Brytyjska marka postawiło sobie jasne zadanie – stworzyć najlepszy pojazd sportowy wszech czasów. McLaren F1 był pierwszym pojazdem drogowym z karbonowym nadwoziem. W Wiking z tym materiałem pracowano już od 1981 roku i wykorzystywano go do pojazdów wyścigowych.
Konstrukcja nośna modelu F1 miała masę jedynie 100 kg, a drzwi tylko 7 kg! Natomiast trzymiejscowa konfiguracja siedzeń nie była zupełną nowością, bo znano ją już z francuskiego modelu Matra-Simca Bagheera. W McLarenie kierowca siedział pośrodku, a współpasażerowie nieco za nim.
Pierwszy egzemplarz tego auta trafił do użytkownika w grudniu 1993 roku za 540 000 fun angielskich. Dla porównania – inny egzemplarz przed dwoma laty na aukcji został sprzedany za 2,53 mln funtów! W 1995 roku zadebiutowała wyścigowa wersja GTR, której przygotowanie trwało trzy miesiące. W wyścigu 24 godziny Le Mans triumfowała załoga w składzie J. J. Lehto/Yannick Dalmas/Masanori Sekiya.
Dzięki modelowi F1 GTR McLaren jest jedyną marką w historii, która wygrała najbardziej prestiżowe wyścigi jak m.in. 24 godziny Le Mans, Grand Prix Monaco i 500 mil Indianapolis. GTR w 1997 roku doczekał się ewolucji i wersji z długim tyłem (Longtail). Powstała tez limitowana seria LM z charakterystyczną pomarańczową barwą nadwozia.
Pod koniec marca 1998 roku słynny kierowca Andy Wallach na torze fabrycznym Volkswagena Ehra-Lessien ustanowił rekord świata. Pojazd z dwunastocylindrowym silnikiem BMW 6,1 l osiągnął prędkość 386,321 km/h.
Dane o wyprodukowanych egzemplarzach wyróżniają każdy z nich. McLaren oficjalnie wykonał sześć prototypów, 64 drogowe wersja F1, 5 pomarańczowych LM i trzy drogowe GT. Powstało także 28 wyścigowych GTR. Razem jest to 106 pojazdów. Naturalnym następcą jest McLaren MP4-12C.