Vectry C z początku produkcji kosztują 9 - 10 tysięcy złotych. Za maksymalnie 15 tysięcy można kupić auto z 2004 lub 2005 roku. Opel już w wersji podstawowej oferował klientom wysoki poziom wyposażenia. Standardem jest sześć poduszek powietrznych, ABS, pakiet elektryczny, klimatyzacja i radio. Jako że Vectra trzeciej generacji była chętnie konfigurowana z bogatszymi pakietami wyposażenia, na rynku wtórnym kupujący bez problemu znajdzie egzemplarze z długą listą opcji. Wśród ofert trafiają się auta posiadające czujnik deszczu, czujniki parkowania, światła ksenonowe czy felgi aluminiowe.
DTI: najpopularniejszy, ale i nie bez problemów!
W 80-procentach przypadków Vectra za maksymalnie 15 tysięcy złotych jest napędzana dieslem. Większość aut ma pod maską motor 2,0 DTI (101 KM) lub 2,2 DTI (125 KM). Mniejszy ropniak jest zdecydowanie za słaby, a po większym można by oczekiwać nieco lepszych osiągów i niższego spalania (prawie 10 litrów ropy w mieście). Dodatkowo jednostki mają niską kulturę pracy i pozostawiają sporo do życzenia w kwestii trwałości. Pompy wtryskowe firmy Bosch są podatne na awarie, nietrwałe są elementy osprzętu i turbosprężarki, a układ zasilania potrafi zapowietrzyć już niewielka nieszczelność. Ponieważ remont jednostki nie jest tani, warto wnikliwie sprawdzić auto przed zakupem.
Wytrwali mogą poszukać Opla z 1,9-litrowym, fiatowskim dieslem CDTI. Być może w ramach budżetu ogłoszeń nie będzie zbyt wiele, jednak starania nie pójdą na marne. Silniki zapewniają dobrą dynamikę i są oszczędne. 120-konny wariant motoru potrafi ograniczyć spalanie w trasie do niespełna 5 litrów ropy, a 150-konna wersja rozpędza Vectrę do pierwszej setki w 9,8 sekundy i gwarantuje prędkość maksymalną na poziomie 217 km/h. Mimo iż włoskie jednostki korzystają z bardziej zaawansowanej technologii wtryskowej, w toku eksploatacji okazują się trwalsze. Usterki dotyczą głównie zaworów EGR, przepływomierzy, zacinającej się zmiennej geometrii w turbosprężarkach oraz krótkiej żywotności kół dwumasowych.
Ten silnik to gwarant spokojnej eksploatacji
W zdecydowanej mniejszości pozostają motory benzynowe. Najpopularniejszym benzyniakiem jest silnik o pojemności 1,8 litra. 122 konie zapewniają przyzwoitą dynamikę w mieście i poza terenem zabudowanym. Niestety Vectra potrafi spalić w cyklu miejskim prawie 11 litrów benzyny! Zaletą konstrukcji jest imponująca trwałość. Poza drobnymi usterkami osprzętu, jednostka nie miewa praktycznie żadnych innych problemów technicznych. Dużo gorzej sprawuje się 147-konny silnik 2,2 litra. Motor jest ospały (10,2 sekundy do setki), ma spory apetyt na olej, a do tego łańcuch rozrządu czasami nie wytrzymuje więcej, niż 50 tysięcy kilometrów!
Opel przez lata przyzwyczaił klientów do stylistycznej nudy. Auta z Russelsheim od zawsze były opływowe i sympatyczne, jednak nigdy nie zwracały na siebie uwagi i nie robiły wrażenia. Być może Vectra C w zasadniczy sposób nie zmienia tej sytuacji, jednak na mocy tego projektu Niemcy pokazali, że stać ich na odrobinę wyszukania. W efekcie nieskomplikowana, ale i nowoczesna linia stylistyczna sedana zainteresowała międzynarodową publiczność w momencie premiery. Która wersja prezentuje się najlepiej? Zdecydowanie liftback. Ma najwięcej klasy i stylu. Kombi jest najmniej zgrabne i wygląda topornie.
Kabina pasażerska urzeka przede wszystkim przestrzenią. Na tylnej kanapie bez problemu zmieszczą się nawet trzy dorosłe osoby, a bagażnik jest duży i ustawny. W sedanie kufer mieści 500 litrów, w liftbacku od 500 do 1360 litrów, a w kombi od 530 do 1850 litrów. Podczas projektowania wnętrza Niemcy postawili na konserwatywną stylistykę. Na uwagę zasługuje również wysoka jakość materiałów wykończeniowych i dobre spasowanie poszczególnych elementów deski rozdzielczej. Przyczepić się można właściwie tylko do dwóch rzeczy. Małe przyciski na desce rozdzielczej znacznie ograniczają ergonomię, a obsługa dźwigni kierunkowskazów powracającej do położenia początkowego po naciśnięciu wymaga przyzwyczajenia.
Vectra trzeciej generacji z pewnością jest autem dopracowanym. To jednak nie oznacza, że nie ma drobnych słabości. Główną ułomnością Opla jest układ elektryczny i elektronika. Standardem są awarie zamka i elektrohydraulicznego układu podnoszenia klapy bagażnika, panelu sterującego pracą klimatyzacji, centralnego zamka czy wyświetlacza radia. Zdarzają się również usterki alarmu. Ich przyczyną jest zazwyczaj nagromadzenie błędów w centralce sterującej. Najpoważniejszym problemem mechanicznym Opla są wycieki z przekładni kierowniczej. Poza tym kupujący powinien unikać aut z automatyczną skrzynią biegów. Przekładnie są nietrwałe i dosyć często psują się w nich niezwykle drogie moduły sterujące.
Imponuje trakcją, rozczarowuje niską trwałością
Kierowca Vectry C nie powinien mieć większych zastrzeżeń do właściwości jezdnych auta. Kolumny McPhersona z przodu i wielowahacze z tyłu pozwalają na szybkie pokonywanie ciasnych zakrętów i całkiem przyzwoicie wybierają nierówności. Niestety zawieszenie niedługo wytrzymuje próbę polskich dróg. Szczególnie niską trwałość mają sworznie wahaczy, łączniki stabilizatora i łożyska kolumn resorujących. Części zamienne okazują się dosyć drogie (za pojedynczy wahacz można zapłacić nawet 600 - 700 złotych), jednak właściciel nie powinien zwlekać z koniecznymi wymianami. W przeciwnym razie w krótkim czasie zakres uszkodzeń poszerzy się, a remont okaże się poważny! Dodatkowo świętością powinna być coroczna kontrola geometrii tylnej osi.
Vectra C to przede wszystkim rozsądne ceny na rynku wtórnym i rodzinna praktyczność. Jak wybrać możliwie najlepszy egzemplarz? Należy skontrolować najsłabsze punkty Opla! Kupujący powinien wnikliwie przyjrzeć się jednostce diesla oraz sprawdzić stan zawieszenia i funkcjonowanie podstawowych urządzeń elektrycznych. Zignorowanie tych zasad może oznaczać naprawdę wysokie koszty napraw. Zastosowanie się do nich pozwoli na wybór auta zadbanego, które odwdzięczy się długą i stosunkowo tanią eksploatacją.
