Górny wałek rozrządu i pięć podpór wału robiły różnicę – w porównaniu z jednostką naszego Dużego Fiata silniki Łady były dynamiczniejsze, ładniej brzmiały, lepiej wypadały też pod względem żywotności, a w czasach powszechnych niedoborów części był to argument nie do podważenia.
Oczywiście, różnic między polskim a rosyjskim autem, a w zasadzie grupą aut (Łady 1500 i 1500s różnią się od siebie m.in. silnikiem), jest więcej. Radziecki WAZ 2103 na rynkach eksportowych nosił nazwę Łada 1500. W jego ojczyźnie popularnie nazywano go „trioszka” (czyli trójka). Model miał zastąpić WAZ-a 2101, produkowanego od 1970 r., a zbudowanego na licencji Fiata 124.
„Trójka” wprowadziła nową jakość, również pod względem samego wykonania auta. Produkcja ruszyła pod koniec 1972 roku, ale początkowo samochód miał np. deskę rozdzielczą z 2101. Seryjne wytwarzanie modelu 2103 rozpoczęło się na początku 1973 roku, a wersji 2106 (Łada 1600) – pod koniec 1975 roku. Co ciekawe, auto było produkowane także z innymi, mniejszymi silnikami.
Do Polski trafiały np. samochody o oznaczeniu 1500s, z motorem 1.5, podczas gdy do Czechosłowacji eksportowano auta z silnikiem 1.6. Najważniejszymi różnicami w wyglądzie tych modeli są inny grill oraz obudowa przednich lamp – w 2106 podwójne klosze umieszczono we wspólnej plastikowej obudowie. Na przednich błotnikach kierunkowskazy zostały obniżone i znajdują się w jednej linii z ozdobnymi chromowanymi listwami, na których drugim końcu umieszczono podłużne odblaski.
Wiele subtelnych różnic widać we wnętrzach obu modeli. Deska rozdzielcza jest taka sama, różni je natomiast struktura materiału, z którego ją wykonano. Ta w „szóstkach” ma drobniejszą fakturę, w „trójkach” – grubszą. Podobnie podsufitka i okładziny słupków są takie same, a struktura materiału – różna. We wnętrzu 2103 montowano więcej ozdobnych detali: ramka wokół maskownicy głośniczka, popielniczka czy panel sterowania nawiewem otrzymały chromowane ramki, podczas gdy w 2106 były czarne.
Niezależnie jednak od tego, którą wersją Łady się jeździło, jedno było niezmienne – typowa dla Fiatów z tamtego okresu pozycja za kierownicą. Rosjanie śmiali się, że to auto dla goryli, bo idealny kierowca musiał mieć tu krótkie nogi i długaśne ręce. Produkcja WAZ-a 2103 skończyła się w 1984 roku.
Model 2106 był produkowany w Togliatti do 2001 roku, a do 2006 roku – m.in. w ukraińskich zakładach Anto-Rus. Tylko w mateczniku Łady, w Togliatti, wyprodukowano ponad 4 mln WAZ-ów 2106 i pochodnych.
Ile to może kosztować
Ład 2103 czy 2106 nie było u nas zbyt wiele, dlatego znalezienie przyzwoitego egzemplarza nie będzie łatwe. Wiele jest tzw. kundli, np. 2103 z elementami 2106. Za jeżdżący samochód trzeba zapłacić przynajmniej 2000-3000 zł. Dobrymi miejscami do poszukiwań ładnej Łady są Czechy, Słowacja i Węgry – tam tych samochodów trafiało znacznie więcej i za kilka tysięcy złotych można znaleźć naprawdę ładne auto.
Nasza opinia
Łada 1500 to całkiem ciekawe auto. Gdyby tylko miała wspomaganie kierownicy, mogłaby być bezproblemowo użytkowana na co dzień. Jest całkiem praktyczna i wygodna, a części zamienne są dostępne i tanie, tyle że problemem jest niestety bardzo niska ich jakość.
Górny wałek rozrządu i pięć podpór wału robiły różnicę – w porównaniu z jednostką naszego Dużego Fiata silniki Łady były dynamiczniejsze, ładniej brzmiały, lepiej wypadały też pod względem żywotności, a w czasach powszechnych niedoborów części był to argument nie do podważenia.
Oczywiście, różnic między polskim a rosyjskim autem, a w zasadzie grupą aut (Łady 1500 i 1500s różnią się od siebie m.in. silnikiem), jest więcej.
Radziecki WAZ 2103 na rynkach eksportowych nosił nazwę Łada 1500. W jego ojczyźnie popularnie nazywano go „trioszka” (czyli trójka). Model miał zastąpić WAZ-a 2101, produkowanego od 1970 r., a zbudowanego na licencji Fiata 124.
W stosunku do Fiata 125p z tego samego okresu wnętrze Łady było nowocześniejsze.
Twardy plastik, mimo że nawet nieźle wygląda, potrafi niestety pękać.
Welurowe obicia foteli w latach 70. były prawdziwym luksusem.
Pasażerowie z tyłu mieli do dyspozycji podłokietnik.
Silnik Łady jest znacznie nowocześniejszy od motorów stosowanych w Polskich Fiatach.
Łady z lat 70. mają więcej chromowanych elementów i są po prostu lepiej wykonane od tych późniejszych.
Produkcja WAZ-a 2103 skończyła się w 1984 roku. Model 2106 był produkowany w Togliatti do 2001 roku, a do 2006 roku – m.in. w ukraińskich zakładach Anto-Rus. Tylko w mateczniku Łady, w Togliatti, wyprodukowano ponad 4 mln WAZ-ów 2106 i pochodnych.
Ład 2103 czy 2106 nie było u nas zbyt wiele, dlatego znalezienie przyzwoitego egzemplarza nie będzie łatwe. Wiele jest tzw. kundli, np. 2103 z elementami 2106. Za jeżdżący samochód trzeba zapłacić przynajmniej 2000-3000 zł. Dobrymi miejscami do poszukiwań ładnej Łady są Czechy, Słowacja i Węgry – tam tych samochodów trafiało znacznie więcej i za kilka tysięcy złotych można znaleźć naprawdę ładne auto.