Prezentację marek podzieliliśmy według krajów producentów samochodów. W pierwszym odcinku są to niemieckie marki.
Adler (1900 — 1940)
Heinrich Kleyer w 1886 r. we Frankfurcie nad Menem założył firmę Adler-Werke i wytwarzał rowery oraz maszyny do pisania. W 1900 r. zbudowano pierwszy samochód napędzany silnikiem francuskiej firmy De Dion Bouton. Od 1904 r. stosowano silniki 2— i 4-cylindrowe własnej konstrukcji, opracowane przez inż. Edmunda Rumplera. Od 1906 r. budowano popularne, małe samochody Adler Kleinwagen, a od 1907 r. większe pojazdy, wśród nich samochód dla cesarza Wilhelma II.
Pod marką Adler w 1932 r. pojawił się jeden z pierwszych samochodów z przednim układem napędowym, był nim model Trumpf skonstruowany przez inż. Hansa Gustava Röhra. Odmianę Junior tego pojazdu produkowano w latach 1934-1941, zdobyła ona największą popularność spośród samochodów marki Adler. Kolejnym sukcesem było opracowanie modelu Adler 2.5-Liter (Typ 10) z nadwoziem o aerodynamicznej linii. Produkowano go w latach 1937-1940.
Adler po niemiecku znaczy orzeł, pojazdy tej marki wytwarzano do 1940 r., wykonując pojedyncze sztuki jeszcze w 1941 r. Wyprodukowano łącznie 212 624 samochody osobowe. Pod marką Adler aż do 1957 r. produkowano motocykle i skutery.
NSU (1906 — 1977)
Christian Schmidt i Heinrich Stoll w Riedlingen założyli mały warsztat maszyn dziewiarskich. Po siedmiu latach działalności, w 1880 r. przeniesiono go do Neckarsulm i przekształcono w fabrykę zatrudniającą 7000 robotników. W 1886 r. ruszyła wytwórczość rowerów, a od 1901 r. motocykli. W tym okresie firma zaczęła używać znaku NSU (od nazwy miasta Neckarsulm).
Pierwszy samochód marki NSU ukazał się w 1906 r. Był dwuosobowy z silnikiem 4-cylindrowym, chłodzonym powietrzem, zbudowany na licencji belgijskiej firmy Pipe. Produkowano samochody osobowe z silnikami 4-cylindrowymi oraz pod koniec lat 20. XX wieku z 6-cylindrowymi. W 1914 r. uruchomiono produkcję samochodów ciężarowych i motocykli przeznaczonych dla wojska. W Neckarsulm produkcja samochodów NSU trwała do 1929 r.
W 1929 r. wybudowano drugi zakład NSU, w Heibronn od 1930 r. rozpoczęto produkcję samochodów firmy FIAT. Najpierw samochodów pod marką NSU-Fiat, a od 1966 do 1969 r. pod marką Neckar.
Firma NSU głównie produkowała motocykle, które cieszyły się dobrą opinią użytkowników, popartą sukcesami sportowymi. Powrót do produkcji samochodów własnej konstrukcji nastąpił dopiero pod koniec lat 50. XX wieku Pierwszym pojazdem był mały samochodzik NSU-600 nazwany Prinz (książę), który ukazał się w 1957 r. Pojawiały się kolejne modele NSU – Prinz 4, 1000, 1100 i 1200. Miały silniki 2— lub 4-cylindrowe (1000, 1100 i 1200), chłodzone powietrzem, umieszczone poprzecznie z tyłu pojazdu, napędzające tylne koła.
Ważnym wydarzeniem było ukazanie się w 1963 r. pierwszego na świecie samochodu z silnikiem Wankla. Silnik taki wbudowano do modelu NSU Spider z dwuosobowym nadwoziem opracowanym w 1961 r. przez włoską firmę Bertone. Produkcja seryjna (małe serie) samochodu NSU Wankel Spider ruszyła w 1964 r. Następny samochód NSU z silnikiem Feliksa Wankla – Ro-80 – wszedł do produkcji w 1967 r. Napędzała go jednostka napędowa nie z jednym tłokiem obrotowym jak w modelu Spider, lecz z dwoma tłokami obrotowymi.
Dla zwolenników konwencjonalnego silnika firma NSU w 1969 r. opracowała nowy, bardzo udany samochód K-70 z nadwoziem podobnym do Ro-80. Nie wszedł jednak do produkcji pod marką NSU, gdyż w tym właśnie roku firma została połączona z grupą Audi Auto Union i razem z nią została przejęta przez koncern Volkswagen. Rok później model K-70 ukazał się pod marką Volkswagen. Ostatni samochód noszący znak firmowy NSU – model Ro-80 – wycofano z produkcji w 1977 r.
- Przeczytaj także: O "mocnych" polonezach do dziś krążą legendy, jednak większość miała słaby silnik. Dlaczego?
Glas (1955 — 1966)
W Dingolfing istniała fabryka maszyn rolniczych. Założył ją Hans Glas i dalej prowadził jego syn Andreas Glas oraz główny konstruktor firmy Karl Dompert. W 1951 r. rozpoczęto produkcję pierwszych niemieckich skuterów o nazwie Goggo, powstawały do 1954 r.
W marcu 1955 r. podjęto produkcję małych pojazdów, tzw. mikrosamochodów nazwanych Goggomobil. Budowano je w wersjach nadwoziowych: sedan, coupe i furgonik dostawczy. Cieszyły się powodzeniem u odbiorców i doceniali je fachowcy, np. wzorując się na konstrukcji Goggomobila, w Mielcu i Rzeszowie opracowano samochód WSK Mikrus MR300. Samochody Goggomobil wytwarzano do 1969 r., powstało ich 280739 egzemplarzy.
W mniejszej liczbie niż Goggomobil produkowano inne modele samochodów Glas. Nieco większy od Goggomobila był model Isar, w latach 1958-1965 wyprodukowano tych pojazdów około 85 000 egzemplarzy. Kolejna rodzina pojazdów Glas, oznaczona według pojemności skokowej silnika i liczby cylindrów to modele: 1004, 1204 i 1304, które w latach 1962-1967 wykonano w łącznej liczbie 40 703 egzemplarze.
Większe samochody marki Glas, modele 1300 i 1700 powstały w 1964 r. Firmę Hans Glas GmbH w 1966 r. przejęła Bayerischen Motoren Werke (BMW) i wyżej wspomniane modele marki Glas miały wspólną konstrukcję z samochodami bawarskiej BMW. Również największe samochody Glas 2600 V8 (1966-1967) i Glas 3000 V8 (1967-1968) miały pokrewną konstrukcję z modelami BMW. Były to ostatnie modele noszące markę Glas, a fabryka w Dingolfing została zmodernizowana i wytwarzano w niej samochody BMW.
