Metallica to jeden z najbardziej znanych zespołów heavy-metalowych, a muzeum Petersena to jedno z najlepszych motoryzacyjnych na świecie. Nie dziwne zatem, że właśnie tam James Hetfield postanowił udostępnić szerokiej publiczności niesamowitą kolekcję swoich samochodów. Jak sam mówi, motoryzacją interesował się od zawsze i już w latach 70. ub. wieku zaliczył pierwsze próby spawania, przerabiania i prowadzenia muscle carów. Wtedy zależało mu najbardziej na tym, aby jego auta były szybkie, głośne i „wkurzały rodziców”.
Przeczytaj też:
Z czasem, gdy Metallica zyskiwała coraz większą popularność, jego podejście wraz z rosnącymi zasobami finansowymi stało się bardziej dojrzałe. Nawiązał współpracę z klubem Beatniks i ludźmi zajmującymi się tworzeniem, to chyba najlepsze określenie, hot-rodów, często modyfikowanych z użyciem własnoręcznie zaprojektowanych podzespołów, którym bliżej do jeżdżących dzieł sztuki niż niż tylko przerabianych klasyków.
Nad pojazdami, które można obejrzeć teraz w Petersen Automotive Museum w Los Angeles w ramach wystawy „Reclaimed Rust: The James Hetfield Collection”, artysta pracował przez ostatnie 14 lat. Na żywo będzie można je zobaczyć do 1 października w USA. My prezentujemy je już teraz w naszej galerii.
Zdjęcia: Petersen Automotive Museum
Galeria zdjęć
1/20 Inspiracją dla sylwetki tego modelu był rysunek Jamesa obrazujący „super odjazdowy kształt” dla auta. Projekt rozpoczął się modyfikacji Jaguara sedana z 1948 roku, który ostatecznie zyskał całkowicie zmienione, nowe nadwozie aluminiowe. Black Pearl (Czarna Perła) łączy w swoim stylu cechy Art Deco charakterystyczne dla francuskich samochodów z lat 30. XX w. z agresywnym profilem i obniżoną linią dachu typową dla amerykańskich hot rodów z lat 50. poprzedniego stulecia. Podobny eksperyment możecie zobaczyć także w modelu Aquarius również prezentowanym w tej galerii.
2/20 W Czarnej Perle poza samą sylwetką najbardziej uderzający efekt daje zastosowanie złotego brązu do pokrycia detali wzdłuż całego nadwozia, podczas gdy błyszczący czarny kolor karoserii kontrastuje z oponami, których boki są białe. Auto zostało zbudowane przez Rick Dore Kustoms. Za wnętrze wykończone kremową skórą odpowiada Ron Mangus. Pod maską silnik 5.0 V8 o mocy 375 KM.
3/20 Ten model jest kontynuacją pomysłu Jamesa na mieszankę stylów Art Deco amerykańskiej estetyki po raz pierwszy zrealizowanego w Czarnej Perle. Aquarius nawiązuje również do europejskich opływowych konstrukcji, stąd m.in. wyeksponowane błotniki i wyraźna tylna „płetwa”. Za to zdejmowany sztywny dach i przednia szyba jak w modelu DuVall stanowią ukłon w kierunku amerykańskich hot rodów z lat 50. Agresywność rozciągniętej wizualnie sylwetki mają podkreślać akcenty inspirowane kształtem średniowiecznego topora, jakie można dostrzec w grillu, bocznych rurach wydechowych oraz wykończeniu tylnej szyby.
4/20 Auto zbudowane przez Rick Dore Kustoms jako konstrukcja specjalna z indywidualnym nadwoziem ma wnętrze wykończone ciemno niebieską skórą przez Rona Magnusa i napędzane jest silnikiem LS3 6.2 V8 Chevroleta.
5/20 Hołd dla hot-roddingu późnych lat 40. XX w. Stworzony przez Hetfielda i znanego speca od modyfikacji aut klasycznych Josha Millsa na bazie Forda z 1932 roku. Za inspirację posłużyły reklamy z magazynu „Hot Rod”, a do przeróbek silnika wykorzystali tylko oryginalne, wyczynowe podzespoły, jakie były dostępne w latach 1932-1949, w tym gaźniki Stromberg, kolektor dolotowy Edelbrock i głowice Osieki Racing.
6/20 Blackjack jest jest najbardziej klasycznym hot-rodem w całej kolekcji „Reclaimed Rust”. Napędzany jest silnikiem Forda 4.8 V8.
7/20 Zanim James przekazał tego Forda Coupe z 1936 roku do Blue Collar Customs, żeby przerobili go w Iron Fist (Żelazną Pięść), wykorzystywał auto jako rat roda z obniżonym dachem i zwieszeniem, dużymi rurami wydechowymi i customowym grillem. W Blue Collar zmienili kształt bagażnika i dołożyli metalowy dach, a we wnętrzu m.in. niklowane detale wykończenia i rzadką kierownicę Petri z klaksonem ozdobionym wizerunkiem św. Krzysztofa i znakami zodiaku. Co ciekawe, inspiracją dla bezbarwnego lakieru, jakim pokryte jest auto były należące do Jamesa gitary Bad Seed.
8/20 Unikalny efekt wizualny uzyskano dzięki spolerowaniu oryginalnego lakieru do gołej blachy, a następnie pomalowaniu auta wspomnianym bezbarwnym. Celowo pozostawiono niedoskonałości powierzchni, które potęgują wrażenie autentyczności całości. Iron Fist był dopieszczany przez Scotta Mugdforda z Blue Collars Customs a wnętrze wykończone skórą przez Franzini Brothers. Pod maską silnik Chevroleta 5.7 V8.
9/20 To pierwszy model przebudowany przez Hetfielda we współpracy z Rickiem Dore’em. Za dawcę posłużył Buick Skylark z 1953 roku. Usunięto z niego oznaczenia i wygładzono zderzaki, dodano również kilka detali jak zmienione tylne lampy czy stylizowane na końcówkę pocisku centralne osłony kół. Wnętrze nawiązuje do muzycznej strony osobowości Jamesa. To m.in. pedał przyspieszania w stylu stopy perkusyjnej czy wskaźniki przypominające kostki gitarowe.
10/20 Skyscraper został zbudowany przez Rick Dore Kustoms, za wnętrze odpowiada Erin Ruddy a za winylowe dodatki Jeremy Donkersley z Lux Interiors. Pod maską silnik Chevroleta 5.7 V8.
11/20 Model odbudowany na bazie Auburna Boattaila wyciągniętego z bagna na Florydzie i pierwotnie zrekonstruowanego przez Glena Praya. Nadwozie z włókien szklanych utrudniało modyfikacje, więc Hetfield i Dore zdecydowali się na dołożenie do niego kilku detali, w tym otwieranego dachu. Geometryczny grill, tylne lampy i osobiście zaprojektowane koła odzwierciedlają własny styl Jamesa.
12/20 Piorunujące wrażenie, jakie wywołuje auto, potęgowane jest przez specjalmny lakier nadwozia, który zmienia barwę w zależności od kąta patrzenia. Slow Burn powstał w Rick Dore Kustoms, wnętrze wykończone egipską skórą to robota Boba Devine’a i Ricka Dore’a. Pod maską silnik Chevroleta 5.7 V8.
13/20 Ten Lincoln Zephyr z 1937 roku należał do weterana z Wietnamu, który po powrocie z wojny porzucił go na podjeździe u matki i stał tam przez kilkadziesiąt lat zanim zobaczył go Rick Dore i kupił dla Hetfileda. W tym aucie James chciał zachować jak najwięcej charakteru oryginału. Modyfikacje objęły więc wydłużenie błotników, wygładzenie nadwozia i nadanie tyłowi kształtu łezki nawiązującego do Art Deco. Jaskrawy czerwony lakier i chromowane detale podkreślają elegancję.
14/20 Voodoo Priest (Kapłan Voodoo) zbudowany został w Rick Dore Kustoms, wnętrze z czarnego Moheru wykonał Craig Hopkins, a pod maską imponujący silnik Lincolna 4.4 V12.
15/20 Zbudowany na bazie Forda Coupe z 1937 roku Crimson Ghost (Karmazynowy Duch) nawiązuje do klasycznego stylu gangsterskiego z lat 30. XX w. To zresztą jeden z kilku samochodów w kolekcji Hetfielda odwołujących się do seryjnych modeli z tamtych lat obok m.in. Iron Fist czy Voodoo Priest.
16/20 Zbudowany przez Rick Dore Kustoms z udziałem Erin Ruddy (wnętrze) i Devine Custom Upholstery (skórzane przeszycia). Pod maską silnik Chevroleta 5.7 V8.
17/20 Za dawcę organów posłużył Ford F100, który został już wstępnie przebudowany zanim jeszcze James go kupił. Miał wydłużoną kabinę i platformę przystosowaną do przewożenia wózka golfowego, poprzedni właściciel dodał też błotniki z włókna szklanego i plastikowe detale wykończenia Bondo. W Blue Collar Customs poszli dalej. Dodano „odrzutowe” tylne światła, a na masce wentylacyjne „ventiports” z Buicka rocznik 1953, przez co Str8 Edge zyskał „futurystyczny” wygląd lat 60. ub. wieku.
18/20 Za projekt odpowiada Scott Mugford, za wnętrze Ward Auto Interiors. Pod maską silnik Oldsmobile 7.5 V8.
19/20 Lincoln Continental rocznik 1963 wystawiony na sprzedaż na poboczu drogi w okolicach San Francisco i kupiony przez Hetfielda jest pierwszym samochodem, który James zmodyfikował sam.
20/20 Bez pomocy speców, stylistów itp. Odmalował go na czarny mat, poszerzył grill i wymienił koła. Wnętrze wykończył czarną skórą i gniecionym aksamitem, a pod maską zostawił silnik Lincolna 7.0 V8. Świetna robota James!
