- Obsługa auta dostawczego nie kosztuje znacząco więcej niż osobówki, nietrudno o części zamienne.
- Najłatwiej o modele dostawcze, pikapy, mimo że przed laty były całkiem popularne, to niewielka (i droga) część rynku. Quady UTV to nieliczne propozycje dla… nielicznych.
- W roli pracownika najlepiej sprawdzają się uniwersalne blaszaki, ale jeśli potrzebujecie specjalistycznej zabudowy, to też można takie znaleźć.
Dostawczaki opanowały i wieś! Nie ma w tym twierdzeniu ani trochę przesady, a wynika to z praktycznych potrzeb w gospodarstwie rolnym. Pojechać po nawozy, opony do ciągnika czy wreszcie zawieźć warzywa do punktu skupu lub na bazar? Z takimi potrzebami najlepiej rozprawi się klasyczny samochód dostawczy! Kolejne zalety to szeroka paleta wersji takich aut, która pozwala dopasować się do realnych potrzeb danego gospodarstwa – od małych aut (typu Renault Kangoo), przez średniej wielkości (jak Volkswagen Transporter), po duże (reprezentowane tu przez Renault Mastera).
Dodajmy, że niemal każdy model można jeszcze wyszukać w odpowiedniej wersji nadwoziowej (różne rozstawy osi, wysokości dachu itp.). Kolejna zaleta: rozsądne koszty zakupu oraz użytkowania. Nawet mając 20-30 tys. zł, można myśleć o zadbanym (fakt, że kilkunastoletnim) busie. Awaryjność? Da się nad nią zapanować, a nawet gdy coś się popsuje, to rolnicy raczej nie pokonują długich tras, lecz jeżdżą "wkoło komina".
Na jakie auto postawić? Kiedyś królowały Volkswageny, ale teraz nie dość, że są drogie, to do tego wcale nie okazują się takie trwałe (czasy T4 już minęły, to "zabytki"). Lwią część rynku zgarnia Renault, ale warto przyjrzeć się też rodzinie Fiat Ducato/Peugeot Boxer/Citroën Jumper, do lubianych modeli zaliczymy również Mercedesy Sprintery czy VW "LT-ki" (zmienione w 2006 r. przez Craftery).
Jeśli nie dostawczak, to co? W pracy przydać się może pikap z napędem 4x4 – można nim dowieźć np. paliwo do ciągnika pracującego w polu, łatwa (a nawet przyjemna) będzie też "objazdówka" kontrolna po polach. Jednak skrzynia jest zdecydowanie za mała na przeciętne potrzeby rolnika. Poza tym odstraszają ceny. Niezbyt duża oferta sprawia, że nawet za nastoletnie egzemplarze trzeba płacić po 50 tys. zł. Czy warto? Taki pojazd kusi, jednak nie jest zazwyczaj rozwiązaniem "pierwszej potrzeby".
Ciekawym pomysłem może być też pojazd elektryczny. W gospodarstwach rolnych zazwyczaj przewidziano spory przydział mocy, dzięki czemu nie ma problemów z ładowaniem takiego auta, zwłaszcza, że przebiegi są raczej niezbyt duże. Obszerne dachy (np. na stodole) pozwalają zainstalować panele imponującej mocy. Oczywiście, istotnym kłopotem może być wybór i cena auta – starsze mają kiepskie parametry, jest ich mało (w kategorii dostawczaków to głównie… Renault Kangoo), nowsze to już spory wydatek.
A użytkowe quady, takie jak John Deere Gator, Yamaha Rhino czy Inca Truck? To kolejny pojazd z kategorii "fajnie mieć, ale niekoniecznie". Z pewnością może się przydać, ale i tu problemem jest ograniczona podaż (właściwie tylko pojedyncze egzemplarze różnych modeli). A na dłuższe wyjazdy już się takie pojazdy nie nadają.
Renault Master (1997-2010), z 2008 r. za 25 500 zł
Już nie VW Transporter, lecz Renault Master jest największym przyjacielem polskiego przedsiębiorcy czy też rolnika. Model zaskarbił sobie uznanie za rozsądne ceny zakupu i eksploatacji, szeroką paletą wersji oraz przyjaznością na co dzień (wygodna kabina, przyjemna jazda). Można wybierać spośród furgonów, podwozi z zabudową kontenerową lub skrzyniową.
Na rynku wtórnym nie brakuje wywrotek czy też aut zabudowanych na różne sposoby. Najchętniej wybierane furgony (dobre zabezpieczenie towaru przed deszczem czy też złodziejami) oferują od 8 do 13,9 m3 pojemności oraz ładowność od 985 do ponad 1600 kg (dane dla wersji z 2008 r.). Jednym z popularniejszych silników jest 2.5 dCi (100, 120 lub 150 KM). Zaletą auta jest też dobre dostrojenie podwozia, pozwalające na stosunkowo szybką jazdę). Mastera II produkowano od 1997 r., zaś w 2003 r. przeszedł modernizację (wygląd jak na zdjęciu). Do problemów zaliczymy podatność na korozję (późniejsze egzemplarze rdzewieją nawet stosunkowo bardziej!). W dieslach problemy sprawia np. demontaż wtryskiwaczy (skorodowane i zapieczone) i wycieki oleju, zużywają się łożyska w skrzyniach biegów czy zaciski tylnych hamulców.
VW TRANSPORTER T5 (2003-15), z 2010 r. za 32 500 zł
Transporter to ciągle marzenie wielu kierowców, ale wersja T5 nie ma już takiej charyzmy, jak T4. T5 zadebiutował w 2003 r., po sześciu latach przeszedł obszerny lifting, wraz z kolejną modyfikacją (2015 r.) otrzymał nazwę "T6", chociaż nie była to nowa generacja. Podobać się może wygodna jazda, co zawdzięczamy niezależnemu zawieszeniu wszystkich kół. Szeroka paleta silników – od 84-konnych diesli 1.9 po 235-konne benzynowe 3.2 (duże zmiany wyglądu oraz gamy jednostek napędowych w 2009 r.).
Łatwo o samochód z napędem 4x4 lub z dwusprzęgłową skrzynią. Tyle zalet, teraz problemy. Auto nie jest tanie, szybko okazało się, że wzorem niezawodności też nie jest. Szczególnie auta z początkowych lat zaskakiwały niską trwałością zawieszenia, ukręcały się półosie, "padały" turbiny. Nowsze też nie są bez wad, na szczęście silnik 2.0 TDI zna połowa mechaników w tym kraju. Kosztów na pewno przysporzą skrzynie DSG.
Toyota Hilux (2005-15), z 2009 r. za 51 000 zł
Świetny do patrolowania pól, można też łatwo dowieźć narzędzia do pracującego w polu ciągnika. Ale trzeba za to słono zapłacić (problemem jest też bardzo niska podaż – z lat 2008-11 dostępnych jest w ogłoszeniach jedynie kilka egzemplarzy), zaś przydatność w wielu kategoriach jest niższa, niżbyśmy się spodziewali (nieduża odkryta paka). Wzmocniony turbodiesel 2.5 (120 KM) zapewnia płynną jazdę, początkowo stosowano "osiołka" 102 KM. Uważać trzeba na wersje 2WD (zakopią się przy byle okazji) i na korozję podwozia i ramy, usterki diesla w zakresie typowym dla takich silników. We wnętrzu proste tworzywa, ale całość bardzo czytelna i łatwa w obsłudze.
Renault Kangoo Z.E. (2011-21), z 2012 r. za 37 000 zł
Wiele urządzeń na wsi wymaga prądu o dużej mocy, więc w gospodarstwie go nie brakuje – może więc auto na prąd? Wybór jest mizerny, ale można kupić np. Kangoo. Pierwsze wersje miały mały akumulator 22 kWh (realny zasięg ok. 100 km), który nie był sprzedawany, tylko wynajmowany – trzeba się upewnić, że bateria znajduje się w pojeździe wystawionym do sprzedaży. Dopiero od 2017 r. montowany jest akumulator 33 kWh. Kłopotem może być rzadkość pojazdu i trudność w znalezieniu elektryka, który upora się z ewentualnymi problemami.
Inca Truck (UTV), z 2010 r. za 18 000 zł
Inca? Co to w ogóle jest? Odpowiadamy: jedna z różnych wersji quadów użytkowych, oczywiście, chińskiej produkcji. Wzorem dla większości z nich była Yamaha Rhino. Problemem jest ograniczona podaż – żaden z modeli nie występuje w szerokiej ofercie, trzeba brać to, co aktualnie jest wystawiane. Czy taki pojazd przyda się w gospodarstwie? Naszym zdaniem na pewno (choćby po to, by dojechać na pole, świetne zdolności offroadowe), choć nie jest produktem pierwszej potrzeby.
Rozwiązania poszczególnych modeli są do siebie podobne, ale w szczegółach mogą się różnić, np. Inca 500 ma prosty silnik z gaźnikiem i 2 zaworami, zaś Inca 700 – bardziej rozwinięty, z 5 zaworami i wtryskiem. Awarie? Od drobnych elektrycznych po usterki silnika i korozję. Jak się znajdą części, to naprawa nie powinna być ani droga, ani skomplikowana. Wnętrze można umyć wodą. Skrzynia ma długość/szerokość 92/112 cm.
Podsumowanie
Czytaj więcej o RENAULT KANGOOWybór nie jest trudny – w większości przypadków najlepszy będzie klasyczny blaszak. Pokazujemy Renault Mastera, ale to oczywiście niejedyny wybór, choć realnie na rynku liczy się tylko kilka marek. Mniejszy segment reprezentuje Transporter. Elektryczne vany to ciągle pieśń przyszłości, chyba że ktoś chce wyjść przed szereg. Pikap na pewno sprawdzi się w różnych sytuacjach terenowych, ale podaż jest niska a ceny wysokie. UTV może być pomocne, ale czy jest to konieczny wydatek?