- Prototypy Skoda Spider B5 i Skoda Spider II należały do najszybszych i najbardziej egzotycznych samochodów na czechosłowackich trasach wyścigowych w drugiej połowie lat 70. ubiegłego wieku
- Zainstalowany prototypowy silnik z serii S 720 OHC generował moc 180 KM
- Skoda Spider II była pierwszym samochodem w historii, który pokonał słynny rajd górski Ecce Homo w Šternberku w czasie krótszym niż cztery minuty
Nie licząc charakterystycznego aluminiowego nadwozia, w konstrukcji Skody Spider B5 projektanci wykorzystali głównie zmodyfikowane części z seryjnego modelu Skoda 110 L. Czterocylindrowy silnik OHC był prototypową jednostką ze Skody 720 i uzyskiwał moc 150 KM. Jego podstawowa wersja przewidziana była dla nowych, cywilnych modeli czechosłowackiego producenta. W modelu Spider B5 silnik umieszczony był przed tylną osią.
Tylko jeden z tych wyścigowych samochodów został wyprodukowany. Auto miało kompaktowe rozmiary: długość 3650 mm, szerokość 1700 mm i wysokość 850 mm. Nadwozie oraz silnik były sukcesywnie optymalizowane. Pierwotna pojemność silnika z serii S 720 OHC wzrosła z 1.5 do 1.6, by na koniec osiągnąć pojemność 1.8. W ostatnim sezonie w 1975 r. pojawiła się także 2-litrowa jednostka, która w zależności od zastosowanego przełożenia pozwalała uzyskać prędkość maksymalną 220 km/h.
W swoim wyścigowym samochodzie projektanci początkowo umieścili 5-biegową przekładnię z Tatry 603, ale wkrótce zastąpili ją skrzynią biegów opracowaną przez Skodę. Nie licząc kolumny kierownicy, również układ kierowniczy był identyczny jak w modelu seryjnym. Na potrzeby wyścigowego auta zmodyfikowano natomiast standardowe hamulce (z przodu znalazły się hamulce tarczowe). Ponadto w konstrukcji osi przedniej zastosowano podwójne wahacze, z tyłu wahacze wzdłużne - elementy te bazowały na standardowych komponentach ze Skody 110. Jedynie sprężyny śrubowe i amortyzatory zostały przystosowane do pojazdu o masie zaledwie 630 kg. Auto poruszało się na 13-calowych obręczach z aluminium, na których zamontowano wyścigowe opony Dunlop.
Samochód prowadził się w nieco nieprzewidywalny sposób, dlatego też Spider B5 zdobył przydomek „Skokan”, co po czesku oznacza „skoczek”. Regularny kierowca Jaroslav Bobek wywodził się ze słynnej dynastii w sportach motorowych; jego starszy brat Vaclav z powodzeniem ścigał się samochodami Skoda od końca lat 40. ubiegłego wieku, natomiast jego syn Vaclav Bobek Jr. za kierownicą modelu Spider B5 (który ostatecznie trafił do muzeum jako eksponat) konkurował w czechosłowackich wyścigach górskich w 1975 i 1976 r. W tym okresie Jaroslav Bobek przeszedł na nowocześniejszy model Spider II Typ 733, w którym znalazł się 2-litrowy silnik. Kierowca zwyciężył w wielu krajowych i zagranicznych wyścigach i w latach 1972 oraz 1974 zdobył mistrzowskie tytuły.
Skoda Spider II zadebiutowała w połowie sezonu w 1975 r. Konstruktorzy auta musieli przebudować nadwozie, bo to pierwotnie zostało opracowane zgodnie z przepisami technicznymi dla aut z silnikami o pojemności do 2000 cm3 startujących w Europejskich Mistrzostwach Samochodów Sportowych. Aby osiągnąć założony cel, na pomoc wezwano m.in. ekspertów od aerodynamiki, którzy na co dzień związani byli z branżą lotniczą. W przeciwieństwie do poprzednika, modelu Spider B5, który bazował na zmodyfikowanej standardowej płycie podłogowej, Spider II opierał się na samonośnej konstrukcji z przodu. W aucie zastosowano spawaną punktowo cienką blachę stalową, a wykonana w ten sposób kratownicowa konstrukcja podtrzymywała duży silnik.
W aluminiowym silniku z serii 720 Skody stosowano rozrząd OHC lub DOHC oraz suchą miskę olejową, a uzyskiwana moc sięgała 180 KM. Z importu pochodziła przekładnia FT200, hamulce Girling oraz amortyzatory Koni. Zastosowane z przodu zawieszenie z podwójnymi wahaczami i układ wielowahaczowy z tyłu było potwierdzeniem ówczesnej zaawansowanej techniki wykorzystywanej w europejskich samochodach wyścigowych. Samochód wyposażony był w 13-calowe koła, a dostawcą opon był Goodyear. Przy masie własnej 585 kg Spider II, w zależności od zastosowanego przełożenia, osiągał prędkość maksymalną od 200 do 240 km/h i przyspieszał od 0 do 100 km/h w zaledwie 4 sekundy.
Dalsza część tekstu pod materiałem wideo
Jaroslav Bobek wystartował na tym prototypie w kilku wyścigach w sezonie 1975, w tym na słynnym rajdzie górskim Ecce Homo w Šternberku koło Ołomuńca. To właśnie tam jako pierwszy uzyskał czas poniżej czterech minut. Spider II znalazł się również w czołówce innych wyścigów i odniósł kilka zwycięstw.
Kariera najszybszego samochodu Skody wszech czasów zakończyła się nietypowym wypadkiem, do jakiego doszło podczas rajdu górskiego w Hlásná Třebáň. Zwycięzca Jaroslav Bobek już po przekroczeniu linii mety zderzył się z innym samochodem, który z niewiadomych powodów w strefie, gdzie wjeżdżały biorące udział w zawodach pojazdy. Kierowca nie odniósł żadnych ran, ale samonośny szkielet został na tyle mocno uszkodzony, że już nie próbowano go naprawiać.
Skoda Spider B5 obecnie jest jednym z najcenniejszych eksponatów w Muzeum Skody. Drugi z samochodów wyścigowych, Spider II, aktualnie przechodzi gruntowną renowację.