Utrata wartości

12 października 2001 r. Sąd Najwyższy wydał uchwałę dotyczącą takiego właśnie odszkodowania. Dokument ten ma sygnaturę akt III CZP 57/01. Sędziowie stwierdzili, że "odszkodowanie za uszkodzenie samochodu może obejmować oprócz kosztów jego naprawy także zapłatę sumy pieniężnej, odpowiadającej różnicy między wartością tego samochodu przed uszkodzeniem i po naprawie". Co istotne, sąd uznał, że nie ma tu znaczenia, czy samochód był akurat przeznaczony do sprzedaży, czy też właściciel zamierza korzystać z niego jeszcze przez wiele lat. Utrata wartości wynika z tego, że żaden warsztat nie przywróci auta do stanu sprzed wypadku. Nie potrafi przeprowadzić prac blacharskich i lakierniczych na takim samym poziomie jak fabryka, która wyprodukowała auto. Pojazd odzyskuje więc w pełni jedynie sprawność techniczną, ale nie wartość rynkową. Uchwała dotyczy aut nie starszych niż 3-letnie, w których utrata wartości jest najbardziej oczywista. W samochodach starszych wymiana elementu może oznaczać zamianę zużytego na nowy i w tym wypadku spadek wartości nie jest oczywisty. W każdym razie tego typu sprawą sądy się jeszcze nie zajmowały. Uchwała SN podjęta została w 3-osobowym składzie sędziowskim. Wobec tego nie wpisano jej do Księgi Zasad Prawnych i nie jest obowiązującą wykładnią, do której sądy niższych instancji muszą się stosować. W praktyce jest uchwała, ale obowiązku nie ma. Ubezpieczyciele mogą więc odmawiać wypłacania odszkodowań. Jak powiedziało nam jednak kilku prawników, sądy często stosują uchwały SN, chociaż nie są one zapisane w KZP. Oznacza to, że o odszkodowanie najprawdopodobniej przyjdzie walczyć w sądach, gdzie jest duże prawdopodobieństwo wygranej. Zacząć jednak należy od wniosku, który trzeba złożyć u ubezpieczyciela razem ze zgłoszeniem szkody. Po ewentualnej odmowie należy odwołać się do towarzystwa ubezpieczeniowego, a jeśli i tym razem otrzyma się odmowę, pozostaje sprawę skierować do sądu.