Pojazd miał centralną ramę i klasyczny układ napędowy, w którym zastosowano sprawdzony, 4-cylindrowy silnik o pojemności 1089 ccm. Obok tego modelu rozpoczęto równocześnie wytwarzać Octavię Super, która wywodziła sięze Skody 445 i dysponowała silniejszą jednostką o pojemności 1221 ccm. Od swych poprzedników oba nowe pojazdy różniły się nie tylko zewnętrznie - głównie dzięki nowemu, bardziej agresywnemu grillowi. Wyraźnie poprawiono w nich zawieszenie oraz szereg innych rozwiązań konstrukcyjnych.
Ósmy model w bogatej historii Skody Nazwa auta - Octavia - oznaczała ósmy pojazd w linii produkcyjnej Skody, rozpoczętej modelem 420 z roku 1933. W gamie nowych samochodów pojawił się jednak jeden z innym określeniem. Była to Felicia - kabriolet, który wywodził się z typu 450. Ci, którym zbyt wiało podczas jazdy za kierownicą tego otwartego wozu, mogli dokupić dopinany sztywny dach. Kolejną nową wersją był Touring Sport (TS) wyposażony w silnik o zwiększonej mocy.
TS był budowany z myślą o wykorzystaniu go w sporcie. Bez problemów osiągał maksymalną prędkość 130 km/h i w swoim czasie należał do najszybszych aut seryjnych produkowanych w Czechosłowacji. Octavia szybko zdobyła sporą popularność nie tylko w swoim kraju. Było to auto niezawodne, o solidnej konstrukcji i dobrych właściwościach jezdnych. Przede wszystkim znakomicie spisywało się na gorszych drogach, których wtedy nie brakowało u naszych południowych sąsiadów.
We wrześniu 1960 roku zwiedzający wystawę w Brnie po raz pierwszy zobaczyli prototyp Skody Octavii Combi. Ten pojazd miał rzadko spotykane tylne trzecie drzwi, dzielone poziomo. Składane tylne siedzenia umożliwiały uzyskanie przestrzeni ładunkowej o długości 1,5 m. W następnym roku po drobnych korektach stylistycznych rozpoczęto jego produkcję. Swój wygląd w tym sezonie zmieniła również Octavia. Otrzymała nowy kształt wlotu powietrza oraz tylne światła udekorowane charakterystycznymi "skrzydełkami".
Pojawiła się także inna deska rozdzielcza. Doszło również do modernizacji silników - dzięki powiększeniu stopnia kompresji wzrosła ich moc. Poprawiono także skrzynię biegów. W kolejnym sezonie oferta pojazdów Skody rozszerzyła się o następne modele: Felicię Super oraz Octavię TS 1200. Auta przeznaczone były głównie na eksport. Wyposażone w silniki o mocy 53 KM osiągały maksymalną prędkość 135 km/h. Rok 1963 to kolejne zmiany stylistyczne. Wszystkie modele wyposażono w dzielone przednie siedzenia.
Grill zmienił wygląd, a na górze słupków przy drzwiach pojawiły się dwukolorowe światła pozycyjne. Egzotyczne odmiany Octavii z antypodów Octavię w wersji sedan produkowano do roku 1964, kiedy to wprowadzono na rynek model 1000 MB z silnikiem umieszczonym z tyłu. Nieco zmodernizowane Combi wytwarzano jeszcze do 1971 r. Łącznie taśmy produkcyjne Skody opuściło ponad 248 tysięcy egzemplarzy tego modelu, w tym 54 tysiące kombi.
Octavia odnosiła także liczne sukcesy w sporcie samochodowym. W swej klasie należała do najlepszych w rajdach Monte Carlo czy Tour d'Europe. W Pakistanie firma Haron Industries rozpoczęła w 1968 roku produkcję samochodu Skopak. Jego nazwa to synteza słów Skoda i Pakistan. Na podwoziu Octavii Combi montowano różnego rodzaju nadwozia skonstruowane przez pakistańskich inżynierów. Natomiast w Nowej Zelandii dużą popularność zdobyła Skoda Trekka. Lokalna firma Motor Industries sprowadzała podwozia Octavii w częściach, które po złożeniu zabudowywano nadwoziem typu pikap. Ten pojazd o nośności 500 kg cieszył się dużym uznaniem wśród nowozelandzkich farmerów.
