Rzeczywistość okazała się mniej optymistyczna. Winne tej sytuacji były przede wszystkim słabe silniki. Ale wreszcie kultowe auto otrzymało dynamicznego diesla Mercedesa. Nadwozie/jakość. Czy nam się podoba, czy też nie, jedno jest pewne: PT ma w sobie więcej charakteru niż jakiekolwiek inne tak zwane auto kultowe - niestety, we wnętrzu nie dotrzymuje obietnic, które daje na zewnątrz. Przedział pasażerski sprawia wrażenie trochę bezdusznego. Za to nie można narzekać na ilość miejsca wewnątrz. Dający się powiększyć bagażnik wystarczy na wiele skoków na banki. Raz, dwa i z 521 litrów urasta do 2150 litrów objętości. Układ napędowy/osiągi. 2,2-litrowy diesel z wtryskiem bezpośrednim typu Common Rail przekonuje na całej linii, zachwyca przede wszystkim podczas dalekich podróży. Pracuje przyjemnie spokojnie, równomiernie dostarczając swojej mocy. Jednak czterozaworowiec potrafi też inne rzeczy, ma coś dla "młodych niepokornych". 121 KM i moment obrotowy o wartości 300 Nm już przy 1600 obr./min wystarczają do sportowych sprintów i niepohamowanych zrywów. Tym jednostka 2.2 CRD zdecydowanie różni się od swoich benzynowych braci. Doskonałe wrażenie zakłóca jedynie w ruchu miejskim głośno pracujące turbo. Wprawdzie prędkość maksymalną 183 km/h (dane fabryczne) gangsterski van osiąga tylko z górki i z wiatrem, jednak umożliwia całkiem żwawą ucieczkę. Układ jezdny/komfort. Nawet szybkie pokonywanie ostrych zakrętów nie sprawia problemu. Sztywne zawieszenie pewnie utrzymuje auto na obranym torze jazdy. Hamulce mogłyby być jednak bardziej skuteczne. Bezpieczeństwo/koszty. Wyposażenie bogate. Bezpieczeństwo zapewnia ABS z EBD, kontrola trakcji oraz cztery poduszki powietrzne. Nie zapomniano też o wygodzie pasażerów. Podgrzewane przednie siedzenia, elektrycznie sterowane szyby to standard wersji Limited. Trochę rozczarowuje klimatyzacja, dostępna jedynie ze sterowaniem manualnym.Ocena: 4
Serce dla Chryslera
Przed dwoma laty, w czasie debiutu, PT Cruiser był bardzo pewny siebie. Spodziewano się wówczas lawiny zamówień.
