Pierwsze próby z przednim napędem inżynierowie należącej do koncernu GM marki Oldsmobile rozpoczęli pod koniec lat 50. Planowano, że pierwszym samochodem z nowym w USA rozwiązaniem będzie średniej wielkości model F- 85. Zdecydowano jednak, że przedni napęd będzie zastosowany w dużym samochodzie na płycie podłogowej E - Body.

W ciągu siedmiu lat prototypy przejechały ponad dwa miliony kilometrów na drogach USA, od Anchorage na Alasce do upalnego Martinez w stanie Teksas. Przede wszystkim testowano trwałość półosi, które w praktyce musiały przenieść potężny moment obrotowy.

Przedni napęd był sporadycznie stosowany w USA od czasu, gdy Cord w 1929 roku zaprezentował model L- 29, lecz rozwiązanie to nie przyjęło się. Nawet w Europie, gdzie przedni napęd zyskał popularność, stosowano go zwykle w niewielkich samochodach o mocy poniżej 100 KM. Po wielu próbach udało się dostosować półosie i inne elementy przeniesienia napędu do współpracy z trójstopniowym "automatem" - wspólnym dziełem inżynierów GM i Borg Warner noszącym chwytliwą nazwę "Turbo - Hydramatic" oraz z silnikiem generującym moc 390 KM, mierzoną według amerykańskiej normy SAE.

Zdecydowano, że flagowy model Oldsmobile będzie napędzany silnikiem siedmiolitrowym V8, znanym pod nazwą "Super Rocket", który był rozwinięciem jednostki "Starfire" o pojemności 425 cali sześciennych (ok. 7 litrów) i miał podniesioną moc oraz wyższy stopień sprężania. Nowy projekt Oldsmobile wyróżniał się innowacyjnymi rozwiązaniami, choć jednocześnie zastosowano w nim wiele sprawdzonych już mechanizmów wspólnych dla innych marek koncernu GM. Skrzynia biegów była usytuowana z lewej strony silnika, a napęd był przekazywany przez cichobieżny łańcuch oraz koła zębate. System był trwały i sprawny. Jego zaletą była także niska masa.

Niezwykłe nadwozie dużego coupe zaprojektował David North, współpracownik legendarnego Billa Mitchella. Przednie reflektory ukryto pod uchylanymi klapami. Drzwi nie posiadały ramki okiennej. Tylna część nowego auta kojarzyła się raczej z nadwoziem fastback niż klasycznym, amerykańskim hard top coupe. Wnętrze było niezwykle przestronne i komfortowe, a kokpit nowoczesny. Szybkościomierz z "igłą" i prostokątnym "ekranie" oraz czteroramienna kierownica nadawały mu futurystycznego wyglądu statku kosmicznego z serialu "Star Trek". Na liście wyposażenia znalazły się m.in. klimatyzacja, elektrycznie podnoszone szyby i regulacja przednich foteli, wspomaganie kierownicy, stereofoniczny radioodtwarzacz, oraz siedzenia typu "Strato". Wprowadzono szereg udogodnień m.in. bez przeciągowy system wentylacji wnętrza.

Firma Firestone zaprojektowała specjalny typ opon Toronado Front Drive z usztywnionymi bokami. Z kilku nazw wybrano "Toronado", które poza podobnym brzmieniem nie miało nic wspólnego ze słowem "Tornado". 14 października 1965 roku pierwsze egzemplarze trafiły do salonów GM na terenie Stanów Zjednoczonych oraz na całym świecie. Jego bliskim krewnym był Buick Riviera, w którym jednak zastosowano napęd na koła tylnej osi. Cena nowego Toronado 66’ wynosiła 4585 dolarów.

W ciągu roku Oldsmobile Toronado trafił w ręce 41 tys. nabywców i otrzymał zaszczytny tytuł "Car of the Year" nadany mu przez redakcję czasopisma "Motor Trend" oraz szereg innych wyróżnień. Znakomity wizerunek Toronado psuły nieco zbyt słabe hamulce bębnowe o średnicy 11 cali. We wrześniu 1966 (rok modelowy 67’) montowano hamulce tarczowe przednich kół jako opcję. Nowością były także dostępne za dopłatą opony radialne. Poziome "żaluzje" wlotu powietrza zastąpiono chromowaną kratą.

Po chwilowej euforii zapał klientów ostygł. W 1967 roku na zakup największego samochodu świata z przednim napędem zdecydowało się zaledwie 21 790 osób. Powodem spadku sprzedaży było nieprzemyślane wprowadzenie Cadillaca Eldorado z przednim napędem czyli klasyczny "kanibalizm" modeli jednego koncernu. Cadillac dzielił z Toronado płytę podłogową, silnik oraz inne mechanizmy, posiadał jednak bardziej luksusowe wyposażenie, które przyciągnęło wiele osób, które wcześniej rozważały zakup Oldsmobile. Styliści GM przeprowadzili radykalny face lifting nadwozia Toronado, które wydłużono.

Wprowadzono nową atrapę chłodnicy z pionowym podziałem na środku i szeroką, chromowaną ramką. W pakiecie W - 34 moc silnika wzrosła do 400 KM (SAE). Sprzedaż Toronado 68" przekroczyła poziom 28 tys. egzemplarzy, jednak firmie nie udało się powtórzyć sukcesu sprzed dwóch lat. Jedną z opcji było pokrycie dachu modnym wówczas winylem, jednak zabieg zaburzył dotychczasową harmonię linii nadwozia. W roku modelowym 1969 zmodyfikowano tylną partię nadwozia. Produkcję pierwszej generacji Toronado zakończono w 1970 roku. Kolejne montowano aż do początku lat 90., jednak żaden z następców nie stał się klasykiem jak model 66’.

Prezentowany Oldsmobile Toronado rocznik 1966 trafił do Polski ze Stanów Zjednoczonych. Został odbudowany przez Patryka i jego przyjaciół, fanów amerykańskiej motoryzacji skupionych wokół klubu Wild60’s. Pojazd jest zgodny z oryginałem, z wyjątkiem współczesnych obręczy kół o większej średnicy. W zbiorach Wild60’s jest także bliski krewny Toronado - Buick Riviera. Obydwa samochody są dziś poszukiwanymi klasykami, które kupują kolekcjonerzy na całym świecie.

Te i inne klasyczne pojazdy będzie można zobaczyć na targach Moto Nostalgia w dniach 28-29 maja w Warszawie. Gorąco zapraszamy.

Dane techniczne samochodu Oldsmobile Toronado (1966):

Silnik: czterosuwowy, ośmiocylindrowy w układzie widlastym (V-8), chłodzony cieczą

Pojemność skokowa: 6965 ccm

Moc maksymalna (według normy SAE): 390 KM przy 4800 obr /min

Maksymalny moment obrotowy: 657 Nm przy 3200 obr/min

Zasilanie: czterogardzielowy gaźnik Rochester

Napęd: na koła przedniej osi

Skrzynia biegów: automatyczna - stopniowa GM Turbo - Hydramatic 425

Nadwozie: stalowe, zamknięte, na ramie nośnej z poprzecznymi wzmocnieniami

Przednie zawieszenie: wahacze trójkątne, drążek skrętny, stabilizator

Tylne zawieszenie: oś sztywna, sprężyny piórowe, amortyzatory hydrauliczne

Układ hamulcowy: hydrauliczny ze wspomaganiem, hamulce bębnowe p/t

Ogumienie: 8.85 - 15"

Masa własna: ok. 2040 - 2060 kg

Długość: 5360 mm

Szerokość: 1995mm

Wysokość: 1340 mm

Prędkość maksymalna: ok. 205 km/h

Zużycie paliwa (średnie): ok. 22 - 25 l/100 km

Okres produkcji: 1965 - 70

Zamieszczamy opisy wybranych pojazdów - eksponatów, które będzie można obejrzeć na targach Moto Nostalgia 2011r. Więcej informacji o targach