Najbardziej znany z tych trzech marek jest oczywiście Rover, który w 2005 roku ogłosił upadłość. Od 1994 roku prawa do tej marki znajdowały się w posiadaniu BMW, który stał się wówczas właścicielem grupy Rover. Po bankructwie brytyjskiego koncernu, w 2006 r. BMW nie zgodził się na sprzedaż praw do marki chińskiemu SAIC, mimo iż ten stał się posiadaczem m.in. fabryki MG Rover. Dlatego też produkowane przez chińską firmę modele, choć nawiązują do modeli marki Rover, noszą nazwę Roewe. We wrześniu 2006 r. BMW sprzedał w końcu prawa do marki Rover, ale na rzecz Forda. W ten sposób Ford chciał uniknąć sytuacji związanych z myleniem nazw Rover i Land Rover. Naturalną konsekwencją była więc odsprzedaż praw do tej marki wraz z Land Roverem.
Marka Daimler, której nie należy w żaden sposób łączyć z koncernem o tej samej nazwie (poza nazwiskiem założyciela Gottlieba Daimlera), założona została w 1896 r., a od 1960 r. znajduje się w posiadaniu Jaguara i aż do tego tysiąclecia swą nazwą sygnowała najbardziej luksusowe modele brytyjskiej marki.
Najmniej znaną marką jest Lanchester. Firma założona w 1899 r. w 1931 r. stała się własnością Daimlera. Podobnie jak później w przypadku przejęcia Daimlera przez Jaguara, niektóre modele wytwarzane przez Daimlera sygnowane były marką Lanchester. Ostatni model tej marki, tylko jako prototyp, powstał w 1956 r. i od momentu kupna Daimlera (wraz z marką Lanchester) przez Jaguara w 1960 r. marka ta nie była już wykorzystywana.
Choć oczywiście najważniejszym elementem umowy wartej 2,3 mld dolarów są Jaguar i Land Rover, to być może w niedalekiej przyszłości indyjski koncern zdecyduje się również wykorzystać w sposób bardziej konkretny swoje prawa do tych trzech marek. Z pewnością byłoby ciekawie.
