Prezentacja Forda Ka pierwszej generacji w roku 1996 odbiła się szerokim echem w świecie motoryzacyjnym i nie można się temu dziwić. Podczas gdy w tamtym czasie na rynku dominowało kwadratowe Cinquecento i uśmiechnięte Twingo, mały Ford - posiadający karoserię w kształcie łezki wykończoną ostrymi liniami - wyróżniał się z tłumu. Premiera Ka była ważna dla świata motoryzacji z jeszcze jednego powodu. Stała się bowiem zapowiedzią odważnej, świeżej i nowoczesnej tendencji stylistycznej o nazwie New Edge Design. Niezaprzeczalny urok sprawił, że pękaty hatchback rozkochał w sobie płeć piękną i osiągnął duży sukces. W sumie Ford sprzedał prawie półtora miliona egzemplarzy Ka.
W małej karoserii ukrywa się małe wnętrze. O ile pasażerowie przednich foteli mają naprawdę przyzwoitą ilość przestrzeni, o tyle tylna kanapa najlepiej gdyby była traktowana w charakterze schowka. Bagażnik? Kufer mieści od 186 do 724 litrów. Wynik maksymalny i wynik minimalny są raczej mizerne. Niewątpliwym plusem Forda jest wygląd deski rozdzielczej. Nie dość, że prezentuje się ona atrakcyjnie, to jeszcze została uzupełniona efektownym zegarkiem analogowym z białą tarczą. Szkoda tylko, że plastiki są niskiej jakości. Kabina Ka nie jest praktyczna, jednak w zamian urzeka ergonomią. Wszystkie przyciski i przełączniki są dokładnie tam, gdzie być powinny.
To w Ka zrozumie nawet facet!
Być może faceci nie rozumieją stylistyki Forda i uważają, że wnętrze jest zbyt ciasne, jednak nawet oni docenią charakterystykę zawieszenia. Resorowanie ma sztywne nastawy, przez co kierowca może się cieszyć imponującą trakcją.
Dodatkowo układ kierowniczy jest precyzyjny, a to sprawia, że nawet w ostrym zakręcie naprawdę ciężko wyprowadzić z równowagi małego hatchbacka. Tylna belka skrętna jest praktycznie bezobsługowa. Z czasem wymiany wymagają wyłącznie łożyska kół. W kolumnach McPhersona z przodu dosyć szybko zużywają się łączniki stabilizatora i tuleje wahaczy.
Na rynku wtórnym zdecydowanie dominują Ka napędzane 8-zaworową, 60-konną wersją silnika 1,3. Przestarzałej jednostce napędowej z jednej strony brakuje krzepy, a z drugiej nie narzeka ona na brak apetytu. Ford waży nieco ponad 800 kilogramów. Mimo to na osiągnięcie pierwszej setki kierowca musi zaczekać aż 15,4 sekundy.
Spalanie w mieście wynosi nawet 9 litrów. Na szczęście przy dbałości o regulację luzu zaworowego i wymiany eksploatacyjne motor okazuje się trwały. Sporadyczne awarie dotyczą głównie osprzętu, w tym zaworu wolnych obrotów, cewek zapłonowych, silnika krokowego biegu jałowego, nieszczelności obudowy termostatu lub wycieków oleju. Napęd rozrządu jest realizowany za pomocą bezobsługowego łańcucha.
Dużo rzadziej spotyka się modele napędzane nowocześniejszą wersją benzyniaka 1,3 o mocy 70 KM. W jego przypadku sprint do setki trwa 14,1 sekundy, a zapotrzebowanie na paliwo w mieście nie powinno przekroczyć 8,5 litra. Poprawiając osiągi, Ford na szczęście nie zapomniał o jakości. W efekcie zmodernizowany motor nadal nie miewa poważnych awarii. Co może się popsuć? W trakcie eksploatacji wymiany wymagają najczęściej cewki zapłonowe, potencjometr przepustnicy lub silnik krokowy biegu jałowego.
Ciężko znaleźć Ka bez korozji
Ford Ka jest konstrukcją dosyć trwałą. Dolegliwości pojawiające się wraz z wiekiem na ogół mają charakter drobiazgów i za sprawą szerokiej oferty zamienników są tanie w usunięciu. Podstawowym zmartwieniem dla właścicieli jest korozja. Rdza pojawia się na rantach drzwi, masce, progach, w okolicy wlewu paliwa i uszczelek szyb. Ponieważ naprawy blacharsko-lakiernicze są drogie, przed zakupem koniecznie należy sprawdzić oglądany egzemplarz pod kątem występowania korozji. Dodatkowo po dokonaniu transakcji najlepiej zainwestować w zabezpieczenie antykorozyjne.
Najstarsze egzemplarze Ka mają już 18 lat. Spora część charakterystycznych awarii będzie zatem wynikać z wieku i wyeksploatowania. W najgorszym scenariuszu kierowca zostanie zmuszony do wykonania naprawy mechanizmu wybierania biegów, regeneracji przekładni kierowniczej lub wymiany przegubów. Szczególnie kosztowne okażą się dwie pierwsze procedury. Bardziej drażniącym, niż zasadniczym problemem są usterki układu elektrycznego. Zawieść może centralny zamek i elektryka szyb (jeżeli dany egzemplarz ma te opcje), a ponadto pojawiają się zwarcia w instalacji elektrycznej. Ford będzie nagminnie palił żarówki świateł mijania.
Ford za tysiąc złotych: tych ofert lepiej unikać
To, że Ka był prawdziwym hitem widać nie tylko po statystykach sprzedaży. Wystarczy spojrzeć na szeroką ofertę modeli używanych. Liczba ogłoszeń jest ogromna, a wybór naprawdę bogaty. Ceny pierwszych egzemplarzy małego Forda zaczynają się od niespełna tysiąca złotych. Za tę sumę niestety ciężko znaleźć auto, które będzie godne uwagi. Aby kupić egzemplarz zadbany, najlepiej przygotować kwotę trzy- lub czterokrotnie wyższą. Najdroższe modele kosztują obecnie nieco ponad 10 tysięcy.
Duża liczba Fordów z rynku wtórnego to wersje podstawowe. A to oznacza, że poza poduszką powietrzną kierowcy i immobiliserem auto nie ma nic. Na szczęście wśród ogłoszeń nie brakuje również egzemplarzy oferujących dużo wyższy standard. Część modeli poza dwiema poduszkami powietrznymi, wspomaganiem kierownicy czy pakietem elektrycznym posiada również ABS, klimatyzację, a nawet skórzane obicia foteli. Topowe wersje wyposażenia w zdecydowanej większości pochodzą z importu.
Ford Ka jest jednym z tych aut, które przedstawicielki płci pięknej akceptują w całości. Na rzecz oryginalnej sylwetki, sympatycznego wnętrza i świetnego prowadzenia są w stanie zapomnieć o niedociągnięciach jakościowych czy niskiej trwałości niektórych elementów. Błąd? Nie do końca. Ford ma co najmniej kilka dolegliwości. Na szczęście żadna z nich nie jest w stanie unieruchomić auta, a dodatkowo większość można usunąć za grosze.
