Renault Mégane II (2002-2009) - udany eksperyment

Model ten od początku produkcji napędzany był: czterocylindrowym silnikiem benzynowym o pojemności skokowej 1,4 litra i mocy 72 kW (98 KM), 1,6 l ze zmienną fazą rozrządu o mocy 83 kW (115 KM) oraz 2,0 l VVT o mocy 100 kW (136 KM). Jednostki wysokoprężne to: 1,5 dCi o mocy 60 kW i 1,9 dCi o mocy 88 kW. Jednostki te montowane były z pięciostopniową oraz sześciostopniowa (1,9 dCi i 2,0) przekładnią manualną.

Obie wersje nadwozia miały jednakowa długość całkowitą, która wynosiła 4,21 m, a rozstaw osi 2625 mm oraz bagażnik o pojemności 330 litrów. Na rynku europejskim nowość znalazła się w sprzedaży pod koniec 2002 roku.

W listopadzie 2002 roku otrzymał zaszczytny tytuł The Car of The Year 2003.

W następnym roku gamę jednostek napędowych uzupełnił słabszy silnik czterocylindrowy o pojemności skokowej 1,4 litra i mocy 60 kW. Natomiast podczas salonu samochodowego w Genewie premierę miał kolejny wariant nadwozia - kabriolet ze składanym dachem, a wraz z nim mocniejszy silnik 1,6 l o mocy 85 kW. Złożenie dachu z zmiana charakteru pojazdu z coupé w kabriolet zajmowało tylko 22 sekundy. W zależności od tego, czy dach był złożony czy nie, bagażnik miał pojemność 190 l (kabriolet) lub o 300 l więcej (coupé)! Wersja CC została zbudowana na zmodernizowanej platformie o rozstawie osi 2522 mm, a ciekawostka był także składany szklany dach.

W kwietniu podczas salonu samochodowego w Barcelenie miały premierę dwie kolejne wersje nadwozia - sedan i kombi, które sprzedawane były pod nazwą Classic i Grandtour. Obie miały rpzedłuzony rozstaw osi o 61 mm i pojemność bagażnika 520 l.

IAA Frankfurt 2003 był miejscem kolejnej premiery. Tym razem była to wersja Sport, także nazywana RS (Renault Sport). Model ten napędzany był dwulitrowym szesnasto zaworowym silnikiem benzynowym o mocy 165 kW (225 KM). Miał pakiet aerodynamiczny, obniżone podwozie, 18-calowe obręcze kół, sportowa sześciostopniowa przekładnię, anatomiczne przednie fotele, a także reflektory ksenonowe. Wiosną 2004 roku pojawiła się kolejna wersja Trophy, która produkowana była w limitowanej serii.

Standardowy Mégane mógł mieć także przekładnię automatyczną, która nazywała się Proactive i miała cztery przełożenia. W pierwszym okresie była ona montowana do jednostek 1,6 i 2,0 l, a od sierpnia 2004 także do mocniejszej wersji 1,5 dCi o mocy 74 kW.

W grudniu 2005 Mégane doczekał się modernizacji. Przednia część otrzymała agresywniejsze kształty na wzór Laguny, zwiększyły się też reflektory, zderzak otrzymał większy otwór wlotu powietrza, a światła mgłowe przemieściły się bardziej na boki. We wnętrzu praktycznie wszystko zostało po staremu.

Nowością był czterocylindrowy silnik wysokoprężny 2,0 dCi o mocy 110 kW z sześciostopniową przekładnią. Moc mniejszego 1,9 dCi wzrosła do 96 kW, a także zamontowano do niego filtr cząsteczek stałych. Silnik 1,5 dCi zachował moc 78 kW, ale zwiększył się jego maksymalny moment obrotowy.

Z jednostek benzynowych w ofercie były: 1,4 16V/73 kW, 1,6 16V 81 kW, 2,0 16V 99 kW oraz najmocniejszy 2,0 o mocy 165 kW montowany w wersji Sport.

Zmodernizowana wersja po faceliftingu określana była jako Phase II.

Pod koniec tego roku obok wersji Sport pojawiła się tańsza i krótsza wersja GT, która napędzana była dwulitrowym silnikiem benzynowym o mocy 120 kW lub dwulitrowym turbo dieslem. Oprócz spoilerów, 17-calowych obręczy kół i zmodernizowanego wnętrza, doszły chromowane rameczki i listwy na przedniej atrapie wlotu powietrza chłodnicy.

Warto przypomnieć, iż zespół Renault w 2005 roku wywalczył dwa tytuły mistrzowskie Formuły 1 - indywidualny i zespołowy, co znalazło odzwierciedlenie w limitowanej serii F1 Team, która wywodziła się z modelu Sport. Do sprzedaży trafiła ona na początku 2006 roku. Gdy kolejny tytuł mistrza świata wywalczył Fernando Alonso w 2006 roku kolejna limitowana seria F1 Team R26 była już w sprzedaży. W tym przypadku moc silnika z turbodoładowaniem wzrosła do 169 kW (230 KM).

Jednak producent uważał, ze sportowych wersji nigdy nie jest za mało i na początku 2007 roku wprowadził do oferty Megane Sport z silnikiem o pojemności 2,0 l o mocy 129 kW. Od sportu do ekologii - wiosną 2007 roku pojawiły się dwie "zielone" wersje - wysokoprężna 1,5 dCi, która przystosowana była do spalania biodiesla B30 oraz benzynowa 1,6 l przystosowana do zasilania paliwem E85.

W lutym 2008 roku Mégane II przeszedł ostatnią drobną modernizację, którą znawcy odróżniali na podstawie chromowanych elementów na atrapie wlotu powietrza chłodnicy, które przejęto z GT. Zostało zmodyfikowane tez wyposażenie, a droższe wersje miały chromowane obramowanie przednich świateł mgłowych oraz pas pomiędzy nimi.

Nowa generacja była już gotowa, a podczas salonu samochodowego w Genewie (marzec 2008) premierę miał koncept nowego coupé, który we wrześniu tego samego roku podczas salonu samochodowego w Paryżu dopełnił hatchback. Tym samy zakończono produkcję Mégane II. Z jednym wyjątkiem, którym była zmodyfikowana wersja trzydrzwiowa R26.R z identycznym silnikiem jak F1 Team R26. Była to wersja dwuosobowa, w której zamiast tylnych siedzeń zamontowano klatkę ochronną oraz karbonową pokrywę silnika. Także ta wersja, lżejsza o 120 kg, była przeznaczona do normalnego ruchu drogowego.

W 2009 roku w Genewie zaprezentowano nowe kombi, a cała wymiana i wprowadzenie nowej generacji zakończy się jeszcze w tym roku. Niektórzy importerzy w Europie oferują jeszcze do sprzedaży drugą generację w wersji sedan, kombi i CC.

Bezpieczeństwo i niezawodność

Test zderzeniowy niezależnej organizacji EuroNCAP Renault Mégane II przeszedł w listopadzie 2002 roku. Był to pięciodrzwiowy hatchback z silnikiem 1,6 16V wyposażony w sześć poduszek powietrznych oraz pasy bezpieczeństwa z napinaczami i ogranicznikiem. Pojazd uzyskał notę 33 punktów i pięć gwiazdek, z czego 14 punktów przyznano za zderzenie czołowe, a 16 za boczne. Kierowca i współpasażer wyszli z tych prób jedynie z lekkimi obrażeniami. Za ochronę pieszego przyznano 11 punktów i dwie gwiazdki. O punkt lepszy wynik i również pięć gwiazdek uzyskał Mégane CC w 2004 roku. Testowano już ochronę dzieci za co model ten zyskał 30 punktów i trzy gwiazdki.

W statystykach TÜV 2009 w kategorii najmłodszych, czyli 2-3 letnich aut używanych Mégane zajmuje aż 100 miejsce ze średnią 7,2 proc. poważniejszych usterek. W tej kategorii sklasyfikowano 117 samochodów. Nieco lepiej wygląda w kategorii 4-5 letnich aut, gdzie zajmuje 74 miejsce na 109 sklasyfikowanych, ze średnią 10,5 proc. poważniejszych usterek.

Technicy niemieckiej firmy oceniającej samochody używane podkreślili w raporcie skłonność elementów podwozia do korozji oraz małą wytrzymałość przewodów hamulcowych. Same hamulce oceniane są dobrze, chociaż wraz z upływem lat ich skuteczność gwałtownie słabnie. Występują problemy z przednimi światłami i tylnym zawieszenie. Trwałość układu wydechowego oceniana jest jako przeciętna.

Renault Mégane w wersji pięciodrzwiowej z silnikiem 1,6 16V poddany został także testowi długodystansowemu tygodnika Auto Bild na 100 000 km. Badanie rozpoczęto jesienią 2003 roku, a ukończono dwa lata później w listopadzie testem zderzeniowy, który wykonano zamiast zwyczajowego demontażu auta.

Silnik podczas takiego przebiegu nie stwarzał większych problemów. Ślady zużycia wykazały sprężyny tarcz sprzęgła. Przebieg był widoczny na elementach skrzyni biegów, ślady zużycia widoczne były też na panewkach wału napędowego. Z niezawodnością nie było problemu do przebiegu 60 000 km, ale od tego momentu pojawiły się problemy, które raporcie TÜV spowodowały znaczny spadek tego modelu w klasyfikacji.

Usterki pojawiły się już po przebiegu 29.739 km, gdy trzeba było wymienić element ustawiania wysokości reflektorów., po 35.856 km przestała funkcjonować jednostka sterująca klimatyzacji, strajkował także elektryczny system podnoszenia szyb, a element lewej szyby został wymieniony po przebiegu 53.991 km. Po 60.000 km wymieniono tylny element zawieszenia układu wydechowego oraz przednie Klocki hamulcowe. Po 61.663 km naprawiono wewnętrzną pokrywę okna dachowego, a po 77.102 km wymieniono świece zapłonowe.

Jednak na tym lista się nie kończy. Tłumik skorodował już po przebiegu 41.000 km, powtarzały się także problemy z kierunkowskazami. Pojazd wymagał także delikatnego obchodzenia się z pedałem sprzęgła, który nie zawsze działał optymalnie. Po 24.000 km symbole na karcie Keyless Entry stały się nieczytelne. Niektóre elementy z tworzywa sztucznego już po przebiegu 6.500 km (!) miały ślady drobnych uszkodzeń (koło kierownicy, rękojeść dźwigni zmiany biegów). Lewa wycieraczka głośno uderzała o ramę szyby czołowej, system nawigacji satelitarnej Carminat działał zbyt wolno.

Mégane był także chwalony. Za przestrzenne wnętrze, komfortowe zawieszenie i wygodne siedzenia. Silnik 1,6 16V pozwalał na rozpędzenie tego auta do 200 km/h (według wskazań prędkościomierza). Za genialne uznano rozwiązanie korka wlewu paliwa. Kończące badania test zderzeniowy także wypadł dla tego modelu bardzo dobrze. Jak się okazało Mégane nic nie stracił na bezpieczeństwie, nawet po pokonaniu 100.000 km, a wyniki były identyczne jak w teście EuroNCAP..

Zalety i wady

Przy wyborze jednostki napędowej polecamy mały turbo diesel 1,5 dCi, który jednak w wersji podstawowej 60 kW jest trochę słaby i lepiej zdecydować się na zakup wersji o mocy 74/78 kW. Najistotniejsza dla każdego użytkownika jest informacja, że na jednym zbiorniku paliwa można pokonać dystans do 1300 km!

Mniej oszczędni mają do wyboru 1,9 dCi o mocy 88 kW. Nie jest także zły benzynowy 1,6 l o mocy 83 kW. Jest więc w czym wybierać.

Ocena piękna nadwozia może w tym przypadku być subiektywna. Chociaż prawdą jest, że trzydrzwiowy Sport Hatch wielkiego sukcesu nie odniósł. Wersja pięciodrzwiowa ma notowania zdecydowanie lepsze. Obie nie mają największego bagażnika. Podstawowe silniki 1,4 l o mocy 60 kW, podobnie jak 1,5 dCi o mocy 60 kW, są według nas za słabe do tego auta.

We wnętrzu może niektórym kierowcom przeszkadzać rozmieszczenie pokręteł i dźwigni, szczególnie ręcznego hamulca. Z tyłu brakuje miejsca na kolana.

Użytkownicy sygnalizowali częstą wymianę żarówek w przednich reflektorach. W silnikach 1,6 l zdecydowanie brakowało przekładni sześciostopniowej.

Po złożeniu tylnych siedzeń nie otrzymamy równej płaszczyzny. Nie wszystkim odpowiada elektryczne wspomaganie kierownicy.

Usterki

Użytkownicy sygnalizują częste problemy z przednimi reflektorami, do których przenika wilgoć. W przednim zawieszeniu zbyt szybko zużywają się przeguby. Silniki dCi wrażliwe są na jakość paliw, zdarzają się awarie pompy paliwowej oraz wtryskiwaczy. Silniki benzynowe 1,4 l mogą mieć wycieki oleju.

Zdarzają się problemy z elektrycznym mechanizmem sterowania szybami, zawodzi karta startowa, która w tym modelu zastąpiła tradycyjny kluczyk.

Ceny

Wśród używanych wersji Mégane zdecydowanie większym powodzeniem cieszy się wersja kombi, która nie tylko ma ładniejszy tył, ale także więcej miejsca niż hatchback. Egzemplarz z silnikiem 1,4 z 2003 roku z przebiegiem 175 tys. km oferowany jest za 12,9 tys. zł.

Wersja hatchback z silnikiem wysokoprężnym 1,5 dCi o mocy 81 KM z 2003 roku, przebieg 122 tys. km, to wydatek 23 tys. zł.

Sedan z 2007 roku z silnikiem 1,5 dCi o mocy 105 KM z przebiegiem 15 tys. km, to wydatek 45 tys. zł.

Cabrio z 2005 roku z silnikiem 1,9 dCi o mocy 131 KM, przebieg 71 tys. km, cenione jest na 52,9 tys. zł.

Zalety

.turbodiesle 1,5 dCi z małym zużyciem paliwa.mocny silnik 1,9 dCi.dobry silnik 1,6 l.wysoki wskaźnik bezpieczeństwa według EuroNCAP.silnik 2,0 bez turboefektu (wersje 120 i 165 kW).komfortowo ustawione zawieszenie.skuteczne hamulce.jakość wnętrza (szczególnie od drugiej modernizacji).duża liczba praktycznych schowków.wygodne siedzenia

Wady

.nie każdemu podoba się design tylnej części pojazdu.przeciętne własności jezdne.Mała pojemność bagażnika w hatchbacku.Niższa moc podstawowych silników 1,4 u 1,5 dCi (60 kW).Duże zużycie paliwa silnika 2,0 16V.niepraktczna dźwignia hamulca postojowego.mniej miejsca na kolana na tylnych siedzeniach.utrudniona wymiana żarówek w przednich reflektorach.brak szóstego biegu w silniku 1,6 l.elektryczne wspomaganie bez szybkiego powrotu do pozycji wyjściowej.nierówna płaszczyzna po złożeniu tylnych siedzeń.jakość wykonania wnętrza w pierwszym okresie produkcji

Najczęściej spotykane problemy

.przenikanie wilgoci do przednich reflektorów.zuzywające się elementy przedniego zawieszenia.awarie pompy paliwowej (1,5 dCi).awarie turbosprężarki (1,5 dCi).awarie wtryskiwaczy (dCi).zawieszające się zawory EGR (silniki dCi).wycieki oleju (1,4 16V).problem z elektrycznym sterowaniem szyb.awarie karty startowej.wadliwe świece zapłonowe (1,4 i 1,6 16V).piszczące hamulce.problem z silniczkiem regulacji wentylacji.awarie sensorów wycieraczek.nieuzasadnione świecenie kontrolek