Wcześniej Skoda również produkowała luksusowe, prestiżowe modele, np. 25/100 na licencji Hispano-Suiza czy samodzielnie opracowaną limuzynę 860 z 8-cylindrowym silnikiem.
Jednak Superb był nowocześniejszy od poprzedników, poza tym miał seryjne bogate wyposażenie i był od nich znacznie tańszy (kosztował 61 900 koron, podczas gdy model 860 – aż 127 tysięcy koron).
Superb oferoany był jako 6-osobowa limuzyna, 2- lub 4-drzwiowy sedan, a także w wersji kabriolet i sanitarka.
Pod maską pracował rzędowy 6-cylindrowy silnik (lub wodlasty8-cylindrowy) o pojemności 2,5 litra lub 4 litry. Moc – 55 KM dla jednostki 6-cylindrowej i 96 KM dla „ósemki".
Auto w zależności od rodzaju nadwozia miało 5,5 lub 5,7 metra długości. Rozstaw osi wynosił 3,3 lub 3,4 metra. Waga auta – od 1600 do 2200 kg.
W 1936 roku Skoda zaprezentowała Superba II – z silnikiem o zwiększonej do 2,7 litra pojemności (moc 60 KM).
Kolejne wersje pojawiały się w latach 1937 i 1938. Produkcja Superba trwała do 1941 roku.
Po II wojnie światowej Skoda wróciła do przedwojennego modelu – pierwsze egzemplarze pojawiły się w roku 1947, a produkcja trwała do 1949 roku.
W sumie od 1934 do 1949 r. powstało ok. 930 Superbów w różnych odmianach nadwoziowych. Budowano też wersje wojskowe, ale ile ich powstało – nie wiadomo.
Do nazwy Superb Skoda wróciła w 2001 roku – zaprezentowała wówczas limuzynę o tej nazwie. Auto było duże, ale prestiżu nie zdobyło, gdyż za bardzo przypominało popularną Octavię.
Dane techniczne samochodu SKODA 640 Superb, 1934-36 (Superb 4000, 1939-41)
Silnik: rzędowy, sześciocylindrowy, (widlasty, ośmiocylindrowy), rozrząd dolnozaworowy SV (górnozaworowy OHV), wał korbowy podparty w ośmiu (w pięciu) punktach, chłodzony cieczą, chłodnica naporowa umieszczona z przodu pojazdu, umieszczony wzdłużnie z przodu, napęd kół tylnych.
Średnica cylindra: 72 mm (84 mm),
Skok tłoka: 102 mm (90 mm), objętość skokowa 2492 ccm (3990 ccm).
Zasilanie:gaźnik Solex (alternatywnie Zenith).
Moc maksymalna: 55 KM przy 3500 obr./min (96 KM przy 3500 obr./min).
Instalacja elektryczna: o napięciu 12 V, prądnica Scintilla (alternatywnie Bosch).
Układ smarowania: ciśnieniowy.
Skrzynia biegów: czterostopniowa, mechaniczna, synchronizacja 3. i 4. przełożenia (trójstopniowa z nadbiegiem).
Układ hamulcowy: na wszystkich kołach bębnowe, jednoobwodowe.
Nadwozie: konstrukcji mieszanej, drewniany szkielet, panele poszycia stalowe, różne wykonania: sedan, limuzyna, kabriolet, sanitarka (wyłącznie limuzyna).
Wymiary nadwozia: długość 5500 mm, szerokość 1700 mm, wysokość 1700 mm, rozstaw osi 3300 mm (długość 5700 mm, szerokość 1800 mm, wysokość 1750 mm, rozstaw osi 3400 mm).
Masa własna: 1600-2200 kg (2180 kg). Podwozie: rurowa rama nośna rozwidlona z przodu pod silnik, z poprzeczkami nośnymi nadwozia.
Zawieszenie: przednie – podwójne wahacze trójkątne, resor poprzeczny, tylne – półosie pędne wahliwe, dwa resory.
Ogumienie: 5,50x18, następnie 6,00x18 oraz 6,50x16 (7,50x16).
Prędkość maksymalna: 110 km/h (do 135 km/h).
Średnie zużycie paliwa: 14 do 17 l/100 km (20 do 24 l/100 km).
Liczba zbudowanych egzemplarzy: wszystkich odmian modelu Superb z lat 1934-49 – około 930 sztuk (bez odmian wojskowych).