz ustąpić pierwszeństwa innemu pojazdowi lub uczestnikowi ruchu.
