Daimler ściśle współpracował ze zdolnym konstruktorem Wilhelmem Maybachem. Obaj swoje zdolności skoncentrowali na opracowaniu silnika, w 1886 r. udoskonalili go i wbudowali do czterokołowego powozu konnego.
W 1889 r. powstał specjalnie opracowany pojazd „Stalhradwagen”, czyli „stalowy pojazd” mający podwozie wykonane z rurek stalowych i silnik 2-cylindrowy widlasty o pojemności skokowej 566 cm3, mocy 1,1 kW (1,5 KM). „Stalowy pojazd” wzbudzał mniejsze zainteresowanie niż silnik, na którego licencję kupiło wiele firm.
W 1890 r. zmieniono nazwę firmy na Daimler Motoren Gesellschaft i na nowych terenach w Cannstatt rozpoczęto, jak na tamte czasy, seryjną produkcję pojazdów. Wśród nich powstał model Phoenix, pierwszy marki Daimler z silnikiem umieszczonym w części przedniej pojazdu. Od 1898 r. pojazdy te wyposażano w pneumatyczne ogumienie, a także otrzymywały oprócz 2-cylindrowych, także 4-cylindrowe silniki o zróżnicowanej mocy, nawet 17 kW (23 KM).
Samochody Phoenix w 1901 r. otrzymały nazwę Mercedes, od imienia 11-letniej córki Emila Jedlinka, austriackiego (czeskiego pochodzenia) biznesmena, mieszkańca Nicei, handlującego samochodami Daimlera.
Gottlieb Daimler zmarł w 1900 r., a samochody o nazwie Mercedes, konstrukcji Wilhelma Maybacha, osiągały sukcesy sportowe. Nazwę Mercedes zarejestrowano w 1902 r. i była ona chroniona prawem. Firmę prowadzili dalej syn Gottlieba Daimlera – Paul wraz z Wilhelmem Maybachem.
W 1926 r. firma założona przez Daimlera połączona została z firmą Karla Benza, który równolegle prowadził prace nad silnikiem – powstała marka Mercedes-Benz, często wymieniana jako Daimler-Benz AG.
