Ford Kuga 2.0 TDCi: zadyszka tuż przed metą - test 100 tys. km

Tym razem jest zupełnie na odwrót: osiągnięcie 160 km/h trwa o sekundę dłużej niż przed rozpoczęciem testu na dystansie 100 tys. km. I to pomimo idealnych warunków: 24 stopnie Celsjusza, brak wiatru. Przyczynę usterki miał wkrótce ujawnić końcowy demontaż, ale już w tym miejscu musimy przyznać, że ten defekt wpisał się w niezbyt dobry obraz, jaki zostawił po sobie kompaktowy SUV Forda.

Początki zupełnie tego nie zapowiadały. Kuga ze 163-konnym dieslem 2.0 TDCi, napędem 4x4, automatyczną skrzynią biegów i dużą liczbą innych miłych gadżetów to niemal idealne odzwierciedlenie marzeń przeciętnego amatora SUV-ów o średniej wielkości. Owszem, nieco ponad 140 000 zł to niemało jak na kompaktowego SUV-a ze znaczkiem Forda, ale trzeba uczciwie przyznać, że od 2012 r., gdy na rynek wprowadzono drugą generację Kugi, w tej cenie otrzymuje się dojrzały i dobrze wyposażony samochód – w wersji Titanium z automatyczną skrzynią biegów, wieloma seryjnymi dodatkami i kilkoma ekstrasami. Do tego pod względem funkcjonalności i wymiarów wnętrza SUV Forda bez problemu dotrzymuje kroku rywalom. A tego nie można było do końca powiedzieć o poprzedniku – miejscami okazywał się dość ciasny.

Wystarczająca przestrzeń na długie podróże, przestronny drugi rząd siedzeń, pojemny bagażnik z praktyczną podwójną podłogą – dziennik testowy zgodnym piórem testujących chwali Kugę. – Jedyna wada to bardzo wysoki próg załadunku. Przy pakowaniu ciężkich walizek trzeba się namęczyć. Elektrycznie otwierana klapa bagażnika wymaga 1100 zł dopłaty i – co ciekawe – działa tylko po... wyłączeniu jednostki napędowej. Kto wpadł na taki pomysł?

Stylowe i pakowne nadwozie

Komfort podróżowania zwiększają wygodne fotele i dobre wyciszenie wnętrza. Zawieszenie? Tu małe zaskoczenie, bo nie jest już tak sztywne i nastawione na dynamikę prowadzenia, jak ostatnio w większości modeli Forda. Ale mimo to nie wszystkim przypadło ono do gustu i podzieliło redakcję na dwa obozy. Jedni uznali podwozie Kugi za przyjemnie zestrojone, z kolei inni stwierdzili, że układ jest za miękki i zbyt głośny. Jak na swoje 1770 kg SUV Forda okazał się natomiast całkiem zwinny w prowadzeniu, ale nie na tyle, żeby zachęcać do ostrej jazdy.

Trochę za duże spalanie: 163-konny diesel na początku był chwalony za dobrą dynamikę (pod koniec testu to się zmieniło!), natomiast mniej pochlebne opinie zbierał za zużycie paliwa. Na odcinkach testowych w cyklu mieszanym Kuga spalała 7,4 l/100 km, a średnia z całego „maratonu” wyniosła 8,8 l/100 km.

Kuga kilka razy dała nam powody do zmartwień

Trochę stresu przysporzyło nam to samo, co w wielu innych Fordach, czyli sposób działania nawigacji, a także układów multimedialnych. Owszem, jeden z testujących pochwalił szybkie parowanie telefonów komórkowych oraz dobrą jakość dźwięku z odtwarzacza Bluetooth, jednak nawet ów amator techniki i gadżetów musiał przyznać, że nie wszystko udało się tak, jak powinno. Przykład: przerwa w podróży, a nawigacja zapomina, dokąd miała prowadzić.

Zdarzało się też, że po wybraniu odtwarzania z USB włączało się... radio FM. Najbardziej zdziwił nas jednak układ rozpoznawania znaków drogowych, który potrafił wyświetlić ograniczenie prędkości odczytane z... naklejki umieszczonej na naczepie ciężarówki (!).

Na plus: doskonale działający aktywny tempomat, którego z równowagi nie wytrącały nawet samochody zmieniające pas ruchu w ostatniej chwili. Dobre oceny początkowo zebrała też dwusprzęgłowa skrzynia, która nie szarpie podczas ruszania, a w trakcie zjeżdżania ze wzniesień delikatnie redukuje biegi, żeby wspomóc hamowanie silnikiem. Miły dodatek to guzik na lewarku, pozwalający szybko i bez problemu przejść w tryb ręcznego wyboru przełożeń – dobra alternatywa dla mało poręcznych łopatek przy kierownicy.

Niestety, z czasem działanie przekładni PowerShift pogorszyło się: Zmienia biegi mało płynnie i niezdecydowanie – wpis z dziennika testowego po przejechaniu 70 229 km nie zostawia złudzeń. Odczuwało się to zwłaszcza podczas manewrowania. Co ciekawe, końcowy demontaż nie ujawnił w tym wypadku żadnych uchybień.

Kilka braków montażowych

Naszą uwagę zwróciły za to nierówne szpary w kokpicie i nie do końca poprawny montaż niektórych blach, bo szczeliny maski i tylnej klapy miejscami wyglądały tak, jakby samochód był po niemałym „dzwonie”. Wykładziny tak bardzo lubiły zatrzymywać na sobie wszystkie okruszki, że jeden z testujących zanotował w dzienniku: Odkurzanie jest niemożliwe! Czy lepsze materiały naprawdę aż tak podniosłyby koszt produkcji? Kiepskie wykonanie detali potwierdzają też czytelnicy – jeden z listów dotyczył wgnieceń blachy poniżej klamek drzwi (!).

Ale to wszystko i tak nic wobec usterek mechanicznych, które zaczęły nękać naszą Kugę jeszcze przed połową dystansu. Po przejechaniu 39 042 km zaczęła szwankować lewa przednia wycieraczka. Kłopotliwe, zwłaszcza że oba ramiona działają naprzemiennie – skończyło się na gwarancyjnej wymianie obu silniczków elektrycznych. Po 50 100 km z podwozia zaczęło dobiegać tak głośne i natarczywe terkotanie, że z miejsca pojechaliśmy do serwisu. Stwierdzono tam, że powodem hałasu było uszkodzenie mocowań obudowy skrzynki rozdzielczej. W efekcie wał napędowy uderzał o obudowę i ją uszkodził – należało zamówić nowe (i drogie) części. Jak przyznają mechanicy Forda, nie był to jednostkowy przypadek.

Niemiła niespodzianka

Dwie duże usterki, kilka mniejszych, i to akurat w samochodzie, który był tak lubiany przez większość testujących. Gwoździem do trumny okazał się jeden z naszych ostatnich wyjazdów Kugą, podczas którego moc jednostki napędowej spadła tak odczuwalnie, że auto niemal nie chciało jechać.

Końcowy demontaż ujawnił, że przepustowość kanałów dolotowych zmalała niemal o 50 proc. Powód: złogi nagaru. Niby to zjawisko typowe dla turbodiesli wykorzystujących recyrkulację spalin, ale – szczerze mówiąc – tak „zawalonego” dolotu dawno nie widzieliśmy. Zresztą poważne braki mocy potwierdził pomiar na hamowni tuż przed rozebraniem auta na części – niedostatek 22 KM. Na rynku jest już wersja z jednostką 2.0 TDCi nowszej generacji. Pozostaje więc mieć nadzieję, że będzie ona pozbawiona problemów, które wystąpiły w silniku testowanej Kugi.

Ford Kuga 2.0 TDCi 4x4 - dane techniczne

Ford Kuga 2.0 TDCi 4x4 - pomiary testowe

Pod koniec naszego egzaminu są nieco gorsze niż na początku. Do tego pomiar mocy na hamowni wykazał niedostatek aż 22 KM

Ford Kuga 2.0 TDCi 4x4 - wydatki na dystansie 100 tys. km

Ford Kuga 2.0 TDCi 4x4 - naszym zdaniem: nie jest zła, ale...

Owszem, Kuga nigdy nie zmusiła nas do przymusowego postoju, silnik zawsze odpalał, jednak po pokonaniu 100 tys. km niesmak pozostał. Pęknięte mocowania skrzynki rozdzielczej napędu 4x4, wymienione silniczki wycieraczek, niedostatki mocy jednostki napędowej – nie tego spodziewaliśmy się po SUV-ie Forda. Trzeba jednak przyznać, że Kuga to generalnie dojrzały samochód, który da się lubić podczas codziennej eksploatacji. Szczególowa punktacja i ocena w galerii.